Podstawowe prawa etyczne obecne w judaizmie i wyprowadzone z Tory, obejmują tak powszechne zasady, jak zakazy: morderstwa, kradzieży, oszustwa, cudzołóstwa, składania fałszywych zeznań, stronniczości w sądzie itd. oraz nakazy: np. szanowania rodziców, pomagania biednym, ochraniania słabych itd.
Naruszanie tych zasad, grzeszenie przeciw nim - bez wątpienia sprowadza na ludzi nieszczęścia.
Nikt nie będzie przecież podważał twierdzenia, że lepiej i - przede wszystkim - bezpieczniej jest żyć w świecie, w którym ludzie nie mordują się nawzajem, nie okradają, nie oszukują, nie składają przeciw sobie fałszywych zeznań i szanują rodziców (aby przypomnieć tylko niektóre z zasad zawartych w Dziesięciu Oświadczeniach czyli Aseret ha-dibrot), niż w świecie, gdzie zasady te nie są znane lub nie są przestrzegane.

Nieszczęścia, jakie spotykają człowieka (pomijając oczywiście te, które  są rezultatem działania sił przyrody, jak np. huragany, powodzie, trzęsienia ziemi, choroby), są więc albo prostą, bezpośrednią, albo pośrednią konsekwencją jego grzechów.

Ale nie należy tego rozumieć w uproszczony, naiwny sposób, że to Bóg "zsyła" te nieszczęścia na grzeszącego człowieka jako "karę" za jego grzechy.
Nieszczęścia te dają się przecież wytłumaczyć w inny, racjonalny i logiczny sposób: jeżeli żyjemy w społeczeństwie, w którym regułą staje się nieprzestrzeganie Dekalogu (Aseret ha-dibrot) i Siedmiu Praw Potomków Noacha, spotkają nas prędzej lub później nieszczęścia dokonane z wyboru człowieka: zostaniemy okradzeni, być może ktoś z naszych bliskich zostanie skrzywdzony, a nawet zamordowany, być może złożone będą przeciw nam fałszywe oskarżenia i zostaniemy niesłusznie ukarani więzieniem, i jest w zasadzie pewne, że napotkamy dookoła kłamstwo i zawiść w ogromnym nasileniu, uniemożliwiającym normalne życie. A jeżeli jesteśmy słabi, starzy, chorzy - pozostaniemy bez pomocy.

Lecz to wcale nie Bóg będzie autorem tych ludzkich nieszczęść, ale wyłącznie ludzie nieprzestrzegający praw dotyczących relacji człowieka z człowiekiem (bein adam la-chawero). A nasza wina będzie polegała na tym, że swoją biernością dopuściliśmy do takiej sytuacji wtedy, gdy się kształtowała - że zezwoliliśmy na rozpad społecznych norm etycznych, których fundamentem są - przede wszystkim - zasady Dekalogu, bo przecież "Aby zatriumfowało zło, wystarcza być biernym".

Możemy nie postrzegać takiego obrotu spraw jako sprawiedliwego w wymiarze indywidualnym, ale w wymiarze społecznym będzie on niestety uzasadniony: za powszechne naruszanie społecznych norm ponosi konsekwencje całe społeczeństwo, zaczynając, niestety, od  tych, którzy są w nim najsłabsi.

/the 614th commandment/