Madonna
pije wino z Kanny, Paris Hilton zamawia koszerne steki, Bono je sushi
certyfikowane przez rabinów, Donald Trump umawia się na biznesowe lunche
w jednej z koszernych restauracji na Manhatanie, Steven Spielberg, Kate
Moss, Sasha Baron Cohen (Borat, Bruno), a wszyscy bawią się przy
melodiach Sarit Hadad, Eyala Golana i genialnego Matisyahu. Jednym z
prekursorów powrotu do tradycji przodków był Kirk Douglas, który prawie
20 lat temu, jako jeden z pierwszych celebrytów zrewidował swoje
podejście do jedzenia. Również Paul Newman przestrzegał koszerności.
Newman posunął się nawet dalej i stworzył firmę produkującą koszerne
wyroby spożywcze.
Według raportu z 2007 roku
przygotowanego przez międzynarodową firmę badawczą Mintel, badającą od
ponad 30 lat globalne trendy marketingowe, wyroby ze certyfikatem
koszerności stały się w Stanach Zjednoczonych najbardziej rozpoznawalnym
i najczęściej kupowanymi produktami, przewyższając swoją popularnością
nawet wyroby "All Natural" (drugie miejsce), "No Additives or
Preservatives" (trzecie miejsce).
Koszerność stała się w niektórych środowiskach modą i oznaką intelektualnych oraz duchowych poszukiwań.
W
ostatniej dekadzie, sprzedaży koszernej żywności w amerykańskich
supermarketach osiągnęła stopę wzrostu w wysokości 15% w stosunku do 4% w
odniesieniu do żywności niekoszernej.
Ale czy nagle takie masy ludzi zaczęły
sądzić, ze judaizm jest „cool”? Niekoniecznie. Według badań agencji
Mintel 55% konsumentów uważa, że jedzenie koszerne jest bezpieczniejsze i
zdrowsze i nie wybiera go wcale z powodów religijnych.
Choroba
wściekłych krów, ptasia grypa, świńska grypa, zakażenia bakterią E.
Coli, i zatrucia spowodowanie nieświeżą żywnością, to wszystko przemawia
za tym, żeby więcej uwagi zwrócić na to, co jemy.
Koszerność – wprowadzenie
"Jestem tym, co jem"
Stwierdzenie
to jest prawdziwe nie tylko w przenośnym, ale i w dosłownym sensie.
Pokarmy, które spożywamy stają się częścią naszych ciał, kości i krwi, a
jak twierdzą mędrczynie i mędrcy wielu religii i filozofii, również
naszych dusz.
Dla Żyda, świętość nie ogranicza się do świętego
miejsca i czasu modlitwy. To raczej życie w swojej pełni jest święte.
Nawet pozornie przyziemna czynność jedzenia może stać się wyjątkowym
doświadczeniem.
Koszerny – trefny
Koszerność
jest główną częścią żydowskiego prawa religijnego rozstrzygającego, co
wolno i czego nie wolno jeść, oraz określającego sposób przygotowania
pokarmów, by mogły się znaleźć na stole. Nie jest to kwestia określonej
kuchni. Również jedzenie chińskie bądź arabskie może być koszerne, jeśli
zostało sporządzone zgodnie z nakazami Tory.
Hebrajskie słowo
„koszer” (כשר) oznacza "pasować", „być dostosowanym”. Przeciwieństwem
„koszernego” jest słowo „trefny” znaczące po hebrajsku „rozszarpany”.
Związane jest to z zakazem spożywania mięsa zwierzęcia, które zostało
zabite i rozszarpane przez inne zwierzę.
Prawa koszerności
określają żywność i sposoby jej przygotowania, która nadaje się do
spożycia dla Żyda. Nie oznacza to jednak, że dieta koszerna może
przynosić korzyści tylko jednej grupie etnicznej.
