Z wielkim żalem i smutkiem żegnamy
Profesora Stanisława Lorenca
Człowieka, który był bliski naszym sercom.
Dziękujemy za wszelkie dobro które otrzymaliśmy.
NIECH DUSZA TWOJA ZOSTANIE ZWIĄZANA
W WĘZEŁ ŻYCIA WIECZNEGO.
Rodzinie zmarłego wyrazy głębokiego współczucia
składa
Gmina Wyznaniowa Żydowska w Poznaniu.

Prof. dr hab. Stanisław Lorenc był rektorem UAM w latach 2002-2008, geologiem, badaczem dna oceanicznego i inicjatorem polskich badań związanych ze zjawiskiem tsunami. Pełnił funkcję Przewodniczącego Konferencji Rektorów Uniwersytetów Polskich (2005-2008) i Kolegium Rektorów Miasta Poznania (2002-2008).

Kontynuował dzieło poprzedników w rozbudowie UAM w Poznaniu oraz w Słubicach, Gnieźnie, Kaliszu i Pile. W czasie kierowania Uczelnią przez rektora Lorenca na Morasko przeniosły się Wydziały: Biologii oraz Nauk Geograficznych i Geologicznych, a swoją siedzibę znalazł tam nowo powstały Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa.

Dzięki Jego staraniom Sejm RP przyjął ustawę „O ustanowieniu Programu Wieloletniego Uniwersytet im. Adama Mickiewicza 2004-2011”, zapewniającą finansowanie inwestycji UAM. Za jego kadencji uniwersytet wzbogacił się o ok. 50 ha gruntów niezbędnych do dalszego rozwoju, a Wydział Prawa i Administracji zyskał po latach lokalizację pod budowę swojego obiektu w centrum miasta. Rektor Lorenc skutecznie zabiegał o pozyskiwanie środków z programów UE, które wykorzystano m.in. na gruntowną renowację Auli Uniwersyteckiej i Pałacu w Obrzycku. W połowie okresu Jego rządów odnotowano rekordową liczbę studentów UAM (55 tysięcy).

Życiorys prof. Stanisława Lorenca

Urodził się 8 listopada 1943 roku w Radlinie w Wielkopolsce. Po ukończeniu w 1961 roku Liceum Ogólnokształcącego w Jarocinie studiował na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego. Studia ukończył w roku 1967. W latach 1967-73 był asystentem w Instytucie Nauk Geologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego, a potem przez 10 lat adiunktem i przez kolejne 5 lat docentem na tej uczelni.

W 6 lat po studiach obronił pracę doktorska, a roku 1982 otrzymał tytuł doktora habilitowanego nauk przyrodniczych. W roku 1994 roku już na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu otrzymał tytuł profesora nauk o Ziemi. Z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza był związany od roku 1989. W roku 1994 został dyrektorem Instytutu Nauk Geologicznych UAM. W tymże Instytucie kierował zorganizowanym przez siebie Zakładem Mineralogii i Petrologii. Od roku 1998 był profesorem zwyczajnym.

Uznanie w kręgach naukowych przyniosły profesorowi Stanisławowi Lorencowi oryginalne odkrycia geologiczne w rejonie Polski północno-zachodniej oraz w Sudetach. Uczestniczył w międzynarodowym programie badań dna oceanicznego w strefach wulkanicznych. Należał do międzynarodowego zespołu badającego rozwój szelfu wietnamskiego i sundajskiego. Podczas kilku rejsów badawczych na południowym Pacyfiku, Oceanie Indyjskim i Morzu Południowo-Chińskim zgromadził unikatowy, bezcenny materiał skalny.

Profesor Janusz Wiśniewski prorektor UAM do spraw nauki w latach 2002-2008 tak wspomina profesora Stanisława Lorenca: Profesor Stanisław Lorenc był moim szefem przez dwie kadencje. Zapamiętam go jako bardzo pogodnego i życzliwego człowieka. Nigdy się nie denerwował co jest trudne gdy kieruje się tak dużą uczelnią. Był kompetentnym geologiem z ogromną wiedzą, ale i dużym dystansem do zmian klimatu, różnych mód i medialnych doniesień na ten temat. A jeśli chodzi o samo zarządzanie uczelnią wyznawał zasadę, aby się nie śpieszyć w podejmowaniu decyzji. Uważał, że jeśli jakaś rzecz jest ważna to sama wróci, a jeśli nie jest ważna nie wróci.

Profesor Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz, prorektor do spraw doktorantów i biblioteki UAM w latach 2005-2008 tak wspomina prof. Stanisława Lorenca:
Nie czuło się, że profesor, rektor Stanisław Lorenc jest moim szefem. Tworzyliśmy bardzo zżytą koleżeńską grupę. Wywodziliśmy się zresztą ze Zrzeszenia Studentów Polskich więc w wielu sprawach mieliśmy podobny sposób myślenia i nie musieliśmy sobie niczego wyjaśniać. Dawał nam ogromną swobodę w działaniu. Natomiast w sprawach trudnych z pogranicza profesjonalizmu i etyki zawsze staraliśmy się przekonywać tak, aby znaleźć porozumienie. Profesor Stanisław Lorenc był człowiekiem szalenie lojalnym i opiekuńczym. Wiedział kiedy trzeba powiedzieć dobre słowo, aby kogoś wesprzeć. Wiedział też kiedy można się dyskretnie wycofać. Po prostu lubił ludzi.

żródło: Głos Wiekopolski, red. Marek Zaradniak