Debata o dopuszczalnych zasadach uboju rytualnego jest konieczna. Nie mogę się jednak zgodzić na posługiwanie się w niej haniebnymi antysemickimi argumentami, nie mogę się zgodzić na bezpodstawne zniewagi i oszczerstwa rzucane rzekomo w obronie zwierząt. Czy rzecznicy praw zwierząt rzeczywiście potrzebują takiego poparcia? – pisze Paula Sawicka.

Mikec („Pod koniec”)

Rdz 41, 1 – 44, 17

„Pod koniec” czyli „po upływie dwóch lat śniło się faraonowi, że stoi nad Nilem” .

Midrasz do Księgi Rodzaju zapytuje: czy tylko faraon ma sny? I odpowiada – nie, ale ponieważ faraon jest ważną postacią, jest władcą, to i jego sen jest ważny.

A skoro jest ważny, to trzeba odczytać jego znaczenie. Jeden z talmudystów, raw Chisda, powiedział, że nie rozszyfrowany sen jest jak nieprzeczytany list. Dlaczego? Ponieważ mogą w nim być zawarte ważne informacje dotyczące naszej przyszłości. Jeśli będziemy ich nieświadomi, to możemy odczuć bolesnego tego skutki.

2012/12/12

Polecam Panstwu artykuł z portalu Erec Izrael pt

Judea i Samaria (żydowskie korzenie) czy Zachodni Brzeg (arabskie korzenie)?

Wyjaśnijmy od razu sprawę tytułu - chodzi o sport, a konkretnie o piłkę nożną. Smoleński tym razem nie pisze o Izraelu jako takim - postanowił opisać izraelskich Arabów, którzy stanowią ok. 20% obywateli Izraela. Nie należy ich mylić z Arabami palestyńskimi mieszkającymi w Strefie Gazy oraz w Judei i Samarii (tzw. Zachodni Brzeg), co Smoleński wielokrotnie podkreśla.

Mija właśnie 65 lat od historycznego głosowania nad podziałem Palestyny. 29 listopada 1947 Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęło Rezolucję nr 181. Była to decyzja w sprawie podziału Brytyjskiego Mandatu Palestyny, otwierająca drogę do ustanowienia państw żydowskiego i arabskiego.

Społeczność żydowska w Polsce, zaniepokojona kierunkiem publicznej debaty o uboju rytualnym, pragnie zaapelować do wszystkich uczestników tej dyskusji o rzetelne i pozbawione uprzedzeń przedstawianie tej niezmiernie ważnej i delikatnej sprawy.

Nie zgadzamy się na nazywanie szechity (uboju rytualnego zwierząt zgodnie z prawem żydowskim) metodą gorszą lub skazującą zwierzę na większe cierpienie niż to, zadawane w przypadku uboju nierytualnego. Celem szechity jest zabicie zwierzęcia w sposób możliwie najszybszy i sprawiający jak najmniej bólu. Nie jest takim ogłuszanie zwierzęcia przed ubojem.

Judaizm kładzie olbrzymi nacisk na odpowiednie traktowanie zwierząt. Niepotrzebne okrucieństwo wobec zwierząt jest ściśle zabronione, a w wielu przypadkach zwierzętom przypisuje się taki sam stopień wrażliwości, co ludziom. 

Tora nie stwierdza jednoznacznie czy zwierzęta są w stanie doświadczać fizycznego lub psychicznego bólu, tak jak ludzie. Judaizm jednak zawsze widział związek pomiędzy tym w jaki sposób jednostka traktuje zwierzęta, a w jaki istoty ludzkie.  Osoba okazująca okrucieństwo wobec bezbronnego zwierzęcia będzie bez cienia wątpliwości okrutna wobec bezbronnych ludzi. Osoba troszcząca się o los najmniejszych istot natomiast, niewątpliwie zaopiekuje się bliźnim.