Gmina żydowska - Parszat Lech Lecha

POLUB NAS :)

Nasz You Tube

Kliknij TUTAJ

KONTAKT

BIURO

Fundacja Synagoga Nowa

PIC 913955244

NOWE

POPULARNE

The National Library of Israel

Posen Library

KLIK

Kalendarz

Portal Chaim

Portal o Żydach, artystach i kulturze

Bar Micwa Ryana

Kliknij TUTAJ

Blog Leona Jedwabia z Australii

Moja podróz przez Holokaust

Koszerne produkty

Chabad

JUDAICA

Szalom TV

KOL POLIN

Archiwum

Parszat Lech Lecha

Parszat ha Szawua
26.10.2012.
Rabin Boaz Pash - Tłumaczyła Daniela Malec 25/10/2012 „Przymierze pomiędzy połówkami”i i jego znaczenie. Tora w parszy na ten tydzień przedstawia niepokojącą wizję – „przymierze „brit ben habetarim”(pomiędzy kawałkami – połówkami). “I rzekł do niego: ‘Sprowadź mi jałowicę trzyletnią, i kozę trzyletnią, i barana trzyletniego, i synogarlicę i gołąbka.’ I sprowadził mu te wszystkie i rozciął je w pośrodku, i położył każdą część naprzeciw drugiej; ale ptaków nie rozcinał. I spuściły się sępy na martwe ciała i spłoszył je Abram. Słońce zaś miało się ku zajściu, a sen twardy padł na Abrama; aż oto trwoga, ciemność wielka przypadła nań…I gdy było słońce zaszło, a pomroka nastała, a oto – ognisko dymiące się i pochodnia płonąca! To On przeszedł między kawały owe. Dnia onego zawarł Wiekuisty z Abramem przymierze w słowach” ‘Rodowi twojego oddam ziemię tę, od rzeki Micraim, aż do rzeki wielkiej Frat.” (Bereszit 15: 9-12, 17-18). Wszystkie elementy występujące w owej wizji domagają się symbolicznego wyłumaczenia. Co symbolizują zwierzęta? Dlaczego Abraham przeciął je w połowie? Dlaczego „ognisko dymiące i pochodnia płonąca” przechodzą pomiędzy połówkami? Co symbolizują nierozcięte ptaki? O co chodzi z sępami, które spuszczają się na martwe ciała? Dlaczego Abraham je odstrasza? Jakie jest znaczenie twardego snu, jaki padł na Abrahama? Czym jest „trwoga, ciemność wielka”? I przede wszystkim, jaki jest charakter owego „britu” (przymierza), jaki zawiera Haszem z Abrahamem? Rabin Remu w szczegółowy sposób odpowiada na wszystkie te pytania, odczytując znaczenie owych elementów, według właściwej sobie metody: błądzące rozważania filozoficzne przeciwstawia wierze w prawdę. ReMa wyjaśnia - “Brit ben habetarim” – Praojciec Abraham, ojciec monoteistycznej wiary, jest zagubiony, stawia sobie pytania dotyczące wiary – te same podstawowe pytania jakie stawia sobie każdy człowiek wiary – Co jest bardziej wartościowe? Racjonalna wiedza, filozoficzna, czy czysta wiara, niezależna od racjonalnych dowodów? Oto główne pytanie z jakim mierzy się Abraham i które niepokoi Rabina Remu, czemu daje on wyraz na kartach swej księgi „Torat haOla” – chodzi o wiarę w stworzenie świata ex nihilo i jego bezustanne odnawianie. Wiara w to, że świat nie jest przypadkowym tworem, ludzie nie żyją w świecie, który był „od zawsze”– świat jest bezustannie odnawiany przez Haszem. Jest to – twierdzi ReMa – centralne zagadnienie wiary żydowskiej i wielka innowacja wprowadzona przez Abrahama – owa wiara w to, że świat nie jest twoem, istniejącym od niepamiętnych czasów, świat jest nowy, stworzony przez Stwórcę. Przecięte na pół zwierzęta symbolizują wiedzę i rozumienie. Symbolizują racjonalne, filozoficzne dociekania. Dlatego też są one przepołowione, jako że wszystkie racjonalne, filozoficzne argumenty muszą być „przecięte” na części, tak by każdą z części osobno zbadać, rozważyć i na tej podstawie stwierdzić czy argument ten jest słuszny czy nie. Zwierzeta te przecięte są na dwie części właśnie dlatego, że każdy konceptualny, logiczny argument, musi posiadać argument mu przeciwstawny – „i dał dwie przecięte połówki przeciwstawne sobie, to znaczy, każde twierdzenie i odpowiedź na przeciw twierdzeniu i odpowiedzi przeciwnych im”. Sepy – spadające na martwe ciała – to wątpliwości. Dreczące wątpliwości, powracajace wciąż. Abraham próbuje je odstraszyć, lecz one powracają i próbują podważyć dotychczasowe wnioski. „…ale ptaków nie rozcinał”. (werset nr.10) Ptak symbolizuje nie-racjonalną wiarę. Anty-logiczną. Wiara jest nieuchtywna. Jak odlatujący i powracający ptak. Logiczne, racjonalne argumenty są dobre i należy z nich korzystać i wyciągać na ich podstawie wnioski. Są one jednak nie wystarczające. Rozpoznanie istnienia Stwórcy musi być rozpoznaniem za pomocą wiary. Stanowi ono rozumienie i rozpoznanie wyższego stopnia. Owe rozumienie wyższego stopnia jest jak „błyskawica, która objawia się i znika”, nie jest go latwo doświadczyć. Pomimo, że jego obecność nie jest stała – jest jak latajacy ptak – jego chwilowa obecność wystarczy do ustanowienia wiary. Rabin Remu przedstawia następnie wizję ptaka objawiającego proroctwo. Proroctwo przychodzi do proroka za pośrednictwem anioła. Anioły także posiadają skrzydła, jak ptaki. Prorocza wizja trwać może krótko, może być to nawet jednorazowa wizja – lecz jej wpływ jest wieczny a działanie absolutne. * Kontynuacja omawianej przez nas wizji – „Słońce zaś miało się ku zajściu, a sen twardy padł na Abrama; aż oto trwoga, ciemność wielka przypadła nań…” (werset numer 12) „Słońce – oto światło i błysk intelektu człowieka, jak słońce w południe” – wyjaśnia ReMa. Następnie “sen twardy” jaki spada na Abrahama wraz z zachodzeniem słońca; lęk przed utratą rozpoznania, lęk wynikający ze wstydu związanego z brakiem wiedzy. Inteligentny człowiek nie może znieść owej myślowej „ciemności”. Ciemność ta blokuje procesy myślowe i pozostawia człowieka pustym i pozbawionym