Fotografie lubelskiego getta |
Fotografie Maxa Kirnbergera wydane przez Ośrodek Brama Grodzka – Teatr NN, przybliżają codzienność lubelskiego getta. Robią to w sposób symboliczny – poprzez barwę. To, co zarejestrowano okiem obiektywu: sytuacje, twarze, pejzaż miasta, nie byłoby tak niezwykłe gdyby nie kolor. Patrząc w zatrzymane w kadrze twarze ludzi odnoszę wrażenie, że fotografowano ich gdzieś tu, obok, niedawno. Czarno-biała fotografia, sepia to barwy starości, barwy minionego świat, który nigdy nie wróci. Fotografie Maxa Kirnbergera zdają się opowiadać zupełnie inną historię. Historię żywą, ocalałą.
Ośrodek Brama Grodzka otrzymał zdjęcia Kirnbergera w 2008 roku. Podobnie jak historia sfotografowanych ludzi, życiorys samego autora zdjęć jest uwikłany w rzeczywistość wojenną. Max Kirnberger urodził się w 1902 roku. Przed wojną uczył się w szkole dla niesłyszących. Potem, jako żołnierz Wehrmachtu, trafił do Polski. Robił zdjęcia codziennego życia w gettach Lublina, Zamościa, Izbicy i Rzeszowa. Na twarzach fotografowanych ludzi nie widać jednak napięcia czy strachu, które zwykle wywoływał obcy mundur. Jakim człowiekiem był więc autor fotografii – ciekawy świata i wrażliwy niemiecki żołnierz? Wiemy tylko, że w 1942 roku z powodu choroby wrócił do Niemiec. Po wojnie był nauczycielem. Zostawił po sobie 490 kolorowych negatywów pochodzących z lat 1937 – 1941. Jest to niezwykłe źródło ocalające dla nas okruchy żydowskiej codzienności z czasów wojny. Zrobione prawdopodobnie w roku 1940, stanowią zapis świata sprzed katastrofy, przed głodem, nędzą, a w końcu Zagładą, świata wciąż jeszcze pełnego nadziei na przyszłość. Max Kirnberger „Fotografie Getta”, Ośrodek Brama Grodzka – Teatr NN |
Copyright © 2008 by www.poznan.jewish.org.pl