8 Ijar |
W drodze do Ziemi Świętej, krzyżowcy tłumnie zaatakowali wiele gmin żydowskich. W Szabat, 8 Iyar, Żydzi Speyer (Nadrenia-Palatynat), zostali zmasakrowani. Rzezie odbywały sie również w wielu innych miastach niemieckich.
Autor tekstu: Mariusz Agnosiewicz; Oryginał: www.racjonalista.pl/kk.php/s,524 Od końca XI wieku rozwija się idea krucjat, zyskująca swą popularność dzięki hasłu obrony Grobu Chrystusa przed niewiernymi. Był to element polityki papiestwa walczącego z cesarstwem, ponieważ ziemie wyzwalane przez krzyżowców spod panowania muzułmanów uznane zostały przez papiestwo za własność Państwa Kościelnego. „Wywołującymi krucjaty byli zawsze papieże" (Reinach). Plany imperialistyczne realizowane były pod płaszczykiem „ratowania Chrystusa", papiestwo dało swoje błogosławieństwo bestialskim mordom "innowierczych cywilów"
Pierwsze konkretne plany krucjatowe snuł św. Grzegorz VII, który swój plan zbrojnego wypadu na muzułmanów opracował w roku 1075. Wedle tego zamysłu papież odbudowałby tam imperium bizantyjskie po klęsce pod Manzikert (1071) oraz zdobyłby Jerozolimę. Plany te przedstawił w liście do króla Niemiec, którego wyznaczył na swego zastępcę. Ale już kilka miesięcy później Grzegorz musiał „zmienić kierunek krucjaty" i uderzyć w owego niesfornego króla Niemiec. Miał jednak godnego siebie następcę — bł. Urbana II (1088-1099), który w roku 1095 r. podjął temat i 27 listopada na soborze w Clermont ogłosił hasło „świętej wojny", co zapoczątkowało epokę krucjat. Przy tej okazji po raz pierwszy w dziejach chrześcijaństwa papieże zaczęli „rozdawać" odpusty.
Wraz z histeryczną gorączką wypraw krzyżowych rozgorzał z takim samym zapałem antysemityzm. Twierdzono, że Antychryst był Żydem z Dan albo że niewierzący w Chrystusa Żydzi mieli zwyczaj zabijać niemowlęta chrześcijan, aby zdobywać krew do obrzędów paschalnych
|
Copyright © 2008 by www.poznan.jewish.org.pl