Tora i Kabała
Prawa o koszerności zostały dane przez
Boga córkom i synom Izraela na pustyni Synaj. Mojżesz nauczył ich ludzi i
spisał ich podstawy, które dzisiaj można przeczytać w Księdze
Kapłańskiej 11 i Powtórzonego Prawa 14. Szczegóły i interpretacje tych
praw były przekazywane z pokolenia na pokolenie przez tysiące lat i
zostały ostatecznie zapisane w Misznie i Talmudzie. Do pierwotnych
regulacji zostały dodane różne rozporządzenia przyjęte przez władze
rabiniczne, jako "zabezpieczenia" dla biblijnego prawa.
W całej 4000-letniej historii narodu
żydowskiego, przestrzeganie koszerności stało się integralnym elementem
jego tożsamości. Zasady koszerności pokazują, że judaizm jest czymś
znaczni więcej niż religią.
Tora, czyli Pięcioksiąg Mojżesza,
regulująca najważniejsze normy żydowskiego życia mówiąc o zasadach
dietetycznych przytacza słowa Boga: „I powinniście uświęcać siebie i być
nieskalanymi”. Ale co to znaczy „uświęcać”? W języku hebrajskim słowo
kadosz – „święty”, znaczy „oddzielony”, „odseparowany”. Uświęcać się
znaczy zatem odseparować się, uwolnić od cyklu „jedzenie – spanie –
praca”. Dlatego każda czynność, którą wykonujemy powinna nas podnosić na
wyższy poziom świadomości, również jedzenie. Jedzenie ma być zatem
środkiem do rozwoju. Widzenie tego, jako cel sam w sobie jest spłycaniem
sensu życia.
Żeby zrozumieć prawdziwe znaczenie
koszernego sposobu odżywiania należy zagłębić się w mistykę żydowską.
Według Kabały jesteśmy tu, aby naprawiać świat. Naprawa świata – „Tikun
olam”, polega na uwalnianiu „Bożej iskry” - światła, które zostało
wyemanowane przez Boga podczas procesu stwarzania i jest obecne we
wszystkich elementach wszechświata. Proces uwalniania zachodzi podczas
transformacji energii ze stanów niższych do wyższych. Właściwie każdy
człowiek robi to codziennie, ale często jesteśmy nieświadomi, jak
istotnej czynności dokonujemy. Dbanie o siebie, o swoje ciało,
zajmowanie się rodziną, odpoczywanie, radość z przyjaciółmi, pomaganie
innym, wszystko to jest częścią naprawy świata.
Kabała tłumaczy
rzeczywistość, którą znamy jako stan związania Bożych iskier w skorupie
(klipa). Hebrajskie słowo asur – „zabroniony”, znaczy literalnie
„związany”, a „mutar – „dozwolony”, literalnie - „rozwiązany”. Energia
jedzenia, które jest niekoszerne i zabronione jest więc „związana” i nie
może być wzniesiona na wyższy poziom.
Oczywiście niekoszerne jedzenie również
zawiera Bożą iskrę, która może być wznoszona, ale odbywa się to w inny,
bardziej złożony sposób. Zjadając nieodpowiednie jedzenie powodujemy, że
„związana” energia pozostaje w nas niezmetabolizowana. Co więcej, na
fizyczne trawienie i oczyszczenie z niej organizmu musimy zużyć
dodatkową energię.
Można przyzwyczaić się do funkcjonowania
na niskim poziomie i nie odczuwać stanu „zatrucia”, ale kiedy zaczniemy
odżywiać się tylko zdrowym jedzeniem efekty wprowadzenia do swojego
organizmu nawet najmniejszej ilości toksyn poczujemy natychmiast.
Reakcja ta nie oznacza, że mamy problemy z trawieniem i jesteśmy
niezdrowi. Wręcz przeciwnie, że zwiększyliśmy swoją wrażliwość.
Teraz
jaśniejsze staje się, czym jest akt jedzenia i dlaczego niektóre
produkty są zabronione, a inne dozwolone. Tak więc jedzenie nie jest
jedynie sprawą rozkoszy podniebienia. Nie jest nawet sprawą utrzymywania
nas przy życiu. Jest elementem naszego duchowego rozwoju, dlatego warto
wiedzieć co i w jakim celu zjadamy.
