Purim wypada w miesiącu Adar II, w tym roku jest to 20 marca, święto zaczyna się 19 marca, po zachodzie słońca. Istotą święta Purim jest podziękowanie Świętemu, niech będzie błogosławiony, za wyswobodzenie nas z niewoli Achaszwerosza, za doprowadzenie nas do wyzwolenia i uratowanie nas, przez królową Ester. Podziękowania te ważne są nie tylko w związku z wydarzeniami, jakie miały miejsce ale i w związku z wieloma innymi podobnymi zdarzeniami, jakie dotknęły Naród Żydowski na przestrzeni wieków, kiedy to ratowani byliśmy od wielkiego nieszczęścia.
Świętujemy Purim tu i teraz, by wyrazić podstawową wiarę w to, że Najwyższy nie opuści nigdy swego Narodu.
W czasach, kiedy wydawać się może, że Jego Obecność jest ukryta; kiedy nie widzimy Jej przejawów ani żadnych cudów dookoła; Ester przypomina nam, że Szechina (Boska Obecność) towarzyszy nam na przestrzeni całej historii, w czasach, gdy piętrzą się trudności, cierpienia i katastrofy, Pan uratuje nas, podobnie, jak stało się w królestwie Achaszwerosza.
Purim jest wesołym świętem i z tego powodu istnieją różne Minhagim (zwyczaje), które rozwinęły się w społecznościach żydowskich na całym świecie.
W Europie Żydzi mieli zwyczaj jeść na Purim wędzone mięso, żeby przypomnieć o spaleniu ciała Hamana (w Megili – Księga Estery, nie wspomina się tego faktu.
Chasydzi bardzo chętnie grali „Purim Szpil” (spektakl purimowy). Na wschodzie Europy, pisano imię Haman albo Amalek na kawałkach drewna, w które uderzano łyżkami, aby wypełnić słowa Tory „…wymażesz imię Amaleka spod nieba. Nie zapomnij o tym!” Rabin Heszl z Krakowa, kiedy przygotowywał nowe pióro, aby je wypróbować napisał słowo Amalek, po czym zabazgrał je, aby przestrzegać słów Tory.
W Purim obowiązują cztery główne Micwot (przykazania):
1. Mikra Megila (czytanie Megili) – należy wysłuchać jej dwukrotnie
2. Seudat Purim (świąteczny posiłek purimowy)
3. Miszloach Manot (rozdawanie podarków)
4. Matanot LaEwjonim (dary dla biednych)
W Purim czytamy fragment Tory „I przybył Amalek” [Szemot – Księga Wyjścia, 17:8-16)
Praca w Purim jest dozwolona, ale nie uważa się ją za właściwą. Rabini mówią: Ktokolwiek pracuje w Purim nie widzi błogosławieństwa (swej pracy). Chodzi oczywiście o pracę zarobkową. Micwą jest także zjedzenie świątecznego posiłku, podczas którego podaje się tradycyjne ciastka, Hamentaszen (uszy Hamana).
Dołącz do nas, abyśmy wspólnie świętowali Purim, pomożemy ci spełnić wszystkie Micwy, poprzez zorganizowany program wydarzeń świątecznych.
Hag Purim Sameach, Wesołego Purim.
Do zobaczenia!
Rabin Michael Schudrich
|