http://www.aish.com/jw/id/The_Heart_of_the_Jewish_People.html 

Jom Jeruszalajim (Dzień Jerozolimy), izraelskie święto narodowe przypadające 28 Ijar jest rocznicą ponownego zjednoczenia Jerozolimy. Zawsze sześć tygodni po sederze pesachowym i tydzień przed świętem Szawuot. W tym roku w kalendarzu gregoriańskim to 1 czerwca, należy jednak pamiętać, że doba w żydowskim kalendarzu zaczyna się od wieczora - święto więc rozpoczęło się dzisiaj wieczorem.

Szalom alejchem... Ten znany chyba wszystkim utwór został napisany przez kabalistów z Safedu, w XVII wieku. Dla przypomnienia: Safed po hebrajsku nazywa się Cfat (צפת) i jest jednym z 4 świętych miast judaizmu.

W Talmudzie można znaleźć wzmiankę o dwóch aniołach (złym i dobrym) towarzyszących człowiekowi, który wraca w piątkowy wieczór z synagogi do domu.

Jeśli dom został przygotowany odpowiednio na powitanie szabatu, to dobry anioł błogosławi dom i życzy człowiekowi, by kolejny szabat był taki sam, a zły anioł jest zmuszony odpowiedzieć "amen".

Jeśli natomiast dom nie jest przygotowany (np. nie ma świec etc.), to zły anioł życzy kolejnej "wpadki", a dobry anioł musi powiedzieć "amen".

Betlejem to spolszczona wersja hebrajskiego Bejt Lechem (בית לחם).  Bejt (בית) po hebrajsku oznacza dom, a lechem (לחם) to chleb.

"Dlaczego Żydzi są tacy liberalni*?" - to najczęściej zadawane mi przez nie-Żydów pytanie na temat Żydów.

Pytanie to jest uprawomocnione, ponieważ Żydzi (poza Izraelem) są rzeczywiście w przeważającym procencie liberalni, a także - nieproporcjonalnie - od liberalizmu na lewo. Na przykład, poza Murzynami żadna grupa w Ameryce nie głosuje tak jednostronnie na Partię Demokratyczną. Pytanie to jeszcze bardziej zaostrza fakt, że tradycyjne wartości żydowskie nie są lewicowe.

Te przeciwstawne pojęcia sš często ze sobš mylone. Judaizm odrzuca etyczny relatywizm, natomiast wymaga rozpatrywania każdej zasady etycznej w bardzo konkretnej sytuacji Judaizm uważa, że etyka Tory jest etykš absolutnš, czyli nierelatywnš, ale uważa także, że jest etykš sytuacyjnš. (Etyka sytuacyjna często mylona jest z etycznym relatywizmem. Etyka relatywna i etyka sytuacyjna nie sš jednak wcale tym samym.) O co w tym chodzi?

Czas jest kategorią rozmaicie rozumianą w rożnych kręgach kulturowych. Wielość problematyki jego pojęć niemal dorównuje wielkości kultur. A pośród nich ulokował się kalendarz.
Już od starożytności trudno było sobie wyobrazić rejestr kolejnych zdarzeń bez możliwości usystematyzowania ich w czasie. Dlatego właśnie kalendarz zawsze odgrywał istotną rolę w dziejach każdej z cywilizacji.

Początkowo w rachubach czasu opierano się na cyklicznych wydarzeniach jak wylewy rzek czy przesilenia. Kalendarze obowiązujące wówczas oparte były na tzw. roku naturalnym. Jedynie izraelici jako pierwsi stworzyli i przyjęli linearną koncepcję czasu.

W rozmowie z feministką Agnieszką Graff ("Słuchaj! Nie gap mi się w dekolt", Piotr Pacewicz, Wysokie Obcasy, 12 lipca 2010) czytamy w jej wypowiedzi takie zdania: "Teologowie katoliccy powiedzą ci, że ów On to czysta konwencja, bo Bóg jest poza płcią. I tylko jakoś tak się składa, że zawsze mówimy On. Feminizm jest projektem kulturowym, który ma nam uświadomić, że to nie jest w porządku."

Dlaczego Bóg jest Bogiem a nie Boginią? I czy to naprawdę nie jest w porządku?

 Podobieństwa między różnymi tekstami

Przykład 1 – ziemia kapłanów

W Księdze Rodzaju, w rozdziale 47, czytamy, że Egipcjanie, przymuszeni panującą w ich kraju wieloletnią klęską głodu, sprzedali Józefowi swoją ziemię. Lecz od kapłanów Józef nie kupił ziemi – jak mówi wers: „Tylko ziemi kapłanów nie nabył, bo prawo [było] dla kapłanów od faraona, aby jedli [według] prawa ich, które dał im faraon. Dlatego [hebr., al ken] nie sprzedali ziem swoich”. (Rdz 47:22) Kapłani egipscy byli wyróżnieni szczególnymi przywilejami, dlatego ziemia została przy nich. Porównajmy to z wersem, w którym Tora mówi o kapłanach żydowskich: „Albowiem dziesięciny synów Izarela, które przynoszą dla JHWH [jako] dar, dałem lewitom na dziedzictwo, dlatego [hebr., al ken] tak powiedziałem im, [że] pośród synów Izraela nie będą posiadać dziedzictwa”. (Lb 18:24)

Różnica jest zaskakująca! Z tego samego powodu, z którego kapłani egipscy mają prawo posiadać ziemię, kapłani żydowscy ziemi posiadać nie mogą.

Kapłani żydowscy nie mogą posiadać ziemi, ponieważ zajmują się sprawami duchowymi. Egipscy kapłani, owszem, też zajmują się sprawami duchowymi – i z tego powodu należy im się przywilej posiadania ziemi. W podanych wyżej wersach, niosących zupełnie inne przesłanie, powtarza się hebrajskie słowo: „al ken”, uczulając nas na różnicę, jaka występuje między egipskimi i żydowskimi kapłanami.

Znaczenie zawsze wynika z kontekstu. Nie możemy słowa odczytywać w oderwaniu od całości, podobnie jak nuta niewiele znaczy bez partytury.

Przykład 1 - „A wąż był najbardziej wyrafinowany”

„1 A wąż był najprzebieglejszy [lub: najbardziej wyrafinowany], ze wszystkich zwierząt polnych, które uczynił JHWH, Elokim. I powiedział [wąż] do kobiety: Czy naprawdę Elokim powiedział: Nie jedzcie z żadnego drzewa ogrodu? 2 I powiedziała kobieta do węża: Z owocu drzew ogrodu możemy jeść, 3 ale z owocu drzewa, które [jest] w środku ogrodu, powiedział Elokim, nie jedzcie z niego i nie dotykajcie go, abyście nie umarli. 4 I powiedział wąż do kobiety: Umrzeć, nie umrzecie. 5 Bo wie Elokim, że w dniu, kiedy z niego zjecie, otworzą się wam oczy i będziecie jak Elokim [lub: władcy], znającymi dobre i złe. 6 I widziała kobieta, że drzewo [jest] dobre do jedzenia, kuszące dla oczu i miłe to drzewo do pożądania [lub: oświecenia, zdobycia wiedzy]; i wzięła z jego owocu i jadła. I dała też swojemu mężowi z nią, i jadł”. (Rdz 3:1-6)