12 pażdziernika mija 174 rocznica śmierci wybitnego poznańskiego rabina. Dla uczczenia Jego pamięci, w erew yortzait, we wtorek o godz. 13:00 odbędą się uroczystości na grobie rabina przy ul. Głogowskiej w Poznaniu.

Akiwa Eger, także Akiba Eger (ur. 8 listopada 1761 w Eisenstadt jako Akiwa Güns, zmarł 12 października 1837 w Poznaniu) – rabin, znawca halachy, żydowski uczony, jeden z najwybitniejszych talmudystów swego okresu.

Akiwa Güns urodził się 8 listopada 1761 roku (11 Cheszwan 5522 według kalendarza żydowskiego) w Eisenstadt, znajdującym się wówczas na Węgrzech, w znanej rodzinie rabinackiej. Od początku był uważany z cudowne dziecko. Nauki rozpoczął w jesziwie w Mattersdorfie, następnie był uczniem swojego wuja rabina Wolfa Eigera we Wrocławskiej jesziwie. Na jego cześć przybrał sobie jego nazwisko Eger

Akiwa Eger był zdecydowanym przeciwnikiem chasydyzmu oraz ruchu reformowanego, kształtującego się pod wpływem haskali. W 1791 roku został rabinem w Mirosławcu, gdzie założył dobrze prosperującą szkołę talmudyczną, a także aktywnie uczestniczył w życiu publicznym miasta i gminy żydowskiej.
W 1815 roku został rabinem w Poznaniu, gdzie swoją funkcję pełnił do śmierci 12 października 1837 roku (13 tiszri 5598 według kalendarza żydowskiego). Tam również został pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Głogowskiej. Jego następcą został jego syn Salomon Eger.
Podczas II wojny światowej grób rabina wraz z całym cmentarzem został zrównany z ziemią. Na jego terenie zbudowano pawilony Międzynarodowych Targów Poznańskich, a bezpośrednio na grobie rabina garaż. W czerwcu 2007 roku z inicjatywy Filii w Poznaniu Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich oraz Eliakima Schlesingera, przewodniczącego londyńskiego Komitetu Ochrony Cmentarzy Żydowskich w Europie, rozpoczęto odbudowę cmentarza i grobu rabina.

Dla rabina Egera i jego najbliższej rodziny zostały postawione stylizowane macewy z napisami w języku hebrajskim.

8 kwietnia 2008 roku plac znajdujący się przed Nową Synagogą w Poznaniu został nazwany na cześć rabina Egera. Pomysłodawcą tego była poznańska filia Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP.

Twórczość
Akiwa Eger pozostawił po sobie niezliczoną ilość spuścizny literackiej, obejmującą olbrzymią ilość responsów, nawet do licznych traktatów Talmudu, glossy do Miszny, Talmudu i Szulchan Aruch. W rękopisach zostały między innymi glossy do kodeksu Majmonidesa, zbiór nierozwiązanych problemów talmudycznych i zbiór 300 reguł metodologicznych do Talmudu i decyzorów.

Rodzina
Spośród wszystkich dzieci Akiwa Eger miał dwóch synów: Abrahama (1781-1853) oraz Salomona (1785-1852), rabina Kalisza i następnie w latach 1837-1852 rabina Poznania. Jego córka Sarel (1790-1832) była drugą żoną rabina Mosze Schreibera (1762-1839), zwanego Chatam Sofer.

From Wikipedia, the free encyclopedia

Not to be confused with Eger
Rabbi Akiva Eger
 
Born    November 8, 1761(1761-11-08) (11 Cheshvan 5522 Anno Mundi
Eisenstadt, Hungary
Died    October 12, 1837(1837-10-12) (aged 75) (13 Tishrei 5598 Anno Mundi)
Poznań
Resting place    Poznań
Residence    Markisch Friedland, Posen
Other names    Akiba ben Moses Guens
Occupation    Rabbi
Religion    Haredi Orthodox Judaism
Rabbi Akiva Eger, or Akiva Güns, Yiddish: עקיבא אייגער, (Eisenstadt, 1761 – Poznań, 1837) was an outstanding Talmudic scholar, influential halakhic decisor and foremost leader of European Jewry during the early 19th century.
Akiva Eger was born in Eisenstadt - the most important town of the Seven Jewish Communities of Burgenland, Hungary, (now Austria). He was a child prodigy and was educated first at the Mattersdorf yeshiva and later by his uncle, Rabbi Wolf Eger, (1756-1795) (b. 5516, d. 6 Tishrei 5556), at the Breslau (Wrocław) yeshiva, who later became Rabbi of Tziltz and Leipnik. Out of respect for his uncle he changed his surname to Eger. He therefore shared the full name Akiva Eger with his maternal grandfather, the first Rabbi Akiva Eger (1722-1758) (b. 5482, d. 15 Elul 5518), the Mishnas De'Rebbi Akiva who was Rabbi of Zülz, Silesia from 1749 and Pressburg from 1756.
He was the rabbi of Märkisch Friedland, West Prussia, from 1791 until 1815; then for the last twenty two years of his life, he was the rabbi of the city of Posen (Poznań). He was a rigorous casuist of the old school, and his chief works were legal notes and responsa on the Talmud and the Shulkhan Arukh. He believed that religious education was enough, and thus opposed the party which favored secular schools. He was a determined foe of the Reform movement, which began to make itself felt in his time.