Gmina żydowska

KONTAKT

BIURO

Kliknij TUTAJ

Wsparcie finansowe Gminy

Numery kont info

POLUB NAS :)

Nasz You Tube

NOWE

POPULARNE

The National Library of Israel

Posen Library

KLIK

Kalendarz

TSKZ

Portal Chaim

Portal o Żydach, artystach i kulturze

Bar Micwa Ryana

Kliknij TUTAJ

Blog Leona Jedwabia z Australii

Moja podróz przez Holokaust

Koszerne produkty

Chabad

Szalom TV

KOL POLIN

Archiwum

Błogosławieństwo

pytanie:Jakie jest znaczenie słowa błogosławieństwo w judaizmie? Można błogosławić Bogu ale i ludziom i wydaje mi się że w tych dwóch wypadkach to słowo ma nieco inne znaczenie.

odpowiedź :

W języku hebrajskim czasownikiem na określenie czynności błogosławienia jest “berek”. Błogosławieństwo to "bracha". Przeciwieństwem błogosławieństwa jest

przekleństwo - "arar". "Baruch" oznacza „błogosławiony”.

Tym samym słowem, podobnie jak jest to w języku polskim, określa się tu dwie, zdecydowanie nieidentyczne czynności:

1. Wypowiadanie wdzięczności, sławienie, wychwalanie skierowane do Boga (na przykład przed jedzeniem chleba: Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, Król Świata, który wydobywasz z ziemi chleb. [Baruch Ata Haszem, Eloheinu, melech haolam, hamoci lechem min haarec.])

2. Życzenie dobra komuś (np. dziecku przez rodzica przed rozpoczęciem Szabatu: Oby Bóg uczynił Cię takim, jak Efraim i Menasze [Jesimcha Elohim keEfraim wechMenasze]).

łowo to ma - jak słusznie zauważa czytelnik w pytaniu - w tych dwóch przypadkach inne znaczenie.

Formalnie rzecz biorąc, z wypowiedzeniem błogosławieństwa mamy do czynienia tylko wtedy, gdy wypowiadanym tekście pojawiają się słowa: Baruch Ata Haszem, Eloheinu, melech haolam (Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, Król Świata)

Wygłaszamy to błogosławieństwo wówczas, gdy dziękujemy Bogu za coś, wychwalamy Go, bo korzystamy z czegoś dobrego, co Bóg stworzył, lub wyrażamy wdzięczność za przywilej wypełniania przykazania, nadanego przez Boga (na przykład przy zapalaniu świec: Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, Król Świata, który uświęcił nas swoimi przykazaniami i nakazał nam zapalać świecę na Szabat [Baruch Ata Haszem, Eloheinu, melech haolam aszer kidszanu bemicwotaw weciwanu lehadlik ner szel szabat]).

Baruch znaczy w tym kontekście „pochwalony”. Słowem tym określamy Boga ze względu na to, co opisane jest w dalszej części błogosławieństwa.

Natomiast ten drugi rodzaj błogosławieństw, w których jeden człowiek błogosławi drugiego człowieka, życząc mu jak najlepiej, jest formą modlitwy „wstawienniczej”, w której prosimy Boga o to, aby uczynił coś dobrego dla jakiegoś człowieka. Określanie tej formuły modlitewnej mianem błogosławieństwa funkcjonuje w języku potocznym, ale formalnie błogosławieństwem ona nie jest. Nawet jeżeli w takiej petycji wnoszonej do Boga nie pojawia się bezpośrednie odwołanie do Boga, to oczywistym jest, że zwracamy się do Niego, bo przecież nasze słowa nie mają żadnej magicznej mocy, a są tylko prośbą.

Jednak Tora uznaje, że niektórzy ludzie znajdowali się bliżej Boga od innych, dlatego ich błogosławieństwo lub przekleństwo miało wielkie znaczenie (np. patriarchowie, Mosze, Aharon, kapłani i prorocy). Ponadto tradycja judaizmu zawsze przywiązywała wagę do błogosławieństwa udzielonego dzieciom przez ojca (np. historia udzielenia błogosławieństwa przez Jicchaka Jaakowowi) .

/PJ/

Wstecz