Kolejny filmik nadesłany przez Pana Ryszarda Bielawskiego, opowiadający o poznańskich żydach i dziejach synagogi oraz Gminie Żydowskiej z dawnych czasów...Dziękujemy :)
Koniec
grudnia, początek stycznia - to może być przełomowy moment dla dalszych losów
synagogi na narożniku ulic Stawnej i Wronieckiej. W tym historycznym budynku ma
powstać Centrum Judaizmu i Dialogu.
Właścicielem
bożnicy od kilku lat ponownie jest gmina żydowska w Poznaniu. Od tego czasu
trwają też prace nad nowym projektem wykorzystania gmachu, który w okresie II
wojny światowej Niemcy przebudowali na pływalnię (została ona zamknięta ze
względu na zły stan techniczny dopiero we wrześniu tego roku).
Z wielką przykrością przyjmujemy nieprawdziwe informacje w rozsyłanym od pewnego czasu przez panią Grażynę Banaszkiewicz apelu o ratowanie poznańskiej synagogi. Związek Gmin Żydowskich nie planuje i nigdy nie planował zburzenia budynku dawnej synagogi przy ul. Stawnej.
Podczas II wojny światowej, 1 września1939 roku w synagodze odbyło się uroczyste nabożeństwo z udziałem rabina Poznania, Jakuba Sendera, w intencji zwycięstwa Oręża Polskiego. 9 września o godzinie 9 rano w synagodze odbyły się ostatnie modły.............
".... Niezwykły wieczór, niezwykła chwila....Jestem bardzo wzruszona, jest to bowiem moment, w którym człowiek uświadamia sobie Słowo B-ga, gdy jest blisko przy mnie...
Z całego serca pragnę podziękować Pani Dyrektor Generalny Raanana Symphonetta Orchestra Orit Vogel Szafran, oraz jej mężowi mecenasowi Meshulmowi Shafran za cudowny dar w postaci Tory, którym obdarzyli Gminę Żydowską w Poznaniu.
Od dzisiaj Gmina Żydowska, chociaż istnieje już 10 lat, nabiera całkiem innego wymiaru i nowej wartości. Jestem przekonana, że otrzymany dar od B-ga wzbogaci naszą Gminę Żydowską o wartości, które są ponadczasowe i ponadludzkie.
Wierzę głęboko, że B-g będzie błogosławił i darczyńcom i Gminie Żydowskiej w Poznaniu...."
Krzysztof Kwiatkowski z Katedry Komunikacji Wizualnej Akademii Sztuk Pięknych przygotowuje wirtualną rekonstrukcje Nowej Synagogi w Poznaniu. Jest też współautorem projektu przekształcenia synagogi w Centrum Judaizmu i Dialogu. O dwuletniej pracy nad wizualizacją opowiadał na spotkaniu w Bibliotece Uniwersyteckiej, zorganizowanego w związku z trwającym Tygodniem Bibliotek.
Na początku 2006 roku, z ust europosła z ramienia Prawa iSprawiedliwości Marcina Libickiego padła propozycja wyburzenia synagogi i zagospodarowania terenu po niej.
Jak stwierdził miasto powinno odkupić pozbawiony wartości budynek synagogi od Gminy Wyznaniowej Żydowskiej i wyburzyć, a teren po niej zagospodarować stosownie do projektu odbudowy murów miejskich i innych planów rewitalizacji tej części Starego Miasta. Libicki zaznaczył, że bóżnica była elementem niemieckiej polityki kulturkampfu, który miał ograniczać wpływy polskoi i katolicyzmu w Poznaniu
Funkcję pływalni pełni do dziś; o tym, że był to dom modlitwy przypomina jedynie pamiątkowa tablica przy wejściu, odsłonięta w 2004 roku z inicjatywy Fundacji Rozwoju Sportu Szkolnego. Jej treść w języku polskim i angielskim brzmi:
"Ten budynek wzniesiony w 1907 r. był synagogą i służył jako dom modlitwy do 1939 r."
Pierwsza tablica pamiątkowa została umieszczona na synagodze na początku lat 90. XX wieku, dzięki staraniom Johna i Danel Marcus. Ufundowała ją korporacja For International Education. Wykonana z mosiądzu przez artystę rzeźbiarza Piotra Andruszkę wisiała tylko kilka lat. Prawdopodobnie ukradli ją poszukiwacze złomu.
Podczas II wojny światowej, 1września 1939 roku w synagodze odbyło się uroczyste nabożeństwo z udziałem rabina Poznania, Jakuba Sendera, w intencji zwycięstwa Oręża Polskiego. 9 września o godzinie 9 rano w synagodze odbyły się ostatnie modły.
Pierwsze historyczne fakty wskazują, że w Poznaniu Żydzi osiedlali się już w XIII-XIV wieku, a zatem i budowali swoje domy modlitwy – synagogi, najczęściej w okolicy Starego Miasta. Najstarszą była synagoga przy ul. Żydowskiej 15-18. W związku ze złym jej stanem technicznym, jeszcze w 1880 r. pojawiła się potrzeba wybudowania nowej synagogi. Realizację tej idei podjęto dopiero w 1902 r., w którym to roku została powołana przez Friedlandera komisja ds. wybudowania nowej synagogi dla 1100 – 1200 wiernych.
Pierwsze historyczne fakty wskazują, że w Poznaniu Żydzi osiedlali się już w XIII-XIV wieku, a zatem i budowali swoje domy modlitwy – synagogi, najczęściej w okolicy Starego Miasta. Najstarszą była synagoga przy ul. Żydowskiej 15-18. W związku ze złym jej stanem technicznym, jeszcze w 1880 r. pojawiła się potrzeba wybudowania nowej synagogi. Realizację tej idei podjęto dopiero w 1902 r., w którym to roku została powołana przez Friedlandera komisja ds. wybudowania nowej synagogi dla 1100 – 1200 wiernych.
.jpg "ambas1 (2).jpg")
Kliknij obrazek
ZWIEDZANIE 