|
01.04.2011. |
 Protesty zrobiły swoje. Dzięki masowej kampani proizraelskiej mailingowej, naciskom izraelskiego rządu oraz ADL , portal społecznościowy Facebook zablokował arabskojęzyczne konto, gdzie zbierane były podpisy na rzecz kolejnego zbrojnego powstania przeciwko Izraelowi. Tzw. trzecia intifada miała wybuchnąć 15 maja - dokładnie w 63. rocznicę utworzenia Medinat Israel. W ciągu kilku tygodni za kolejną intifadą na Facebooku opowiedziało się 350 tysięcy osób.
|
|
Czytaj całość
|
|
|
01.04.2011. |
 Izraelska armia opublikowała mapę, na której znajduje się ok. 1000 obiektów należących do Hezbollahu, radykalnego, terrorystycznego, szyickiego ugrupowania w Libanie. Wśród obiektów są podziemne bunkry i składy broni. Według Cahalu, na mapie zaznaczono około 550 bunkrów, 300 miejsc obserwacyjnych i 100 magazynów z bronią. Wiele obiektów tego typu znajduje się na południe od rzeki Litani - w strefie, gdzie Hezbollah na mocy rezolucji ONZ ma zakaz składowania broni. Izrael...
|
|
Czytaj całość
|
|
|
01.04.2011. |
|
26 Adar II 5771 r. 1 kwietnia 2011 19:07 Hawdala - sobota 2 kwietnia godz.20:19 Parszat Tazria I Rabin Boaz Pash Jaki kształt posiadał człowiek w chwili swego stworzenia? „Dalej powiedział Pan do Mojżesza: Powiedz do Izraelitów: Jeżeli kobieta zaszła w ciążę i urodziła chłopca…” (Wajikra 12:1-2). Raszi, w komentarzu do owego pasuku, twierdzi: “Kiedy kobieta zaszła w ciążę - R. Simlai powiedział: Tak jak stworzenie ludzkości nastąpiło dopiero po stworzeniu każdego rodzaju zwierząt lądowych i ptaków w Dziele Stworzenia, tak samo jego nauczanie wyjaśnione jest dopiero po nauczaniu dotyczącym zwierząt lądowych i ptaków.” (Raszi Wajikra 12:02)
Rabi Klonimus Kalman stawia pytanie – „Dlaczego, tak naprawdę, człowiek został stworzony właśnie po stworzeniu zwierząt lądowych i ptaków? Czy oznacza to, że człowiek jest najniżej w hierarchii stworzeń? Czy najwyżej?
Wróćmy do historii stworzenia człowieka. Istnieje sprzeczność pomiędzy historią stworzenia opisaną w pierwszym rozdziale księgi Bereszit a historią opisaną w rozdziale drugim. Oto pasuk z rozdziału pierwszego:
„Stworzył więc Bóg człowieka… stworzył mężczyznę i niewiastę”. (Bereszit 1:27)
Tymczasem historia w rozdziale drugim opowiada o tym, jak stworzona została kobieta-
“Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny…” (Bereszit 2:21-22)
Jak mamy rozumieć ową różnicę pomiędzy tymi dwiema historiami?
Talmud w Masechet Brachot (61) odpowiada na to pytanie:
„Rabin Jeremia ben Eleazar powiedział: „Bóg stworzył dwa oblicza pierwszego człowieka i z jednego z nich powstała kobieta” (Brachot 61a)
Innymi słowy chodzi o ciało posiadające dwie twarze (stworzenie opisane w rozdziale pierwszym), które zostają następnie rozdzielone przez Świętego, niech będzie błogosławiony (historia opisana w rozdziale drugim).
Midrasz podaje wyjaśnienie, autorstwa tego samego uczonego –
„Rabin Jeremia ben Eleazar powiedział: „Kiedy Święty, niech będzie błogosławiony, stworzył człowieka – stworzona została hemafrodyta (obojnak). (Midrasz Raba Bereszit 8:1)
Według Talmudu, pierwszy człowiek posiadał dwie twarze i dwa zestawy cech płciowych – zarówno męskie jak i żeńskie, oddzielone od siebie i składające się na jedno ciało. Każdy z tych „zestawów” otrzymał własną „twarz” (rozumianą tu jako tożsamość i osobowość). Midrasz zgadza się z Talmudem co do tego, że pierwszy człowiek charakteryzował się zarówno męskimi jak i damskimi cechami, z tą różnicą, że według Midrasza cechy te były wymieszane i pierwszy człowiek miał tylko jedną twarz.
