I Bóg wskazał Awrahamowi ziemię Kanaan.
Następnie, Bóg zawarł Przymierze (tzw. Przymierze Pomiędzy Połówkami Zwierząt) z Awrahamem, precyzując już bardziej dokładnie, jakie ziemie będą należały do niego: „Twojemu potomstwu dałem tę ziemię od rzeki egipskiej do wielkiej rzeki – rzeki Eufrat” (Bereszit 15:18)
O wiele bardziej szczegółowe wskazanie, o które tereny chodzi, znajdujemy w Bemidbar (Ks. Liczb 34:1-12): „Gdy przyjdziecie do ziemi Kanaan – jest to ziemia, która przypadnie wam w dziedzictwie, ziemia Kanaan w jej granicach – wasz południowy kraniec będzie przy pustyni Cin (na południowy zachód od Morza Martwego), wzdłuż Edomu, wasza południowa granica od skraju Morza Słonego (morza Martwego) na wschodzie, potem granica skręci na południe, do Maale Akrabim (góry na południowy zachód od Morza Martwego), przechodząc do Cin, a jej krańce będą na południe od Kadesz Barnea (obecnie Eyn Kadis, albo Eyn el-Kuderath), i sięgać będzie do Chacar Adar (prawdopodobnie Khirbet el-qudeirat, 8 km na północny zachód od Kadesz Barneas), i przejdzie do Acmon (Queseimah or Kutzemah, 8 km na zachód od Chacar Adar). Wtedy granica skręci od Acmon ku rzece Micrajim (Egiptu) i jej krańce będą przy Morzu [Wielkim] (Morzu Śródziemnym). Granicą zachodnia będzie dla was Wielkie Morze, [włączając wyspy w obręb waszej] granicy.
To będzie wasza granica zachodnia. A to będzie wasza granica północna: od Wielkiego Morza pociągnijcie ją do Hor Hahar (prawdopodobnie ponad 200 km na południe od obecnej granicy Izraela), a od Hor Hahar pociągnijcie ją do drogi na Chamat (miasto Hamah w Syrii), a końce granicy będą przy Cedad (prawdopodobne Sedad, około 100 km na wschód od Byblos i 80 km na południe od Chamat). Granica będzie sięgać do Zifron, a jej krańce będą w Chacar Enan (Al Qaryatein, 139 km na północny wschód od Damaszku lub Chatzan Alakrat, około 50 km na południowy zachód od Chamat). To będzie wasza granica północna. I wytyczycie sobie granice wschodnią od Chacar Enan do Szefam, [potem] granica zejdzie od Szefam do Riwla (Khirbet Dafne, 15 km na północ od jeziora Hulah), na wschód od Ajin, i schodząc [dalej] granica dotknie wschodniego wybrzeża morza Kineret (Jezioro Galilejskie). Granica zejdzie do Jordanu, jej krańce przy Morzu Słonym. To będzie wasza ziemia w otaczających ją granicach”.
Powyższy opis używa nazw geograficznych, które uległy zmianie na przestrzeni tysięcy lat, dlatego nie wszystkie z nich mogą być właściwie rozpoznane i umieszczone na współczesnych mapach. Tak więc linia graniczna Ziemi Obiecanej (przedstawiona na rysunku poniżej) jest wykreślona jedynie w przybliżeniu, ponieważ na temat jej przebiegu istnieją sprzeczne opinie.
Wreszcie w Dewarim (Ks. Powtórzonego Prawa 1:7-8) Mosze przypomina Izraelitom, jakie tereny obejmuje ziemia obiecana Awrahamowi i jego potomkom i kończy słowami: „Patrzcie, już wydałem wam tę ziemię! [Wystarczy, że] wejdziecie i weźmiecie w posiadanie ziemię, która Bóg przysiągł Awrahamowi, Jichcakowi i Jaakowowi, że da ją im i ich potomstwu po nich” (1:8)
Jak łatwo zauważyć, obecne terytorium Izraela stanowi tylko część Ziemi Obiecanej (Ha-Arec ha-Muwtachat).
(autor mapy: Emmanuelm) Czerwona linia pokazuje tereny według Bemidbar 34:1-12. Współczesny Izrael - w kolorze zielonym.
/the 614 commandment society/