Podstawowe zasady koszerności
Rozdzielenie mleczne – mięsne – parwe
W kuchni koszernej wyróżnia się 3 rodzaje pokarmów: mleczne, mięsne i parwe (neutralne).
Mięsa
i mleka, w tym przetworów mlecznych nie gotuje się ani nie spożywa
razem. Osoby, które restrykcyjnie przestrzegają przepisów koszerności
mają dwa oddzielne zestawy naczyń do przygotowywania potraw mlecznych i
mięsnych. Ponadto przestrzegają zasady oczekiwania od 1-6 godzin między
zjedzeniem potraw mięsnych i mlecznych.
Produkty roślinne, w których nie ma
dodatków mlecznych, czy mięsnych należą do kategorii „parwe”, czyli
neutralnej. Do tej kategorii należą również koszerne ryby, jaja i mód.
Produkty „parwe” mogą być łączone zarówno z mlecznymi i mięsnymi.
Owoce, warzywa i zboża są w zasadzie zawsze koszerne, ale muszą być wolne od owadów, ich larw i jaj.
Koszerne zwierzęta
Zwierzęta lądowe są koszerne, jeśli mają rozdwojone kopyta i przeżuwają pokarm. Przykłady: krowy, owce, kozy i jeleniowate.
Świnie, króliki, konie i inne nie są
koszerne. Tak więc spożywane może być tylko mięso zwierząt, które
odżywiają się w najczystszy sposób i tylko pokarmem roślinnym.
Drób – Tora wymienia 24 niekoszerne
gatunki ptaków - w zasadzie wszystkie ptaki drapieżne i padlinożercze.
Przykłady ptaków koszernych: kury, kaczki, gęsi, indyki i gołębie.
Ryby i owoce morza: zwierzęta wodne są
koszerne tylko wtedy, gdy mają płetwy i łuski. Przykłady: łosoś,
tuńczyk, szczupak, flądra, karp i śledzie.
Sum, węgorz, jesiotr, miecznik, homary, małże, kraby, krewetki i wszystkie gatunki ssaków wodnych są niekoszerne.
Wszystkie zwierzęta poniżej ryb, czyli
gady, płazy, stawonogi, itd. są niekoszerne (Tora wymienia 4 gatunki
szarańczy, które są koszerne, ale nikt w dzisiejszych czasach nie wie,
jakie to gatunki, dlatego polecamy nie jeść szarańczy w ogóle).
Koszerny ubój – szechita
Uznanie
zwierzęcia określonego gatunku za koszerne jest tylko pierwszym
krokiem. Dalsze zasady regulują, w jaki sposób zwierzę musi być zabite i
które jego części mogą być spożywane.
Koszerne ssaki i ptaki są zabijane w
ściśle określony sposób (ryby nie wymagają tej procedury). Taki ubój
nosi hebrajską nazwę szechita. Dokonywać go mogą jedynie wykwalifikowane
w procedurze osoby, które ściśle przestrzegają standardów etycznych
Tory (szocheci).
Zanim szochet przystąpi do uboju, zwierzę musi
być uspokojone i leżeć swobodnie na ziemi. Nóż używany przez szocheta
musi być gładki jak skalpel. Nie może być na nim najmniejszej rysy lub
nierówności na ostrzu. Szochet podcina jednym szybkim ruchem szyję
zwierzęcia tak, by nóż bezboleśnie przeciął główne arterie krwionośne,
tchawicę i przełyk, nie naruszając kości. Szybkie odcięcie dopływu krwi i
tlenu do mózgu powoduje niemal natychmiastowe zablokowanie odbierania
bodźców i bezbolesną śmierć.
Zwierzęta ubijane są każde osobno,
aby nie odczuwały strachu. Głównym celem całej procedury jest
zminimalizowanie cierpienia zwierzęcia i zapewnienie mu godnego
umierania.
Za niekoszerne ponadto uznaje się
zwierzęta okaleczone lub, na których ciele znajdują się blizny, które
mogą oznaczać, że były okrutnie traktowane. Takie zwierzęta nie
podlegają ubojowi.
