Gmina żydowska

KONTAKT

BIURO

Kliknij TUTAJ

Wsparcie finansowe Gminy

Numery kont info

POLUB NAS :)

Nasz You Tube

NOWE

POPULARNE

The National Library of Israel

Posen Library

KLIK

Kalendarz

TSKZ

Portal Chaim

Portal o Żydach, artystach i kulturze

Bar Micwa Ryana

Kliknij TUTAJ

Blog Leona Jedwabia z Australii

Moja podróz przez Holokaust

Koszerne produkty

Chabad

Szalom TV

KOL POLIN

Archiwum

Żydowski Dom Sierot - 103 rocznica powstania.

27 lutego 1913 roku odbyło się uroczyste otwarcie Żydowskiego Domu Sierot nabożeństwem w sali rekreacyjnej oraz przemówieniem kaznodziei Wielkiej Synagogi, Samuela Abrahama Poznańskiego. Dyrektorem placówki przy ul. Krochmalnej 92 został Janusz Korczak, a współpracę jako naczelna wychowawczyni podjęła Stefania Wilczyńska. W placówce znalazło się miejsce dla 100 dzieci obojga płci, sierot ,

i półsierot. Do dyspozycji były kuchnie, magazyny, pralnie, łazienki i pomieszczenia gospodarcze w suterenie, kancelaria, sala rekreacyjna, pracownia krawiecka, sklepik oraz pokój modlitw na parterze, pokoje wychowanków

ambulatorium oraz magazyny na piętrze i sypialnie, izolatka oraz pokój dyżurnego wychowawcy na drugim piętrze. Z obu stron budynku znalazły się zieleńce z placami zabaw. Od strony ulicy Krochmalnej znajdował się także parterowy domek z mieszkaniami dla pracowników.
Instytucja oraz budynek w niezmienionym kształcie przetrwały do 1939 roku, a już podczas niemieckiej okupacji, w związku z powstaniem getta warszawskiego, Żydowski Dom Sierot zmuszony został opuścić obiekt przy ul. Krochmalnej i przenieść się do getta. Dzięki staraniom Janusza Korczaka udało mu się zamienić budynkami ze szkołą kupiecką im. Roeslerów przy ul. Chłodnej 33, gdzie początkowo przeniosła się placówka. Stąd dom dziecka też musiał się wyprowadzić, wobec czego 21 października 1941 roku został przeniesiony do gmachu Pracowników Handlowych i Przemysłowych, położonego między ulicami Sienną (nr 16) oraz Śliską (nr 9). Instytucja starała się działać normalnie, jednak z każdym dniem było to coraz trudniejsze.
W 1942 roku instytucja miała zostać ponownie przeniesiona, tym razem do budynku przy Dzielnej 39, jednak na przeszkodzie stanęła akcja likwidacyjna getta, która rozpoczęła się 22 lipca 1942 roku. Dnia 6 sierpnia dr Janusz Korczak wyszedł ze swoimi podopiecznymi w kierunku Umschlagplatzu, wyprowadzając je z budynku ul. Śliską, tłumacząc im, że udają się do Różyczki koło Czaplowizny (dziś Marysin Wawerski), dokąd zazwyczaj wyjeżdżały żydowskie dzieci w wakacje. Wszyscy wyprowadzeni zawiezieni zostali do Treblinki, gdzie zginęli w komorach gazowych.
fot.: www.korczakinfo.waw.pl
/Fundacja Shalom/