Rabin Klonimus Kalman postrzega te dwie opinie jako dwa różne podejścia do życia:
Kabała uczy, że „męskość” i „żeńskość” to specjalne charakterystyki: „męskość” to działanie, oddziaływanie i dawanie materii temu światu. „Żeńskość” to otrzymywanie, absorbowanie i nadawanie kształtu. Dla przykładu – mężczyzna przynosci do domu warzywa z pola, kobieta przyrządza z nich sałatkę i gotuje z nich obiad.
Tak opowiada Gemara:
„R. Jose spotkał Eliasza i rzekł do niego: ‘Napisane jest: ”uczynię mu pomoc” (Bereszit 2:18); w jaki sposób kobieta może pomóc mężczyźnie? Drugi odpowiedział: Kiedy mężczyzna przynosi do domu zboże, czy żuje zbożę? Kiedy przynosi len, czy zakłada na siebie len? Oczywiście, że nie. Jego żona miele zbożę i przędzie leb. Czyż nie sprowadza ona światło na jego oczy i czyż nie stawia go na nogi!” (Jewamot 63b)
R. Klonimus Kalman wyjaśnia:
„Człowiek został stworzony by oddziaływać (wpływać) na świętość we wszystkich światach – oto „męskość” w człowieku, oddziaływanie.
Posiada on także zdolność, by otrzymywać dobre wpływy pochodzące ze wszystkich światów – oto „żeńskość” w człowieku, otrzymywanie.
Midrasz, który podaje, że „stworzona została hemaafrodyta”, uważa połączenie „męskości” i „żeńskości” jako perfekcyjny sposób służenia Bogu (hebr „awodat Haszem”) – zarówno oddziaływanie jak i otrzymywanie.
Talmud mówiący o „dwóch twarzach” zauważa kontrast i sprzeczność pomiędzy charakterystykami „męskości” i żeńskości”, pomiędzy „oddziaływaniem” i „otrzymywaniem”.
Mamy tu do czynienia z fundamentalnym sporem pomiędzy podejściem „zarówno to jak i to”, a podejściem promującym podzielenie „albo to, albo to”.
W odniesieniu do zagadnienia czasu, jedno podejście twierdzić będzie” „albo pierwsze albo ostatnie”, a drugie podejście: „pierwsze i ostatnie razem”.
Wróćmy do naszego wyjściowego pytania – czy to, że człowiek człowiek został stworzony ostatni, oznacza, że sytuuje się on najniżej w hierarchii stworzeń? Czy najwyżej?
Talmud przedstawia dwie możliwości:
„Nasi Rabini nauczali: Adam został stworzony jako ostatni ze wszystkich stworzeń, w przeddzień Szabatu. Dlaczego? …Po to, by kiedy ogarnie go zbyt wielka duma, przypomnieć sobie mógł, że komary były wcześniej od niego na tej ziemi.
Inna odpowiedź brzmi: By mógł natychmiast wejść w realizację przykazania (uświęcanie Szabatu). Kolejna odpowiedź: By mógł prosto udać się na ucztę (tj. cała przyroda powinna być gotowa, na jego oddziaływanie). Zagadnienie to porównane może być do króla z kości i krwi, który zbudował pałace, umeblował je i przygotował ucztę, a następnie zaprosił tam gości…”(Sanhedryn 38a)
Człowiek jest najniżej i zarówno najwyżej w hierarchi stworzeń. Jest „oddziaływaniem” na świat, na wszystko, i jednocześnie „przyjmuje” ze świata, ze wszystkiego. Jest ostatni w aspekcie czasu ale pierwszy w hierarchi ważności. W zakresie jego możliwości jest być najlepszym i sytuować się najwyżej ze wszystkich stworzeń jak i być najgorszym i spaść poniżej wszystkich stworzeń. Co, w rzeczywistości jest lepsze? Połączyć otrzymywanie z dawaniem, czy raz skupić się na dawaniu a raz na otrzymywaniu? Pytanie to pozostawimy otwarte.