pewności siebie. * Jedynie wiara może wypełnić tą pustkę, w czasach ciemności, tak opisuje to Księga Psalmów: „głosić z rana Twoją łaskawość, a wierność Twoją nocami…”(Tehilim 92:2) Wiara reprezentowana jest przez “pochodnię, która przeszła między kawałami tymi”. Stanowi ona pomoc, jaką otrzymuje człowiek od Haszem i jaka rozświetla jego ciemność. Człowiek nie może doświadczyć tajemnicy boskości, jedynie za pomocą racjonalnego dowodzenia, ponieważ dowodzenie wykorzystuje siły ludzkiego umysłu, a siły te są ograniczone. Potrzebne jest tu boskie wsparcie, z góry, które pomoże człowiekowi zrozumieć sprawy w idealny sposób. Owe wsparcie nosi nazwę – wiary. Wiara ma swe centrum w duszy czlowieka; jak napisane jest: „Lampą Boga jest duch człowieka” (Księga Przysłow 20:27) “Pochodnię, która przeszła między kawałami tymi” (werset numer 17) – pochodnia przechodzi pomiędzy fragmentami logicznego rozumowania (połowkami zwierząt) – gdzie niektóre fragmenty są prawdziwe, a inne nie – i weryfikuje ona to co słuszne, a co nie słuszne – pomija. W ten sposób człowiek dochodzi do pełni wiary i do słusznych przekonań. * Na podstawie wyżej opisanych informacji, będziemy mogli odpowiedzieć na bardzo ważne pytanie – co ogólnie charakteryzuje owo przymierze „brit habetarim”? Jakie jest jego przesłanie? Zgodnie z powyższym wyjaśnieniem, ReMa odpowiada: „ Wzbudzić w Izraelu wiarę w nowość świata, co stanowi istotę wiary.” Innymi słowy „brit ha betarim” ma na celu wzbudzić i ustanowić w Abrahamie i jego potomkach wiarę w Haszem, w to, że jest On Stwórcą świata, tak, by pozbyli się oni myśli na temat tego, że świat jest przypadkowym tworem, i że nie istnieje żaden Inteligentny Stwórca. Owo rozpoznanie, nawet jeśli u początku stanowi ludzką, teoretyczną ideę, wymaga zaistnienia czystej wiary, gdyż u swego źródła, jest to wiara prorocko-boska. W tym miejscu przychodzi wieczne przymierze: „Dnia onego zawarł Wiekuisty z Abramem przymierze…”(werset 18). „Chce powiedzieć, że jeśli Izrael wierzyć będzie pełnią wiary, w to że Haszem stworzył świat – istnieć będzie Jego przymierze z nimi zapewniający życie i pokój. Oto istota przymierza, jakie zawarł Abraham” – pisze Rabin Remu. ** Proces ten – racjonalne uznanie istnienia Stwórcy, a następnie rozpoznanie za pomocą wiary –tego właśnie doświadczył Abraham. Midrasz wyjaśnia – „R. Itzchak zaczął [i powiedział]: To można porównać to kogoś, kto podróżował z miejsca na miejsce i zobaczył płonącą posiadłość. On rzekł: Czy to możliwe, by posiadłość stała bez nikogo za nią odpowiedzialnego? Właściciel posiadłości spojrzał na niego i rzekł: Ja jestem panem tej posiadłości. Podobnie mówił nasz praojciec Abraham: Czy możliwe jest, by świat istniał bez kogoś, kto jest za niego odpowiedzialny? Bóg spojrzał na niego i powiedział: Ja jestem Panem świata.” (Midrasz Bereszit Raba 39:1) * W jakim wieku był Abraham, kiedy zawarł owe przymierze? Innymi słowy – ile lat miał Abraham, kiedy doszedł do pełnej wiary? Źródła midraszowe podają sprzeczne odpowiedzi – Talmud Bawli (Babiloński) podaje, że stało się to w bardzo młodym wieku: „Abraham miał trzy lata, kiedy uznał istnienie Stwórcy.” (Nedarim 32b) Podczas gdy w Pesikta czytamy, że stało się to w wieku późniejszym: „Abraham miał pięćdziesiąt lat, kiedy uznał istnienie Stwórcy…” lub także: „W wieku czterdziestu ośmiu lat poznał Abraham Stwórcę” (Pesikta Rabbati 21:1) Rabin Remu wyjaśnia owe sprzeczności, bazując na idei autorstwa Rambama – Począwszy od wieku trzech lat Abraham zaczął zastanawiać się nad pytaniami związanymi z istnieniem Stwórcy, z aktem stworzenia itp., jak każde inteligentne dziecko zresztą. Ponieważ nie mógł znaleźć odpowiednich na pytania te odpowiedzi, zaczął studiować sam siebie, w swym umyśle i powoli pozyskiwał pewne odpowiedzi, niektóre odpowiednie, inne nie. Proces ten trwał do czasu, kiedy skończyl pięćdziesiąt lat (lub 48, zgodnie z drugą opinią Pesikty), i wtedy „Właściciel posiadłości spojrzał na niego” , Haszem objawił się mu i powiedział: „Ja jestem Panem tego świata”. W ten sposób otrzymał odpowiedź na dręczące go pytania. Innymi słowy, Abraham latami poszukiwał prawdy dotyczącej świata i samego siebie. Sam sobie na pytania te odpowiadał, intelektualnie, filozoficzne, lecz odpowiedzi te stanowiły jedynie częściową prawdę i prawdę nie stabilną. Dopiero w późniejszym wieku, po tym jak objawił mu się Haszem, Abraham osiąga absolutną prawdę, wieczną prawdę, jest to wiara oparta nie na intelekcie, nie na racjonalnych rozważaniach. Stalo się to kiedy miał 50 lub 48 lat. Powtórzmy raz jeszcze – prawda oparta jedynie na intelekcie nie jest absolutną prawą, jest prawdą „w drodze”, w procesie, lecz nie ostateczną prawdą. Jedynie prawda wiary, prorocza, to absolutna prawda, która nie podlega zmianom. ** Zrozumiały będzie dla nas teraz werset z początku naszej parszy – „I zaufał Wiekuistemu, a poczytał mu to za zasługę.” (Bereszit 15:6) Napisane jest w Midraszu - “Dowiecie się, że nasi praojcowie zostali uwolnieni z Egiptu jedynie ze względu na swą wiarę, jak napisane jest: ‘I uwierzył lud’(Szemot 4:31). Podobnie, dowiecie się, że Abraham nasz praojciec odziedziczył ten świat i Przyszły Świat, jedynie ze względu na swą wiarę, jak napisane jest: ‘I zaufał Wiekuistemu, a poczytał mu to za zasługę.’ (Bereszit 15:6) (Jalkut Szimoni Hoszea 2:519) * Na podstawie Sefer Torat HaOla, autorstwa Rabina Remu, część 3, rozdział 12) Źródło: shavei.org

