Dlaczego lokalizacja grobu Moszego pozostaje nieznana

„Wtedy prosiłem Pana: Haszem mój, Boże, Tyś zaczął swojemu słudze objawiać swą moc i rękę potężną... Chciałbym przejść, by zobaczyć tę piękną ziemię za Jordanem i te piękne góry, i Liban. Lecz przez was rozgniewał się na mnie Haszem i nie wysłuchał mnie. I rzekł Haszem do mnie: «Dość, nie mów Mi o tym więcej! Wejdź na szczyt Pisga i podnieś oczy na zachód, północ, południe, wschód i oglądaj krainę na własne oczy, bo tego Jordanu nie przejdziesz...” (Dwarim 3:23-28)

„Tam, w krainie Moabu, według postanowienia Haszem, umarł Mojżesz, sługa Haszem. I pochowano go w dolinie krainy Moabu naprzeciw Bet-Peor, a nikt nie zna jego grobu aż po dziś dzień.” (Dwarim 34:5-6)

Rabbi Abraham Eliezer Lezer syn Josefa Demassek z Łask.

Był on sędzią w sądzie rabinicznym w Krakowie I przez pewien czas wypełniał obowiązki rabina.

Zmarł w roku 5607 (1847).

Rabbi Abraham Eliezer Lezer był autorem książki Avnei Kodesh (Święte Kamienie) , wydrukowanej w Warszawie w roku 5555 (1795). Jej tytuł jest oparty na Lamentacjach (4:1): “Święte kamienie spoczywają u podstawy każdej ulicy”. Trzy lata później Rabbi Abraham Eliezer Lezer opublikował zbiór 10 kazań Yikra DeChayei (Honor Żyjących ludzi) , który przedstawia homiletyczną interpretacje takich tematów, jak zadośćuczynienie, jałmużna, cechy mowy, charakter Tzaddika I tak dalej.

W swoim wstępie do książki, on wyjasnia dlaczego wybrał ten tytuł: “Zapożyczyłem ten termin od naszych Mędrców, ponieważ w tej książce będę pisał o tematach, które mogą nadać życiu honor I szacunek temu, kto je prowadzi…”

W Drusz (kazaniu) numer 8 on zaczyna wyjasnienie o powodzie, dla którego miejsce, gdzie Mosze został pochowany jest nieznane, szczególnie, jesli znamy wartosc wizyty I modlitwy na grobie Tzadika.

Łącząc słynne pytanie dlaczego Haszem nie chciał, żeby Mosze wkroczył do Ziemi Izraela, z powodem ”Ponieważ Mi nie uwierzyliście i nie objawiliście mojej świętości wobec Izraelitów, dlatego wy nie wprowadzicie tego ludu do kraju, który im daję”, Midrasz mówi, że Haszem wiedział, że Bnei Israel złamią przymierze z B-giem, I będą skazani na wygnanie z Eretz Israel, więc kiedy  mijaliby grób Moszego I Mosze zacząłby modlić sie za nich, I wtedy Haszem, który nie mógłby odmówic prosbie wielkiego tzadika, wycofałby dekret o wygnaniu.Więc On ukrył miejsce grobu Moszego.

Teraz, kontynuuje Rabbi Eliezer, pytanie jest, jak do tego doszło, ze Haszem nie wysłuchał modlitwy Moszego, kiedy prosił dla siebie o wejscie do Izraela, ale, według Midraszu, on na pewno by wysłuchał, MUSIAŁBY wysłuchać, modlitwy Moszego dla Bnei Israel o tym samym temacie – bycia w Eretz Israel?

Odpowiedz, jaką dał Rabbi Eliezer jest prosta; moc tzadika po jego śmierci jest mocniejsza niż moc, jaka posiadał za życia, jak mówi Talmud (w Chulin 7b).

A propos, tytuł książki “Yikra DeChayei” pochodzi z dyskusji w Gemarze, która pyta czy pogrzeb I mowa pogrzebow są  wskazane poniewaz przynoszą odpuszczenie, które jest prywatna korzyscią (Yikra DeShachve) zmarłej osoby, czy poniewaz to zmywa wstyd z ciała, które mogłoby pozostac bez pogrzebu, co jest właściwe dla żywych ludzi (Yikra DeChayei). (Sanhedrin 46b.), I wniosek Gemary jest taki, że nawet jesli wszystkie te ceremonie są robione dla Yikra Deshachve, za tym stoi wartosc życia,  żywi ludzie, którzy po ich doczesnym życiu, będą mieli "życie po życiu" , które posiada więcej B-żych mocy.