Rabin Boaz Pash - Tłumaczyła Daniela Malec Dziękujemy organizacji Shavei Israel za udostępnienie tekstu. Parsza Tazria II Tym razem chcę się skupić na liczbach i kontekście, w jakim się pojawiają. Prawda jest taka, że z początku planowałem wyjaśnienie wszystkiego, o czym mowa, ale okazało się to zbyt skomplikowane, ponieważ mędrzec, którego pismami chcę się zająć ma bardzo specyficzny styl pisania, który można sprowadzić do stwierdzenia: „Zobaczymy, czy jesteście w stanie to odcyfrować...”. Zajmę się zatem jednym z konceptów z całej konstrukcji myślowej, którą zbudował ów wielki filozof w oparciu o wspomnianą tematykę.
Chodzi mi oczywiście o Rem”u oraz jego słynne dzieło Torat Haola. W trzeciej części księgi Rem”u zajmuje się problemem praw Jodelet, rodzącej, jej poświęceniu i dniach Tum’a oraz Tahara. Jak wspomniałem, chcę krótko i zwięźle przybliżyć sposób wnioskowania Rabbiego Mosze Isserlesa, aby wyjaśnić znaczenie liczb pojawiających się w kontekście praw porodu.
Na początku naszej Parszy, Tora daje nam objaśnienia dotyczące stanu kobiety po porodzie. Tora mówi co następuje:
„Dalej powiedział Pan do Mojżesza: ‘Powiedz do Izraelitów: Jeżeli kobieta zaszła w ciążę i urodziła chłopca, pozostanie przez siedem dni nieczysta, tak samo jak podczas stanu nieczystości spowodowanego przez miesięczne krwawienie. Ósmego dnia <chłopiec> zostanie obrzezany. Potem ona pozostanie przez trzydzieści trzy dni dla oczyszczenia krwi: nie będzie dotykać niczego świętego i nie będzie wchodzić do świątyni, dopóki nie skończą się dni jej oczyszczenia” (Wajikra 12:1-5).
Tora mówi nam o dwóch okresach: miejscu tum’a (miejscu nieczystości) i miejscu tahara (miejscu czystości). Tak więc, w przypadku urodzenia chłopca mówimy o siedmiu dniach tum`a i sześćdziesięciu sześciu dniach tahara. Dlaczego te liczby są wspomniane? Jakie jest ich znaczenie? Dlaczego są one dwukrotnie wyższe od tych, które dotyczą sytuacji narodzin dziewczynki? I, przede wszystkim, jakie jest znaczenie tum’a i tahara ? Dotykamy tutaj niezwykle istotnej sprawy związanej z ideą tum`a i tahara. Tora zawiera wiele przekazów dotyczących tego zagadnienia. Prawie cała Księga Wajikra dotyczy tego tematu.
Życie jest święte. Możemy powiedzieć, że jest to jedyna święta rzecz w naszym świecie. Haszem jest Święty. Ponieważ On jest Elohim Chaim (Bogiem życia). W miejscu, gdzie było kiedyś życie i się skończyło, jest pustka. Ta pustka jest nazywana tum’a. W momencie, w którym mamy do czynienia z życiem, miejsce wypełnia się świętością. Kiedy nie ma w nim życia, analogicznie, znika także świętość i stan ten nazywamy tum’a.
Im wyższy jest poziom życia, tym większa jest pustka, a zatem, także poziom tum’a jest wyższy.
