Piątek 1 grudnia zapalenie świec 15:25. Zakonczenie Szabatu sobota 2 grudnia 16:41.

.

I rzekł: ‘Puść mnie, bo wzeszła jutrzenka!’ I odpowiedział: ‘Nie puszczę cię, póki nie pobłogosławisz mnie!’ I rzekł do niego: ‘Jakie imię twoje?’ – I odpowiedział: ‘Jakub’. I rzekł: ‘Nie Jakub będzie nazywane odtąd imię twoje, ale Israel; gdyż walczyłeś z istotą boską i z ludźmi, i przemogłeś.” (Bereszit 32: 25-29)

Trochę dalej, Tora opowiada o ołtarzu, zbudowanym przez Jakuba –
„I przybył Jakub szczęśliwie do miasta Szechem, co w ziemi Kanaan, po powrocie z Paddan-Aram, i rozłożył się przed miastem. I nabył kawał pola, na którym rozbił namiot swój, od synów Chamora, ojca Szechema, za sto kesytów. I postawił tam ofiarnicę, i nazwał ją: ‘El’ (Bóg, dosłownie: moc) Boga Israela.” (Bereszit 33: 18-20)
Proste rozumienie tekstu wskazuje na to, iż to Jakub nazwał ofiarnicę „El Elohai Israel”.

Co ciekawe, Talmud oczytuje ów werset w zupełnie inny sposób –
„R. Aha powiedział w imieniu R. Eleazara Skąd wiemy, iż Święty, niech będzie błogosławiony, nazwał Jakuba El [Bóg] (dosłownie: Pełen Mocy). Ponieważ powiedziane jest: ‘A Bog Izraela nazwał go [Jakuba] El’ (Bereszit 33:20). Gdybyśmy mieli zakładać, iż to Jakub nazwał ołtarz El, powinno być napisane ‘Jakub nazwał ją’. Ponieważ nie jest tak napisane, musimy tłumaczyć zapis ten jako ‘On nazwał Jakuba El’. A kim jest ‘On’? Bóg Izraela.” (Talmud, Megila, 18) „

Imię „El” przypisywane jest zwykle Haszem, dlaczego Jakub również zostaje tak nazwany?

Rabin Remu wyjaśnia – imię „El” wskazuje na Boską Obecność w aspekcie prywatnym, indywidualnym, w każdym detalu tworzenia, i każdym zdarzeniu, jakie będzie miało miejsce w związku z owymi detalami stworzenia.

„El” oznacza kontrolę, ale nie jedynie globalną kontrolę (globalna kontrola wyrażona jest przez imię E-lohim), ale również kontrolę indywidualną.

Midrasz rozwija temat podjęty przez Gemarę.

„’I postawił tam ofiarnicę, i nazwał ją: ‘El’’. Powiedział [Jakub do Haszem]: Jesteś Bogiem na wysokościach, a ja Bogiem na ziemskich nizinach.” (Midrasz Raba Bereszit 79:8)

Zadziwiające! Czyż nie?

Jakub nazywa samego siebie „Bogiem na ziemskich nizinach”, tak jakby był człowieczym odpowiednikiem Boga. Podobnie jak Bóg posiada władzę w niebiosach, tak Jakob posiada ją – na ziemi. (Oczywiście Midrasz dodaje natychmiast, iż Jakub został ukarany za swe zuchwałe słowa)

Rabin Remu wyjaśnia –
Istnienie Stworcy znane już było od czasów Abrahama. To, że moce Stwórcy stwarzają i rządzą światem- to wiadomo już od czasów Izaaka. Jednak Jakub odkrył dodatkowy wymiar właściwości Stwórcy – Jego pełną kontrolę każdego ruchu i każdego wydarzenia, w odniesieniu zarówno do życia ludzkiego jak i reszty dzieła stworzenia. „Albowiem oczy Haszem obiegają całą ziemię” (Księga Kronik 2, 16:9)

Dzięki temu wyjątkowemu odkryciu, Jakub otrzymał imię – Israel. Dzięki temu otrzymał on również moc, która pozwoliła mu pokonać anioła. Dlatego też “Elohai Israel” ( Bóg Izraela) nazwał go „El” (Bogiem)

(Na podstawie księgi „Torat Haolam” autorstwa Rabina Rema, część 3, rozdział 73)