Gmina żydowska - Parszat Wajece 16.11.18

POLUB NAS :)

Nasz You Tube

Kliknij TUTAJ

KONTAKT

BIURO

Fundacja Synagoga Nowa

PIC 913955244

NOWE

POPULARNE

The National Library of Israel

Posen Library

KLIK

Kalendarz

Portal Chaim

Portal o Żydach, artystach i kulturze

Bar Micwa Ryana

Kliknij TUTAJ

Blog Leona Jedwabia z Australii

Moja podróz przez Holokaust

Koszerne produkty

Chabad

JUDAICA

Szalom TV

KOL POLIN

Archiwum

Parszat Wajece 16.11.18

Parszat ha Szawua

Zapalenie świec dla Poznania - 15.40. Hawdala 16.53.

Jakub ucieka przed bratem na pustynię. Samotny, przerażony, roztrzęsiony własnym postępkiem i niejasnym przekazem od swoich rodziców – Jakub jest zagubiony. Co robi, by się odnaleźć? Gdzie szuka inspiracji? Dzisiaj wszyscy szukają inspiracji. Istnieją książki, pokazy, grupy na czatach, trenerzy, guru, zorganizowane wycieczki zapewniające inspirację,

a także wiele stron internetowych obiecujących wieczne szczęście i spokój. A jednak ludzie wciąż szukają …

Gdzie Jakub znajduje siebie i wewnętrzny spokój? Do kogo się zwraca, aby podjąć nową drogę w życiu? Odpowiedź to dwa słowa:

Jakub zaś wyruszył z Beer-Szeby i udał się do Haranu. A gdy przybył na pewne miejsce, zatrzymał się tam na noc, gdyż słońce zaszło, i wziął jeden kamień z tego miejsca, podłożył go sobie pod głowę i zasnął na tym miejscu

יפגע במקום

„Ifga bemakom” można przetłumaczyć jako: dotarł na miejsce, ustanowił miejsce, zatrzymał się w miejscu.

Komentatorzy zastanawiali się nad wyjaśnieniem i zdefiniowaniem tych dwóch słów.

Wielu komentatorów tłumaczy słowo פגע jako przypadkowe spotkanie. Tak to wyjaśnia Rashbam, Ibn Ezra, Bechor Shor, Seforno i wielu innych. Opiera się oni na przykładach, że kilkakrotnie w Torze to słowo ozacza spotkanie między dwojgiem ludzi, tak jak wtedy, gdy Abraham spotyka Efrona (23:8) lub gdy sam Jakub spotyka aniołów po drodze (32:2) lub gdy Izraelici spotykają się z Mojżeszem i Aaronem po opuszczeniu komnat faraona (Szmot: 5:20).

W przeciwieństwie do koncepcji o “przypadkowym spotkaniu”, rabin Samson Rafael Hirsch uważa, że słowo to oznacza celowe spotkanie, z góry ustalone dla pokojowych lub wojowniczych celów. Jakub przychodzi nie tylko do jakiegoś miejsca, ale do “tego miejsca”, ponieważ coś go tam pociągnęło i zaciekawiło.

Jak dotąd mamy dwie dość podobne interpretacje, albo przypadkowe spotkanie, albo zamierzone – w “miejscu”. W niektórych komentarza jak na przykład komentarz Rasziego, w przytaczany jest Midrasz, według którego “miejsce” במקום, nie oznacza dowolnego miejsca lecz dotyczy świętego miejsca na górze Moriah!

To prowadzi nas do naszej trzeciej interpretacji słowa פגע zaproponowanej przez Rasziego – że słowo to odnosi się do modlitwy! Cytując Gemarę w Hulin, Raszi mówi, że stąd dowiadujemy się, że Jakub ustanowił modlitwę wieczorną – Maariv.

