Gmina żydowska

POLUB NAS :)

Nasz You Tube

Kliknij TUTAJ

KONTAKT

BIURO

Fundacja Synagoga Nowa

PIC 913955244

NOWE

POPULARNE

The National Library of Israel

Posen Library

KLIK

Kalendarz

Portal Chaim

Portal o Żydach, artystach i kulturze

Bar Micwa Ryana

Kliknij TUTAJ

Blog Leona Jedwabia z Australii

Moja podróz przez Holokaust

Koszerne produkty

Chabad

JUDAICA

Szalom TV

KOL POLIN

Archiwum

DLACZEGO UNIKANIE ZŁOŚCI JEST TAK WAŻNE?

Rabbi Eli J. Mansour – “Patah Eliyahu. The Daily Halacha”

Rambam w Hilchot Deot (2:3) bada negatywną naturę gniewu i zaleca oddalenie się od niego na jak najdalszy kraniec. Wg Rambama, należy się ćwiczyć w nieokazywaniu złości nawet w bardzo uzasadnionych przypadkach, co do których moglibyśmy pomyśleć, że złość jest jak najbardziej właściwą reakcją. Kiedy ktoś uzna, że okazanie złości jest konieczne w celu pouczenia dzieci czy innych podopiecznych, powinien uczynić to niejako na zewnątrz, natomiast w swym wnętrzu powinien mieć pełną kontrolę nad swymi emocjami. Rambam przytacza liczne komentarze dawnych Mędrców podkreślające wagę

złoszczenia się, wśród nich i tę: “Ten, kto wpada w złość, jest jak bałwochwalca”. Uczony, który wpada w złość, traci swą wiedzę, a prorok – możność prorokowania. Rambam posuwa się tak daleko, że stwierdza, iż życie baale hema, ludzi, którzy łatwo się złoszczą, “w ogóle nie jest życiem”. Zatem właściwe jest niezważanie na zniewagi i rany i nieodpłacanie gniewem.

W Hilchot Teszuwa (7:3) Rambam następnie pisze, że obowiązek teszuwy (żalu za grzechy) dotyczy nie tylko tych, którzy popełnili zakazane czyny, ale także tych, którzy odznaczają się niewłaściwymi cechami charakteru. Osoba skłonna do gniewu, zawiści, chciwości, próżności lub łakomstwa musi czynić pokutę za swe wady, nawet jeśli nie popełniła żadnego konkretnego zakazanego czynu. Rambam zauważa, że skrucha jest ogólnie rzecz biorąc trudniejsza w przypadku niewłaściwych cech charakteru niż w przypadku popełnionych czynów. Postanowienie, by na zawsze już powstrzymać się od popełniania jakiegoś czynu, jest o wiele łatwiejsze niż zmiana sposobu postępowania, do którego ktoś się przyzwyczaił – to czyni taką teszuwę szczególnie trudną.

Wypada zatem nie złościć się, przeprowadzać poważne, szczere badanie własnego wnętrza, a także wyrażać żal za wszystkie sytuacje, w których okazało się gniew.

Rabbi Eli J. Mansour – “Patah Eliyahu. The Daily Halacha”, s. 89-90, tłum. M. Łokietek

/żródło:the 614 commandment sociwty/

Wstecz