Gdzie możemy znaleźć tum’a? Nawet w najbardziej prozaicznych sytuacjach. Widzimy zdechłego robaka. Ciało martwego robaka jset tame (nieczyste). Ciało martwego zwierzęcia cechuje się wyższym poziomem tame. Jeśli mówimy o kobiecie, która ma okres, poziom tum’a jest jeszcze większy, i tak dalej... aż dosięgniemy najwyższego poziomu tum’a, jakim jest ciało martwego człowieka – jeśli ktoś go dotknie, będzie musiał dokonać procesu oczyszczenia, który trwa siedem dni. Różnice poziomów, czy też „natężenia” sfery tum’a pochodzą z poziomu życia i Kduszy. Poziom życia robaka jest niski, a zatem i poziom tum’a jest podobny. Najważniejsze jest życie ludzkie. A zatem, logicznie, śmierć człowieka wiąże się z najwyższym poziomem pustki (tum’a).
Kobiece ciało zawiera w sobie potencjał stworzenia nowego życia podczas owulacji. Kiedy ten potencjał zostaje stracony podczas okresu, automatycznie mamy do czynienia ze sferą tum’a.
Spróbujmy teraz zrozumieć sytuację kobiety, która jest po porodzie. Mamy tutaj do czynienia z pewnego rodzaju dysonansem. Z jednej strony, kobieta nosiła w sobie płód, odrębne życie wewnątrz jej ciała, które wraz z porodem zostało przez nią „utracone”. Dlatego też w cyklu porodu, tuż po wydaniu nowego życia na świat następują dni tum’a. Z drugiej strony możemy na ten problem spojrzeć z innej strony. Kobieta przyniosła na świat nowe życie, a zatem nie mamy do czynienia z pustką na świecie, tylko z „pojedynczą” pustką wewnątrz niej. A zatem, w sprzeczności, ale także w pewnej analogii z poprzednim wyjaśnieniem – na świat przychodzi nowonarodzone dziecko, a zatem życie na świecie zostało wzbogacone o jeszcze jedną istotę – i dlatego mówimy w takiej sytuacji także o dniach tahara.
Przejdźmy teraz do innej kwestii – kontynuuje Rem”u – dlaczego po urodzeniu dziewczynki liczby związane z cyklem dni po porodzie są dwukrotnie wyższe niż w przypadku urodzenia chłopca? Kiedy Haszem stworzył kobietę, nazwał ją Hava (Ewa), ponieważ była ona, matka całego życia, „bo ona stała się matką wszystkich żyjących” (Bereszit 3:20). Urodzona dziewczynka pozwala nam wnioskować, że wraz z nią narodził się nowy potencjał dawania życia. A zatem mamy do czynienia z podwojoną ilością dni tum’a oraz podwojoną ilością dni tahara – dla niej i dla jej potencjalnych potomków. Wszystkie podwojenia w żydowskiej numerologii mają znaczenia dążenia do przodu, ruchu postępującego (liczba 1 jest statyczna, liczba 2 jest żywotna, wzrastająca, dynamiczna). W odpowiednim czasie dziewczynka także będzie dawać życie. Tora chce nam przekazać jak bardzo istotne jest życie ludzkie.
Dlaczego mówimy o takiej, a nie innej ilości dni? Dlaczego jest to jeden tydzień/dwa tygodnie? – pyta Rem”u – Dlaczego liczba 40 (33+7 – suma dni tum’a oraz tahara) i dlaczego 80 (podwojone 40)?
Odpowiedź Rem”u jest bardzo konsekwentna i logiczna. Liczba 7 symbolizuje stworzenia. Siedem dni to czas Boskiego tworzenia świata oraz rozwoju stworzenia, które „rosło”, postępowało, od najniższego poziomu Domem (rzeczy nieożywionych) w pierwszym dniu stworzenia aż do ostatniego dnia stworzenia, w którym stworzono Medaber (Mówiącego), czyli istotę ludzką. Z tego też powodu kobieta musi przejść przez 7 dni tum’a – ponieważ „traci” ona stworzenie, ludzką istotę, którą nosiła w sobie.
