Ficowski tak mówił o tej inspiracji: Niektóre z relacji znalazły się w niezmienionej formie w moim poemacie, jako przerywnik prozą, ponieważ to było coś niedoścignionego żadnym słowem wyszukanym; to były bezradne słowa naiwnego dziecka, które coś widziało i o tym opowiedziało, podczas gdy każde inne gardło ścisnęłoby się milczeniem.

Poemat po raz pierwszy ukazał się w 1957 roku w tygodniku Po prostu, a w 1960 w tomie wierszy Moja strona świata. W tym samym roku poeta wysłał poemat do Marca Chagalla, a w odpowiedzi otrzymał propozycję uzupełnienia wiersza o akwaforty wykonane przez artystę. Od tej chwili metaforyczny sens tytułu poematu zyskał również swój realny wymiar. W 1969 r. w Paryżu ukazało się 190 egzemplarzy z oryginalnymi akwafortami oraz podpisami obu twórców na karcie tytułowej.

Wybór obrazów Chagalla dokonany przez uczniów jest inny, ale podyktowany treścią utworu, który ma zainspirowad do refleksji.

Na wystawę składają się: wiersz Jerzego Ficowskiego i te obrazy Chagalla, które pojawiają się w tekście poematu.

Całość przygotowali: Adam Krynicki oraz uczniowie klas: Omega-1 i Medicus-1 pod opieką polonistki Marii Świątkowskiej-Pakuła.

Przypomnijmy w kilku zdaniach historię Dnia Pamięci o Ofiarach Holocaustu.

2000 r. styczeń – Deklaracja Sztokholmska podpisana przez 46 rządów, w tym 41 rządów paostw OBWE w sprawie upamiętnienia Zagłady poprzez edukację.

2002 r., październik – Rezolucja ministrów edukacji paostw Rady Europy w sprawie obchodzenia w szkołach paostw członkowskich Dnia Pamięci o Holocauście.

2004 r., kwiecień – Konferencja Berlioska, na której kraje członkowskie zobowiązały się do ustanowienia w swoich krajach Dnia Pamięci o Holocauście.

19 kwietnia 2004 r. – Polska wybrała tę datę dla corocznego upamiętnienia ofiar Zagłady, gdyż przypomina dzieo wybuchu powstania w getcie warszawskim.

2005 r., listopad – ONZ ustanowiła dzieo 27 stycznia Międzynarodowym Dniem Pamięci Ofiar Holocaustu.

To data wyzwolenia przez Rosjan obozu Auschwitz-Birkenau.

ONZ zobowiązała kraje członkowskie do opracowania materiałów edukacyjnych mających na celu przekazanie pamięci o tej tragedii przyszłym pokoleniom. Endlösung, tj. unicestwienie narodu żydowskiego objęło około 6 milionów europejskich Żydów, w tym ponad 3 miliony Żydów – obywateli II Rzeczypospolitej.

Zagłada polskich obywateli pochodzenia żydowskiego jest więc naszą wspólną historią, której należy się wiedza i pamięd. To także obowiązek, o którym zdaje się mało kto pamięta.

KONTAKT: Stowarzyszenie „Miasteczko Poznań”, e-mail: Ten adres email jest ukrywany przed spamerami, włącz obsługę JavaScript w przeglądarce, by go zobaczyć