Where does Rashi learn from this word that it refers to prayer? Jacob ‘arrives at a place’ disheveled and depressed and Rashi turns him into a man praying the evening service? Actually yes! Rashi quotes for us a verse from Jeremiah which convincingly demonstrates that the word connotes prayer to God:

Skąd Raszi bierze interpretację tego słowa, która prowadzi go do konkluzji, że chodzi tu o modlitwę? Jakub “przybywa do miejsca” jako opuszczony i pogrążony w depresji, a Raszi zmienia go w mężczyznę ustanawiającego wieczorne nabożeństwo? Właśnie tak! Raszi cytuje dla nas werset z Jeremiasza, który przekonująco pokazuje, że słowo oznacza modlitwę do Boga:

וְאַתָּה אַל-תִּתְפַּלֵּל בְּעַד הָעָם הַזֶּה וְאַל-תִּשָּׂא בַעֲדָם רִנָּה וּתְפִלָּה וְאַל-תִּפְגַּע-בִּי כִּי-אֵינֶנִּי שֹׁמֵעַ אֹתָךְ

A ty nie wstawiaj się za tym ludem i nie zanoś za nim błagania ani modlitwy, i nie nalegaj na mnie, bo Cię nie wysłucham!

Werset ten opisuje przerażający stan rzeczy między Bogiem a Izraelem, kiedy Bóg mówi Jeremiaszowi, że nie będzie przyjmował modlitw za ten lud. Werset ten przedstawia trzy wyrażenia modlitwy: nie módl się za nich, nie wznoś pieśni i nie nalegaj (naciskaj) פגע na mnie. Werset ten jednoznacznie udowadnia, że słowo פגע odnosi się do modlitwy.

Uważam, że wszystkie trzy opcje podane przez komentatorów dotyczące znaczenia פגע są właśniwe i poprawne. Wszystkie odzwierciedlają emocjonalny stan Jakuba w tym momencie jego życia. Był zrozpaczony, nie mógł zebrać myśli, ale natknął się na pewne miejsce. Był zagubiony w swoich myślach i próbował znaleźć sposób na złagodzenie własnego złego czynu. Uświadomił sobie, że jeśli ma kryzys i rodzice nie mogą mu pomóc, to musi szukać Boga, bo On mu pomoże.

Tak więc jego pierwotne przypadkowe spotkanie miejsca zamieniło się w celowość, gdy uświadomił sobie, że musi znaleźć odpowiednie miejsce, w którym ma ciszę, koncentrację i odzyska duchową energię. Być może miejsce to było nasycone duchem z powodu jego położenia na górze Moria, być może było to nasycone duchem Jakuba. Tak czy owak, przyszedł, aby “dotknąć miejsca”, spotkać Boga, wylać swoje serce przed swego stwórcę, szukając pomocy u Jedynego, który może mu pomóc w poruszaniu się po mętnych wodach.

Zaprawdę, Jakub ustanawia wieczorną modlitwę, tę, którą mówimy w ciemności i samotności, kiedy nikt oprócz Boga nie usłyszy naszej prośby. Jakub słucha cichego, cichuteńkiego głosu Boga i wybiera to miejsce, by się położyć i śnić. Ta intencja, ten wybór, by śnić nawet podczas dramatycznych wydarzeń i zmian w jego życiu, to właśnie uzasadniło objawienie przekazane przez Boga i stało się zaczątkiem jego nowego etapu w życiu.

Wszyscy czasami doświadczamy kryzysu, fizycznego lub duchowego. Szukamy wsparcia zewnętrznego, nawet często płacimy za to, abyśmy mogli poczuć się “wyleczeni”. Jakub uczy nas, że istnieje bardziej “opłacalny” sposób na wypracowanie naszych problemów i wyznaczenie kursu dla naszej przyszłości. Powinniśmy znaleźć miejsce spotkania z Bogiem, wylać bóle naszych serc do Niego i wspólnie zacząć nasze uzdrowienie.

Szabat Szalom

Rabin Avi Baumol

Wstecz