• Rocznica wykupu ciała "Maharama" 1307r. 
• Yahrtzeit Rabina Lejba Sarah - 1730-1796 r.
• Likwidacja Rzymskiego Getta - 1798 r.

• Tragiczne dzieje uwięzienia Rabbiego Meira ben Barucha "Maharam" z Rothenburga zakończyły się, gdy ciało zostało wykupione - 14 lat po jego śmierci, przez Aleksandra ben Shlomo (Susskind) Wimpen'a.

Rabin Maira ben Baruch "Maharam"

 skrót od Moreinu Horav Reb Meir z Rothenburga (1215?-1293)

Nawet po śmierci nie wydano ciała Maharama. Zrobiono to dopiero gdy R. Alexander zapłacił okup, a po śmierci spoczął obok niego.

W młodości studiował w Witzburgu oraz Moguncji w Yesziwach wiodących talmudystów tamtych czasów. Następnie wyjechał do Francji na studia w dobrze znanych francuskich Yeshivoth, szczególnie w Jesziwie znanego wielkiego rabina Jehiela ben Josepha z Paryża. Rabbi Jehiel był znany jako świętobliwy rabin i wybitny Talmudysta i był obrońcą Talmudu w czasach panowania Ludwika IX. Jednakowoż Talmud był póżniej potępiany i zakazywany przez wrogów Izraela. W piątek 17 czerwca 1244 r.(Erev Szabat Chukath 5004r) w Paryżu, odbyło się publiczne palenie Talmudu. Rabbi Meir był naocznym świadkiem spalenia dwudziestu czterech manuskryptów. Swoją boleść zamieścił w "Kina", elegii pt "Shaali serufah", którą mówimy na Tisha b'Av.

W następnym roku Maharam już jako sławny talmudysta powrócił do Niemiec, gdzie został rabinem kilku kolejnych dużych społeczności. Ostatecznie osiadł w Rothenburgu, gdzie na własnu koszt prowadził słynną Jesziwe. Wśród jego uczniów było wielu uczonych, którzy póżniej byli wiodącymi talmudystami, zwłaszcza Rabenu Asher ben Jechiel - "POSH" i rabin Mordechaj ben Hillel Aszkenazy.

Rabin Meira stał się powszechnie znany jaki najwyższy autorytet w Talmudzie i prawie zydowskim, a wiele wspólnot z Erancji, Włoch i Niemiec często zwracali sie do niego po instrukcje i wskazówki we wszystkich sprawach religijnych oraz różnych kwestiach prawnych. Nazywano go "Ojcem Rabinów", "Światłem uchodżców", etc., ale był bardzo skromnym człowiekiem i pokornie odpowiadał na wszystkie zapytania i kwestie, spisując responsy z których zachowało się ok. 1.500, a komentarze te maja wielkie znaczenie nie tylko dla zaawansowanych uczniów Talmudu, ale równiez dla studentów żydowskiego życia i zwyczajów tamtych dni.

Czasy rabina Meira w Niemczech, to pasmo prześladowań ludności żydowskiej. Obawiając się o życie nie tylko swoje ale i swojej rodziny, postanawia z grupą dobrze sytuowanych przyjaciół udać się do ziemi Izraela.Jednak plan nie powiódł się, w Lombardii zostaje zatrzymany i aresztowany. Nie chcąc zgodzić się na okup za jego osobę, przez kolejnych siedem lat pozostaje więżniem twierdzy Ensisheim, aż do śmierci. Po 14 latach wykupił ciało wspaniałomyślny, zamożny Żyd, uzyskując obietnicę w zamian, że po jego śmierci chciałby być pochowany obok swojego ukochanego rabina. W rok póżniej zmarł, obietnica została dotrzymana. Na starym żydowskim cmentarzu w Worms stanęły obok siebie dwie macewy, rabina Meira i Alexandra Suskind'a Wimpfen of Frankfort.

• Rabin Lejb wędrując całe życie, zbierał pieniądze na wykup więzionych Żydów i na wsparcie dla ukrywających się cadyków.

• Likwidacja Getta W 1555r. papież Pius IV wysegregował Żydów z ludności Rzymu i umieścił ich w otoczonej murami dzielnicy, której bramy zamykano na noc. Żydzi poddawani byli różnym formom degradacji, jak równiez ograniczeniom wolności.