Zwierzę, które umiera lub ginie w inny sposób
niż podczas szechity nie jest koszerne, a jego mięso jest „trefne”
(pol.: rozszarpane). Zabronione jest też spożywanie mięsa z żywego
zwierzęcia. Przepis ten Biblia nakłada na wszystkich ludzi, bez względu
na wyznanie i pochodzenie etniczne.
Wszystkie przepisy dotyczące
spożywania mięsa zwierząt wynikają z szacunku do żywych stworzeń i
wskazują na uniwersalne zastosowanie zasad koszerności.
Po uboju,
narządy wewnętrzne bydła i drobiu, są badane pod kątem obecności
potencjalnie śmiertelnych chorób lub urazów, takich jak zrosty w płucach
lub wrzody w żołądku. Zabijane zwierzęta muszą być wolne od 70 różnych
rodzajów ran, chorób lub zniekształceń, aby być uznane za koszerne.
Wystąpienia jednej z nich sprawia, że całe zwierzę jest niekoszerne. Tak
skrupulatny proces daje pewność, że mięso, które spożyjemy będzie
zdrowe i niezainfekowane.
Krew ssaków i drobiu jest przez Torę
całkowicie zabroniona do spożycia i musi być całkowicie usunięta z
zabitego zwierzęcia. W ciągu 72 godzin od uboju, mięso jest dodatkowo
poddane odsączaniu krwi. Dokonuje się tego przez nasolenie i mycie mięsa
zimną wodą.
Zakazane tłuszcze i nerwy
Według
zasad koszerności zabronione jest spożywanie nerwu kulszowego i
sąsiadujących z nim naczyń krwionośnych. Ze względu na to, ż proces
usuwania go jest bardzo czasochłonny, zadnie części zwierząt są
przeznaczane do sprzedaży jako mięso niekoszerne.
Nie wolno również
spożywać tłuszczu otaczającego podstawowe organy i wątrobę. Jest on
usuwany. Co ciekawe naukowcy znaleźli istotne różnice biochemiczne
między tym typem tłuszczu a dozwolonym do spożycia tłuszczem znajdującym
się pod skórą i otaczającym mięśnie.
Mleko, jajka i inne produkty odzwierzęce
Zasada przytaczana w Talmudzie
(komentarzu do Pięcioksięgu Mojżesza) mówi: „Co pochodzi od zwierząt
koszernych jest koszerne, co pochodzi od zwierząt innych niż koszerne
jest niekoszerne.”
Zatem tylko mleko ssaków koszernych jest
koszerne. To samo odnosi się do jaj: tylko jaja składane przez ptaki
koszerne są koszerne. Dodatkowo, wszystkie jaja powinny być dokładnie
sprawdzone przed użyciem czy są one wolne od plam krwi. Wynika to z
biblijnego zakazu spożywania żywych zwierząt. Jajko z plamką krwi
uznawane było za zapłodnione, a więc „żywe”.
Pomimo, że pszczoły, jako owady nie są koszerne, miód uznawany jest za koszerny.
Owoce, warzywa i zboża
Owoce,
warzywa i zboża są w zasadzie zawsze koszerne, ale muszą być wolne
owadów, które są według zasad Tory niekoszerne. Dlatego warzywa muszą
być dokładnie umyte i przejrzane. Podobnie przeglądać należy produkty
zbożowe i przyprawy, w których często zalęgają się owady.
Ponieważ w procesie przemysłowej obróbki
żywności dodaje się wielu substancji, które są niekoszerne, np.
żelatyna, koszenila – barwnik uzyskiwany z owadów, ulepszacze do
pieczywa z mielonych włosów zwierzęcych i ludzkich, emulgatory z
tłuszczów zwierzęcych, wszystkie przetworzone produkty wymagają
szczegółowego sprawdzenia składników i certyfikacji.
Wina i sok winogronowy wymagają zawsze posiadania certyfikatu koszerności.
