"Pojedynczy człowiek, zaaferowany walką o byt, nie jest
w stanie sam w swoim - jakże krótkim - życiu, interpretować Boskiej Instrukcji,
jaką jest Tora i musi korzystać z wnikliwych analiz i interpretacji, będących rezultatem
stuleci przemyśleń mędrców i ich dysput, stanowiących Torę Ustną. Tora Ustna to
przede wszystkim Talmud. Halacha jest zapisem funkcjonowania tych ustaleń w
życiowej praktyce." rezultatem talmudycznych ustaleń. "Szulchan
aruch" jest
zapisem
funkcjonowania tych ustaleń w życiowej praktyce."
Szulchan aruch to dzieło, którego autorem jest raw Josef ben
Efraim Karo (urodzony w Toledo, 1488 – zmarł w Safed, 1575), zwany także HaMechaber
("Autor"). Stanowi ono kodyfikację żydowskiego prawa religijnego i
składa się z czterech tomów: Orach Chajim (Droga życia), w której znajduje sie
omówienie praw życia codziennego, świąt, Szabatu i modlitwy, Jore Dea
(Pouczenie wiedzy) - dotyczący zasad koszerności, uboju zwierząt, czystości
rytualnej, konwersji i żałoby, Ewen Haezer (Kamień pomocny) - poświęcony prawom
dotyczącym kobiet, ślubów i rozwodów, Choszen Miszpat (Napierśnik prawa) -
skupiony na prawie cywilnym, administracyjnym i karnym.
Szulchan aruch (Nakryty stół) został spisany z
uwzględnieniem rozstrzygnięć halachicznych Rifa [Izaak Alfasi (1013-1103)], Rambama
[Mosze ben Majmon (1135 - 1204)] oraz Rosza [Aszer ben Jechiel (~1250 – 1327)].
Oznacza to, że akcent położony był na traktowanie prawa w
wydaniu sefardyjskim (tylko Rosz był reprezentantem Żydów aszkenazyjskich).
Dlatego też krakowski rabin Mosze Isserles (Remu) sporządził uzupełnienia do Szulchan
aruch, prezentując zwyczaje aszkenazyjskie - i dziełu swemu nadał tytuł Mapa
(Obrus). Szulchan aruch wydawany jest prawie zawsze razem z Mapą - od czasów
wydania krakowskiego w roku 1571.
Sam Szulchan aruch, ukończony w roku 1555, miał pierwsze
wydanie w Wenecji w latach 1564/1565 i do czasów współczesnych jest uznawany za
podstawowe dzieło halachy (prawa religijnego).
Szulchan aruch swoją listą halachicznych rozstrzygnięć
obejmuje ogromne obszary ludzkiego życia. U podstaw tego kodeksu, a wcześniej -
samej halachy, leży przeświadczenie, że pojedynczy człowiek, zaaferowany walką
o byt, nie jest w stanie sam w swoim - jakże krótkim - życiu, interpretować
Boskiej Instrukcji, jaką jest Tora i musi korzystać z wnikliwych analiz i
interpretacji, będących rezultatem stuleci przemyśleń mędrców i ich dysput,
stanowiących Torę Ustną. Tora Ustna to przede wszystkim Talmud. Halacha jest
rezultatem talmudycznych ustaleń. Szulchan aruch jest zapisem funkcjonowania
tych ustaleń w życiowej praktyce.
/Mike Jay, the 614 commandment/
|