Liczba 40 symbolizuje samostanowienie (z tego powodu Mosze przebywał na Górze Synaj przez 40 dni, aby potem otrzymać od Boga moc samodzielnego nauczania Tory i stać się niezależnym autorytetem. W religii chrześcijańskiej dalekim echem symboliki żydowskiej jest 40-dniowy post Chrystusa na pustyni). Liczba 40 jest także symbolem oddzielenia życia, wyodrębnienia go i zarazem połączenia z innymi istnieniami na całym świecie. Jest to liczba nowonarodzonego dziecka. Zgodnie z poprzednim wyjaśnieniem w przypadku nowonoarodzonej dziewczynki mówimy o liczbie 80, ponieważ w przyszłości wyda ona następne istnienia.
Szabat Szalom!
Rabin Boaz Pash - Tłumaczyła Ishbel Shatravska
Dziękujemy organizacji Shavei Israel za udostępnienie tekstu
|
|
|
25.03.2011. |
|
To nie tyle historią dzielnicy żydowskiej, co propozycja innego spojrzenia na dzisiejszą Warszawę. Autor kreśli perspektywę pozwalającą dostrzec pod nową powierzchnią miasta, pod powojenną tkanką – przeszłość. Próba rekonstrukcji na podstawie zatartego i zniekształconego nie tylko odsłania dzielnicę żydowską w konkretnym miejscu, ale nadaje wielowymiarowości współczesnej...
|
|
Czytaj całość
|
|
|
25.03.2011. |
|
Autor:Anna Ciałowicz
Wydawnictwo: Midrasz
Barwnie opisane dzieje burzliwego konfliktu między dwoma domami chasydzkimi - Nowym Sączem a Sadogórą - który w XIX wieku podzielił żydowski świat Galicji
|
|
|
25.03.2011. |
|
Trzynaścioro Polaków zostało odznaczonych medalami Sprawiedliwy wśród Narodów Świata, przyznawanymi przez państwo Izrael za ratowanie Żydów w czasie okupacji.
Podczas uroczystości w Warszawie medale Sprawiedliwy wśród Narodów Świata wręczył ambasador Izraela w Polsce, Zvi Rav-Ner.
|
|
Czytaj całość
|
|
|
25.03.2011. |
|
Zbrodnia w Itamarze, gdzie rodzice i troje małych dzieci zostało brutalnie zamordowanych przez wyznawców "religii pokoju", wstrząsnęła i przeraziła wszystkich cywilizowanych ludzi.
Wina jest oczywiście przypisana do sprawców, których bestialstwo i nieludzkie instynkty nie znają granic. Jednak krótkowzrocznością jest ignorowanie skutków polityki premiera Netanjahu, która ułatwiła zarówno terror, jak i dalsze pogorszenie strategicznej pozycji Izraela.
|
|
Czytaj całość
|
|
|
25.03.2011. |
|
19 Adar II 57714/25 marca 2011r.
Zapalenie świec godzina 17:55
Hawdala sobota 19:05
Parshat Shemini
W judaizmie istnieje wiele praw dotyczących koszerności. Tora zakazuje jedzenia wielu rodzajów zwierząt a pozwala na jedzenie innych. „Oto zwierzęta, które będziecie jeść spośród wszystkich zwierząt, które są na ziemi… Ale następujących zwierząt, mających rozdzielone kopyto i przeżuwających nie będziecie jedli… Będziecie jedli następujące istoty wodne… Spośród ptaków będziecie mieli w obrzydzeniu i nie będziecie ich jedli, bo są obrzydliwością… Wszelkie latające czworonożne owady będą dla was obrzydliwością… Ale będziecie jeść spośród czworonożnych latających owadów…” (Wajikra 11)
Co jest naczelną zasadą w tej kwestii? Dlaczego część ze zwierząt jest zakazana, a część dozwolona? I w ogóle, dlaczego przepisy dotyczące koszerności są konieczne?
Rabin Klonimus Kalman daje wyjaśnienie kabalistyczno – chasydzkie:
Głównym celem pracy nad świętością człowieka jest wysublimowanie jego cielesności. Gdy materia staje się wysublimowana, człowiek może połączyć się ze światłem Ein Sof Stwórcy i przyjąć to światło do swej duszy.
Problemem są „przegrody”, oddzielające światło od człowieka i przeszkadzające w przyjęciu bogactwa.