Pray for Izrael

Am Israel Chai !

ATTENTION !

About the visits

to the grave

of Akiva Eger

please stay in touch

Ten adres email jest ukrywany przed spamerami, włącz obsługę JavaScript w przeglądarce, by go zobaczyć

OrWhats App only

+48726100199

AKIVA EGER

Czytaj TUTAJ

Ambasada Izraela w Polsce

ambas1 (2).jpg

Hebrajski w Gminie

Chetnych do nauki

prosimy o kontakt

DIGITAL LAPIDARIUM

DIGITAL LAPIDARIUM

OF JEWISH CEMETERY

15-activity Jewish community of Poznan

15-lat naszej Gminy

IRENA SENDLER-KONCERT

Codzienna Miszna

Tajemniczy świat Żydów YT

oraz na Facebooku

THE 614 COMMANDMENT

JEWISH.pl

EC CHAIM

Shavei Polska

holocaustresearch

Zydowski Instytut Historyczny

C I H

TSKZ

POLIN

Wirtualny spacer po wystawie stałej

Muzeum Galicja

Trzemeszno

+ lista nazwisk

Kulmhof am Ner

Kliknij obrazek

REZERWACJE ON-LINE

Shimon Peres Funeral

Copyright © 2008 by www.poznan.jewish.org.pl