Ciekawostką są zasady dotyczące uprawy
roślin, dające roślinom i ziemi „prawa”. Stosuje się je zasadniczo w
ziemi Izraela, ale pokazują one, jakim szacunkiem w judaizmie darzona
jest dana nam planeta. Tak więc, owoce z drzew mogą być spożywane
dopiero po trzecim roku od ich posadzenia, a rola może być uprawiana
przez sześć kolejnych lat. Siódmy rok jest rokiem odpoczynku dla ziemi.
Koszerne naczynia i utensylia
Nawet
niewielka ilość substancji niekoszernej dodana do potrawy może
spowodować, że stanie się ona niekoszerna. Np. warzywa pieczone na
patelni, na której wcześniej był smalec stają się niekoszerne. Dlatego
osoby, które przestrzegają koszerności na najwyższym poziomie nie
używają również naczyń, w których były gotowane niekoszerne produkty.
Związek pomiędzy koszerną, a zdrową żywnością?
Względy zdrowotne są kwintesencją
koszerności – uważał Rambam, słynny średniowieczny myśliciel i filozof
żydowski, a zarazem wybitny lekarz.
Nie ulega wątpliwości, że
przestrzeganie wymogów koszerności ma dobroczynny wpływ na zdrowie.
Szczególnie dotyczy to restrykcyjnych wymogów higieny związanych z
ubojem rytualnym. W USA kilkanaście lat temu zwolniono z wielu regulacji
prawnych koszerne rzeźnie, wychodząc z założenia, że odpowiadają one
najbardziej wymagającym standardom określonym przez USDA. Wkrótce
podobne regulacje mają zostać wprowadzone we Francji, Australii i
Argentynie.
W poszukiwaniu zdrowej i bezpieczniej
żywności wiele osób spoza żydowskiego środowiska odnajduje jedzenie
koszerne, jako najzdrowszą alternatywę. Zasady koszerności dają wiele
korzyści, jeśli chodzi o zdrowe żywienie. Niektórzy twierdzą nawet, ze
zostały stworzone właśnie ze względów zdrowotnych, higienicznych.
Najlepszym przykładem na prawdziwość tej tezy jest mięso. Podstawowym
wymogiem jest zmniejszenie do minimum cierpienia zwierząt, zarówno w
czasie hodowli, jak i podczas rytualnego uboju. Niekoszerny ubój
zwierząt i sposób, w jaki są hodowane mają niebagatelny wpływ na
bezpieczeństwo i wartości odżywcze mięsa.
Na jesieni ub. r. pod patronatem
naczelnego rabina Francji odbyła się w Paryżu konferencja pod hasłem
"Wściekłe krowy i koszerna żywność", w czasie której dyskutowano m.in.
problem "czystości" mięsa pochodzącego z krów karmionych mączką
zwierzęcą. Roślinożerność jest bowiem jedną z podstawowych cech
dozwolonych ssaków.
Manipulacje genetyczne stanowią odrębny
problem, gdyż źródłem genów stają się często gatunki niekoszerne.
Przeciętny konsument nie jest w stanie odróżnić produktu transgenicznego
od nietransgenicznego. W przyszłości grozi to wydłużeniem listy
niekoszernej żywności.
Inny zakazem praw koszerności jest zakaz
spożywania wieprzowiny, która zawiera ogromne ilości alergenów.
Przeprowadzano badania, pokazujące, że osoby utrzymujące koszerną dietę
są zdrowsze od tych jedzących niekoszernie, ponieważ artykuły spożywcze
mają niski poziom cholesterolu. Jedną z przyczyn jest też zakaz
spożywania jednocześnie produktów mięsnych i mlecznych, których to
mieszanka może powodować wysoki poziom cholesterolu.
Zasady koszerności wyróżniają również
produkty “parwe”, czyli neutralne, które nie zawierają ani mięsa, ani
mleka, ani ich pochodnych. Produkty te zawierają owoce, warzywa i ziarna
najczęściej w organicznej nieprzetworzonej formie. Taka dieta może być
ciekawa dla wegetarian i osób, które są świadome tego, co jedzą i są
zainteresowane dietą wysokobłonnikową i niskotłuszczową.
|