„Lecz wasze winy wykopały przepaść między wami a waszym Bogiem…” (Jeszaja 59:2)
Przyciągając czystość i świętość, człowiek raz po raz, sublimuje siebie i pozbywa się „przegród”.
W zasadzie każdy pokarm cielesny ma negatywny wpływ na człowieka. Stwarza w nim więcej cielesności, więcej przyziemności i w ten sposób oddala go od duchowego Stwórcy i stwarza w nim dodatkowe oddzielające „przegrody”.
Z drugiej strony, właśnie w miejscu gdzie mamy do czynienia z cielesnością, mamy możliwość naprawić tę cielesność, jest tam miejsce na „wzniesienie iskier” zawartych w tej cielesności.
W pożywieniu czystym rytualnie , które jest przez Torę dozwolone do jedzenia, znajdują się iskry, które człowiek uwalnia w momencie jedzenia. Lub też są to święte dusze będące w tym pożywieniu, mające nadzieję, że nadejdzie dla nich tikun (naprawa) poprzez to, że zjedzone zostaną z odpowiednią kawaną (zamiarem) i w ten sposób ta święta dusza znajdzie swój tikun (naprawę) poprzez połączenie się z duszą człowieka, który je.
W przeciwieństwie do tego, pożywienie nieczyste rytualnie, które Tora zabroniła nam jeść, mimo że w nim też znajdują się iskry świętości, są tak bardzo oddalone i utkwione w nieczystości, że nie można ich uwolnić poprzez ich zjedzenie lub też dusze w nich znajdujące się są duszami złoczyńców i nie chcemy, żeby przykleiły się do nas i weszły w naszą duszę.
Źródło zwierząt – tłumaczy dalej Rabin Klonimus Kalman – znajduje się w miejscu bardzo wysokim w światach duchowych, w opowieści "merkawa” (rydwan) wizji Jechezkela:
„Oblicza ich miały taki wygląd: każda z czterech istot miała z prawej strony oblicze człowieka i oblicze lwa, z lewej zaś strony każda z czterech miała oblicze wołu i oblicze orła”. (Jechezkel 1:10)
I dlatego wolno je spożywać, ponieważ przyłączą się do „merkawa” (rydwanu) świętości. (Słowo wyjaśnienia: Służenie Bogu według chasydyzmu polega na tym, że człowiek staje się „merkawa” (rydwanem) świętości, „niosącym” szechinę (boskość) na tym świecie, tak samo jak „merkawa” (rydwan) na wysokościach, co przynosi zaszczyt Bogu.”
Ale podstawa kabalistyczna mówi, że
„zarówno jedno jak i drugie sprawia Bóg” (Kohelet7:14)
Znaczy to, że tak samo jak istnieje merkawa (rydwan) świętości, tak samo istnieje merkawa (rydwan) nieczystości. I tak jak źródło zwierząt czystych rytualnie istnieje w merkawa (rydwanie) swiętości, to źródło zwierząt zabronionych znajduje się w merkawa (rydwanie) nieczystości, i dlatego zabronione jest ich jedzenie , aby dusza nie połączyła się z sitra achra (złą stroną).
które będziecie jeść spośród wszystkich zwierząt, które są na ziemi…” (Wajikra 11:2)
Gemara:
Tana ze szkoły R. Iszmaela wyjaśnił: Werset: „Oto zwierzęta"które będziecie jeść” zaznacza, że Święty, niech będzie błogosławiony, wziął po jednym z każdego gatunku zwierząt, pokazał je Moszemu i powiedział mu: To możecie jeść, a tego nie możecie jeść. (Chulin 42a)
:Raszi w komentarzu do naszej parszy rozwija dalej ten pomysł
“Oto zwierzęta – uczy nas to, że Mosze brał każde zwierzę i pokazywał je Izraelowi. Te możecie jeść, a tych nie możecie! Wziął też w rękę każde z gatunków wodnych stworzeń i pokazał je. Tak tamo z ptactwem: A te z ptactwa będą dla was obrzydliwe. I w odniesieniu do robactwa: te będą dla ciebie nieczyste. (W każdym z tych przypadków, midrasz zaznacza, że Mosze używał słowa „oto” które zwykle podkreśla, że mówiący wskazuje na coś co jest blisko słuchającego.”). (Raszi Wajikra 11:2)
Mądry wie i rozpoznaje czy zwierzę jest koszerne czy nie, czy dobre jest do jedzenia czy nie. Jak? Wiedząc, czy człowiek będzie mieć siłę, by zrobić tikun (naprawę) i wznieść je do świętości, czy to jedzenie da mu więcej siły do służenia Bogu – wtedy jest koszerne. Ale jeśli człowiek nie ma siły, by zrobić tikun (naprawę), lecz przeciwnie, zjedzenie danego zwierzęcia przyczyni się do spadku duchowości i przeszkadzać będzie w służbie Bogu – nie jest koszerne.
