| 
 Jakie są różnice między Talmudem Babilońskim a Jerozolimskim i dlaczego częściej odwołujemy się do Babilońskiego?
 
odpowiedź:
 
Na początku byli tanaici (tanaim od 'tana' - 'uczony') - mędrcy 
działający w Ziemi Jisraela w I i II wieku n.e., którzy spisywali  
misznajot, czyli nauki dotąd  zachowywane i utrwalane przez powtarzanie 
na głos. Najważniejsi tanaici to  rabi Jehoszua, Eliezer, Akiwa, Jose, 
Meir, Eleazar i Jochanan ben Zakaj. W II wieku  rabi Jehuda Hanasi, 
przewodniczący Sanhedrynu, 
 
zredagował  teksty wielu misznajot i powstała
Miszna, która jest podstawą Talmudu. Ma ona sześć porządków (sedarim), 
63 traktaty (masechtot).
 
 
 
Misznajot, które nie znalazły się w Misznie, tworzą Berajtę ('naukę 
na zewnątrz'). Nie są one zebrane w jednym tomie, ale rozproszone, 
jakkolwiek najbardziej popularnym zbiorem berajtot jest Tosefta 
('dodatek').
 
 
 
I od tego momentu zaczyna się historia tworzenia Talmudów: Babilońskiego i Jerozolimskiego.
 
 
 
Oba Talmudy tworzyli amoraici ['amar' znaczy 'mówić', 'objaśniać', ale 
także 'uczyć' w misznaickim hebrajskim]. Ośrodki tworzenia Talmudów były
dwa. Jisrael - np. Cezarea, Tyberiada, Lydda, Seforis. Babilonia - np. 
Sura, Nehardeia, Mata Mahasja. Czas powstawania: 200-500 n.e. 
 
 
 
Mówi się o pięciu pokoleniach amoraitów palestyńskich (jerozolimskich) -
każdy z nich to rabbi. Wymienia się siedem (lub osiem) pokoleń 
amoraitów babilońskich - każdy z nich to raw. Oba te ośrodki zajmowały 
się omawianiem prawie identycznej Miszny. Ich dyskusje  zostały zapisane
jako dwie Gemary, które razem z Miszną tworzą dwa Talmudy.
 
 
 
Talmud Jerozolimski zredagował rabbi Jochanan w końcu IV i początku V 
wieku. W języku zachodnioaramejskim i hebrajskim misznaickim. 
 
 
 
Talmud Babiloński około sto lat później zredagowali raw Aszi i raw 
Rawina w języku wschodnioaramejskim i hebrajskim misznaickim. 
 
 
 
I 
teraz ważny moment: w końcu redakcji Talmudu Babilońskiego uczestniczyli
saworaici ('sawar' - 'myśleć', 'badać') następcy amoraitów i oni nadali
Talmudowi Babilońskiemu bardziej wypracowany kształt. Po nich przyszli z
kolei ich następcy - gaonim ('gaon'- 'duma', 'wspaniałość'). Na prawie 
600 lat! Ci skupili się nad Talmudem Babilońskim, jako bardziej 
"aktualnym" (jego redakcję zakończono później) raczej, niż nad 
Jerozolimskim. Także dlatego, że Babiloński był obszerniejszy. Przez 
następne około 500 lat wnosili do niego dalsze udoskonalenia i poprawki.
Talmud Babiloński w ich wersji redakcyjnej - przeprowadzonej dokładnie,
bez pośpiechu, ze zwróceniem uwagi na detal - uzyskał zdecydowana 
"przewagę" nad Talmudem Jerozolimskim, który jest także studiowany w 
jesziwach, ale Babiloński traktuje się jako ważniejszy ze względu na 
obszerność, większą liczbę poruszanych zagadnień, większą wnikliwość, 
doskonałość redakcji i tradycję.
 
 
 
Uwaga: Co prawda i amoraici z 
Babilonii i amoraici z Erec Jisrael pisali komentarze do Miszny 
zredagowanej przez r. Jehudę Hanasiego, ale uważa się, że twórcy Talmudu
Jerozolimskiego mieli dostęp do nieco wcześniejszej wersji, a 
Babilońskiego - do ostatecznej.
 
 
 
Paweł Jędrzejewski 
 |