PURIM |
Purim - w roku 2016 zaczyna się z zachodem słońca w środę,
23 marca, a kończy o zmroku w czwartek, 24 marca.
Purim to święto, którego podstawowym motywem jest ukrywanie, zatajanie. Na wielu poziomach. Rozpoczynając od imienia bohaterki wydarzeń – Estery. Jej prawdziwe imię to Hadasa. Ester jest imieniem ukrywającym jej pochodzenie:
rdzeń samech taw resz w jej imieniu oznacza w hebrajskim
„ukryta/ukryty”. W Dewarim (31, 18) Bóg mówi: „Ukryję całkiem (hastir astir)
Moją twarz”. Rabini interpretujący Księgę Estery odczytywali ukryty sens
imienia Estery jako sugestię, że Bóg działał tu z ukrycia. Prócz tego Ester
jest naprawdę ukryta: tylko Mordechaj wie, kim ona jest. Nie wie tego,
oczywiście, ani Haman, ani król Achaszwerosz. W Megilat Ester (2, 20) czytamy: Ejn
Ester magedet moledeta („Estera nie ujawniła swojego pochodzenia”). I – tak jak
jej narodowość i religia – nic z tego, co się ostatecznie wydarzy, nie jest
ujawnione do ostatniego momentu.
Wyjaśnia to rolę, jaką w Purim spełniają maski: symbolizują
one właśnie cud ocalenia Żydów, który ukrywa się za kostiumem, przebraniem, wprowadzeniem
w błąd, zatajeniem prawdziwego sensu wydarzeń – ukryciem działań Boga za maską
przypadku. Stanowi to także wyjaśnienie zagadkowego polecenia Talmudu (Megila
7b), które nakazuje upicie się tak, aż „nie będzie się znało” (ad delo jada)
różnicy między arur Haman („przeklęty Haman”) i baruch Mordechaj („błogosławiony
Mordechaj”). Ten nakaz też podlega regule ukrycia i zatajenia. Nasz intelekt ma
być wyłączony: rzeczywistość ma ukryć się przed naszą percepcją, bo tylko wtedy
ujawni się wyższa prawda: za tym, co postrzegamy jako przypadek, kryje się
działanie Boga.
|
Copyright © 2008 by www.poznan.jewish.org.pl