Tak Rabin Klonimus Kalman wyjaśnia w imieniu Rabina Jechiela Michala ”Magida ze Złoczowa”, ucznia Baal Szem Towa i Magida z Międzyrzeca modlitwę Rabina Nechonii ben Hakana, która mówi: „Niech będzie wola Twoja, Boże mój Panie … bym nie mówił o nieczystym – czyste a o czystym – nieczyste…” (Brachot 28b)
W tej modlitwie – wyjaśnia R. Jechiel Michal – mądry modli się, żeby jego przeczucie co do danej potrawy nie zmyliło go, aby mógł rozpoznać czy jest czyste czy jest nieczyste.
Rabin Boaz Pash - Tłumaczyła Yael Robinson
Dziękujemy organizacji Shavei Israel za udostępnienie tekstu
|
|
|
23.03.2011. |
|
Wychodząc naprzeciw tym potrzebom i oczekiwaniom a także wykorzystując powszechnie już dostępne środki techniczne, pozwalające na przekraczanie ograniczeń przestrzeni – Stowarzyszenie Pardes postanowiło otworzyć internetową Jesziwę Pardes. Będzie ona swoistym rozwinięciem jesziwy działającej w latach 90. w Krakowie, jak to się dziś mówi „w realu”.
|
|
Czytaj całość
|
|
|
16.03.2011. |
|
Purim obchodzimy na pamiątkę cudownego ocalenia Żydów od całkowitej zagłady. Zausznik króla Persji, Haman, postanowić zniszczył Żydów., lecz jego plany spełzły na niczym dzięki odwadze dwojga ludzi - żony króla, Estery i jej kuzyna Mordechaja. Haman i jego stronnicy zostali zgładzeni tego samego dnia którego mieli wymordować Żydów. Następny dzień, 14 adar stał się świętem, które obchodzimy po dzień dzisiejszy
|
|
Czytaj całość
|
|
|
15.03.2011. |
 W szabatowy wieczór na osiedlu Itamar (Zachodni Brzeg) dwóch terrorystów dostało się nocą do jednego z domów przez dziurę w ogrodzeniu i okno. Zasztyletowali we śnie pięciuoro członków rodziny Fogel - rodziców i troje dzieci - w wieku 11 lat, 3 lat i 1 miesiąca (!). W sobotę media palestyńskie oznajmiły, iż za zamach odpowiedzialna jest Brygada Męczenników al-Aksa. Policja rozpoczęła dość szybko poszukiwania zabójców przeczesując okoliczne wioski. Bezskutecznie...
|
|
Czytaj całość
|
|
|
15.03.2011. |
 Purim wypada w miesiącu Adar II, w tym roku jest to 20 marca, święto zaczyna się 19 marca, po zachodzie słońca. Istotą święta Purim jest podziękowanie Świętemu, niech będzie błogosławiony, za wyswobodzenie nas z niewoli Achaszwerosza, za doprowadzenie nas do wyzwolenia i uratowanie nas, przez królową Ester. Podziękowania te ważne są nie tylko w związku z wydarzeniami, jakie miały miejsce ale i w związku z wieloma innymi podobnymi zdarzeniami, jakie dotknęły Naród Żydowski na przestrzeni wieków, kiedy to ratowani byliśmy od wielkiego nieszczęścia.
