Nie każdy wie, że to popularne wśród poznaniaków kąpielisko skrywa mroczną historię, gdyż zostało utworzone na zlecenie hitlerowców podczas II wojny światowej. Budowniczymi, którzy przyczynili się do powstania jeziora, byli Żydzi więzieni w obozach pracy i zmuszani do morderczego, nadludzkiego wysiłku. Wielu z nich zginęło podczas pracy przy budowie jeziora.

Uczniowie Zespołu Szkół Budowlano-Drewnianych podbili Warszawę i chcemy przypomnieć o tym fakcie. Polecamy poniższy artykuł ...

1 grudnia 2015 r. to wyjątkowy dzień – wiadomość o sukcesie uczniów Zespołu Szkół Budowlano – Drzewnych dociera do całej Polski, a nawet poza jej granice! Dzięki internetowej relacji na żywo wszyscy zainteresowani w jednym momencie mogą się przekonać, jak wspaniała jest nasza młodzież.

Oto w Warszawie, w Muzeum Niepodległości, odbywa się finał ogólnopolskiego XVIII Konkursu „Historia Bliska” pod tytułem „Historia bliska – nieodkryta, nieopowiedziana, niewysłuchana…”. W uroczystości bierze udział grupa naszych uczniów: Sandra Czekała, Tomasz Jakubiak, Edyta Hucz, Kamila Kopij i Gabriela Kopij z klasy III aL oraz Wiktoria Stroińska z klasy III aT, którzy pracowali pod opieką nauczycielki historii – p. prof. Hanny Czarnolewskiej. Są jednym z sześciu zespołów zaproszonych do finału! Dotarli tu, gdzie próbowało trafić wielu – udział w konkursie zgłosiło 170 grup uczniów, prace nadesłało 50. Czekają z niecierpliwością na werdykt jury…
To, że się tu znaleźli, to efekt wielotygodniowej, ciężkiej, choć ciekawej pracy. Tematem, którym zajęli się nasi pasjonaci śledzenia śladów przeszłości, było powstanie jeziora Rusałka. Nie każdy wie, że to popularne wśród poznaniaków kąpielisko skrywa mroczną historię, gdyż zostało utworzone na zlecenie hitlerowców podczas II wojny światowej. Budowniczymi, którzy przyczynili się do powstania jeziora, byli Żydzi więzieni w obozach pracy i zmuszani do morderczego, nadludzkiego wysiłku. Wielu z nich zginęło podczas pracy przy budowie jeziora. Nasi uczniowie oddali im swego rodzaju hołd, przypominając te tragiczne wydarzenia. Korzystali w wielu źródeł informacji, nawiązali kontakty między innymi z Żydowskim Instytutem Historycznym w Warszawie, Archiwum Państwowym w Poznaniu, Muzeum Martyrologicznym w Żabikowie, czy Instytutem Pamięci Narodowej. Wiele informacji zaczerpnęli z kronik oraz wywiadów przeprowadzonych ze świadkami i uczestnikami zdarzeń. Te rozmowy wspominają do dzisiaj – były nadzwyczaj ciekawe i poruszające. Postanowili nakręcić film, w którym udało im się przedstawić to, do czego dotarli. Ich dzieło powstawało „w biegu” (cóż, klasa maturalna!), uczniowie mieli mało czasu, jednak nie wpłynęło to wcale na jakość ich dzieła. „Nasza grupa mogła na sobie polegać w każdym momencie” – mówi Kamila, podkreślając przy tym, że praca przyniosła jej dużą satysfakcję. Sandra opowiada: „Najtrudniej było dotrzeć do wiarygodnych świadków, osób, instytucji, ale w końcu się udało zebrać potrzebne informacje i zdjęcia”. Gabrysia i Edyta ze śmiechem wspominają nagrywanie podkładu dźwiękowego, co okazało się wcale niełatwym zadaniem. Wiktoria... Tomek... Każdy ma swój udział i nadzieję, ze jury doceni włożony wysiłek. Czekają w napięciu. Oglądają prezentowane przez komisarza Konkursu p. Alicję Gluzę prace finałowe, słuchają fachowych komentarzy wybitnego historyka - prof. Jerzego Kochanowskiego, trzymają kciuki… Wreszcie – jest werdykt! Okazuje się, że jury postanowiło nie przyznawać pierwszego miejsca, lecz trzy zespoły uhonorować  drugim. I co najważniejsze – w gronie najlepszych są nasi wspaniali uczniowie! Radość ogarnia ich ogromna, nie spodziewali się aż takiego sukcesu. Lekko oszołomieni odbierają dyplomy i nagrodę, jeszcze ze sceny dziękują p. prof. Czarnolewskiej, potem udzielają paru wywiadów, wykonują pamiątkowe zdjęcia, biorą udział w bankiecie – i ruszają zwiedzać Warszawę. Ich głód wiedzy jest, jak widać, ogromny! Pod opieką p. prof. Anny Łukaszewskiej spędzają dwa dni, oglądają warszawską Starówkę, zwiedzają Muzeum Powstania Warszawskiego, podziwiają widoki z tarasu Pałacu Kultury i Nauki, jedzą pyszny obiad w Manekinie, jeżdżą metrem, robią zakupy w Złotych Tarasach, wzruszają się na filmie „Makbet” – a potem dumni i zmęczeni wracają do Poznania.
Gratulujemy IM ogromnego sukcesu!
Fotorelacja