Wprowadzanie porządku do chaosu odbywa się więc poprzez wyraźne rozdzielenie przeciwności. Nawet słowo "bara" użyte w Bereszit 1:1 oznacza przede wszystkim "stwarzanie", ale także - na co zwracał uwagę już w XII wieku Ibn Ezra -"rozdzielanie" ("Bereszit bara Elohim et haszszamaim weet haarec", co tłumaczymy: "Na początku stworzył [rozdzielił] Bóg niebiosa i ziemię."). "Stwarzanie" jest więc "rozdzielaniem".

W świecie ludzkim te wysiłki są kontynuowane: Bóg objawia się Moszemu i ogłasza przykazania, które będą nadawały porządek ludzkiemu (zawężając: żydowskiemu) światu. Znów chaos jest tym, czemu Bóg się przeciwstawia. Tu też mamy do czynienia z rozdzieleniem przeciwieństw.

Przykłady:

- rozdzielenie życia od śmierci: np. micwa nakazująca rozdzielenie mięsa i mleka - mięso martwego zwierzęcia jest symbolem śmierci, mleko jest napojem nowego życia. Nie można ich łączyć, gotować razem, jeść, odnosić z ich łączenia korzyści.

przekształcania świata (zauważmy, że przejście z powrotem od czasu świętego do codzienności nazywa się "hawdala" czyli rozdzielenie).

- rozdzielenie gatunków: micwa zakazująca krzyżowania różnych gatunkowo zwierząt, ptaków i roślin (kilajim). Także micwa zakazująca siania różnych gatunków roślin na jednym polu.

- rozdzielenie produktów: micwa zakazująca szaatnez, czyli mieszania w tkaninie wełny i lnu. Uzasadnienie tego prawa wynika z zamiaru odróżnienia produktu zwierzęcego od roślinnego, co nie ma znaczenia praktycznego, ale symbolizuje podział.

- rozdzielenie płci: micwa zakazująca noszenia przez mężczyznę ozdób kobiety i strojów kobiecych. Micwa zakazująca noszenia przez kobietę stroju mężczyzny. Micwa zakazująca kontaktów homoseksualnych („Nie będziesz obcował z mężczyzną, tak jak obcuje się z kobietą”). Porządek społeczny ludzkiego świata, opiera się na wyraźnym rozróżnieniu płci. Bez tego nie możliwe jest istnienie rodziny, a życie społeczne staje się chaosem.

- rozdzielenie przykazań w obrębie Aseret hadibrot (Dziesięciu Oświadczeń): nawet Dekalog został zapisany na dwóch tablicach, bo na jednej znalazły się przykazania dotyczące relacji człowieka z Bogiem, a na drugiej - człowieka z innymi ludźmi. Jest to przykład na rozdzielenie tego, co Boskie od tego, co ludzkie. Nawiązuje to do pierwszego z rozdzieleń: na "niebiosa i ziemię".

Określenie przeciwności i ich rozdzielenie nie zatrzymuje się na tych przykładach. Inne micwot i prawa halachy oddzielają przestrzeń świętą od zwyczajnej, oddzielają człowieka od zwierzęcia, podległych od zwierzchników, rodziców od dzieci, młodszych od starszych, kapłanów od nie kapłanów, a wreszcie - w uporządkowanym świecie - przede wszystkim oddzielają rzeczy najważniejsze: dobro od zła.

Podane przykłady mają jedynie sygnalizować niezwykle ważną sprawę: określenie, zdefiniowanie i nazwanie dobra i zła nie jest możliwe w chaosie, a jedynie w świecie uporządkowanym. W chaosie zło i dobro ulegają relatywizacji, ich kontury zostają zatarte.

Jakie są więc realne konsekwencje chaosu, któremu przeciwstawia się porządek Tory?

Poszkodowanymi, najbardziej narażonymi na zło są wtedy ZAWSZE najsłabsi. Chaos jest ZAWSZE środowiskiem, w którym krzywda, jakiej doznają ci, którzy nie potrafią się bronić, nie zostaje nawet dostrzeżona. Aby się o tym przekonać, wystarczy odpowiedzieć sobie na proste pytanie: kto jest zawsze najbardziej poszkodowanym w czasie jakichkolwiek wojen, rewolucji, okresów anarchii, kataklizmów, regresu kultury - wówczas, gdy społeczne i prawne normy uporządkowanego świata ulegają erozji i gdy dominuje chaos?

Spróbujmy odpowiedzieć sobie na jeszcze jedno pytanie: czy we współczesnym życiu społecznym, w naszej dzisiejszej kulturze zauważamy tendencje do podważania podziałów ustanowionych przez Torę? Czy zacieranie różnic między płciami i na przykład związane z tym głębokie przemiany w modelu rodziny, skodyfikowanym przez Torę i zaadaptowanym i upowszechnionym przez chrześcijaństwo, nie sygnalizują niebezpieczeństw chaosu?

/the 614 commandment society/