|
|
Czytaj całość
|
|
|
11.03.2011. |
|
Zapalenie świec 11 marca 2011
piątek godzina 17:30
Hawdala sobota godzina 18:40
בָּרוּך אַתָּה אַדָנָ-י אֱ-להֵינוּ מֶלֶך הָעוֹלָם אַשֶׁר קִדְשָנוּ בְּמִצְוֹתָיו וְצִוָנוּ לְהַדְלִיק נֵר שֶל שַבָּת קודֶש
Baruch a-ta A-do-nay Elo-hei-nu me-lech ha-o-lam
a-sher ki-dee-sha-nu bi-mitz-vo-tav
vi-tzi-va-noo li-had-leek ner shel Sha-bbat ko-desh.
Parszat Wajikra
http://www.youtube.com/user/shaveishiurim#p/u/1/VFq3Mn1faDY
|
|
|
04.03.2011. |
|
29 AdarI 5771/4 marca 2011
Zapalenie świec godzina 17:17
Hawdala godz. 18:28
Ten Szabat jest Szabatem Mevarchim ("Szabat, który błogosławi" nowy miesiąc):
jest odmawiana specjalna modlitwa
błogosławieństwo Rosz Chodesz ("Głowa Miesiaca")
o nadchodzących miesiąca Adar II
Parszat Wajachel
(Księga Wyjścia: 35:1-40:38)
(Haftara: Melachim I 7:40-50)
http://www.fzp.net.pl/tora/parszat-wajachel
|
|
|
03.03.2011. |
|
...w Izraelu i na swiecie, dotyczacych interesujacych nas tematów:
http://twitter.com/inwnews
http://www.facebook.com/#!/IsraelMFA
|
|
|
01.03.2011. |
|
‘Dziewczynka w zielonym sweterku’ to prawdziwa historia Krystyny Chiger, żydowskiej dziewczynki, która przeżyła niemiecką okupację Lwowa, ukrywając się z rodziną w kanałach. Chigerom i kilkunastu innym osobom, które schroniły się przed deportacją do obozu zagłady, przez ponad rok pomagał Leopold Socha. Przynosił im jedzenie i ubrania. W ten sposób doczekali wyzwolenia Lwowa.
|
|
Czytaj całość
|
| |
|
|
28.02.2011. |
|
 "Strangers no more" jest filmem krótkometrażowym, który dotyka problemu biedy, wykluczenia, ludobójstwa, wykorzenienia i niepewności.
Film przedstawia dzisiejszy, okrutny świat oczami najmłodszych. To historia dzieci, łącznie z 48 krajów, które uczą się w szkole Bialik-Rogozin w Tel Awiwie. Ci mali uchodźcy trafili do Izraela uciekając przed falą zbrodni czy ubóstwem w swoich ojczyznach.
|
|
Czytaj całość
|
|
|
28.02.2011. |
 Ruch Zjednoczonych Kibuców podaje, że ok. 350 tys. chętnych z całego świata pracowało dotąd w izraelskich kibucach, od czasu uruchomienia tej formy wolontariatu w latach 70. Zagranicznych ochotników nie brakuje do dziś. Same kibuce, czyli spółdzielcze gospodarstwa rolne, powstały dużo wcześniej. Pierwszy z nich, Degania, istnieje już ponad 100 lat - został założony jesienią 1910 roku.
|
|
Czytaj całość
|
|
|
26.02.2011. |
 Reprint wydania z 1877 r.
Nadesłała pani Ewa Matuszewska
Unikat w skali Polski, a może świata? O istnieniu tej pozycji dowiedziałam się przypadkiem, przeglądając liczne artykuły w mediach. Szukałam długo, przekopując się przez liczne biblioteczne katalogi. Nawet Estreicher w swoim sławetnym katalogu nie notuje tejże pozycji. Już miałam zrezygnować z poszukiwań, gdy przypadkiem "ktoś" zdradził mi tajemnicze miejsce jej pobytu. i odnalazłam ją, niczym zaginiony skarb, a teraz dzielę się tym skarbem z Państwem.
|
|
Czytaj całość
|
|
|
.jpg "ambas1 (2).jpg")
Kliknij obrazek
ZWIEDZANIE 