Parszat Dwarim - Rabin D.Szychowski. |
Parszat ha Szawua | |
Księga Dwarim jest ostatnią z Pięcioksięgu Mojżesza.
Mędrcy nazywają ją “Miszne Tora” (Tora Powtórzona) ze względu na jej zawartość,
która jest powtórzeniem wielu kwestii poruszonych już wcześniej. Jak pisze
Ramban we wstępie do księgi Dwarim: W tej księdze Mojżesz wyjaśnia pokoleniu
wchodzącemu do Ziemi Izraela większość przykazań, które będą tam obowiązywały.
Wszystkie te micwy już zostały mu dane na Górze Synaj lub w Namiocie Wyznaczonych Czasów w pierwszym roku po wyjściu z Egiptu przed grzechem szpiegów. Dlatego też język przekazywania praw różni sie od tego, który używany był we wcześniejszych księgach (np. brak takich zwrotów jak: “I powiedział Bóg do Mojżesza mówiąc rozkaż Synom Izraela…”).
Rabin Aron haLewi z Barcelony, autor Sefer haChinuch (książka omawiająca wszystkie 613 przykazań) wylicza 200 micwot w księdze Dwarim (77 pozytywnych i 123 negatywnych) czyli około 1/3 całego Tarjagu. Według rabina Arona micwy są rozmieszczone następująco: Bereszit – 3, Szemot – 111, Wajikra – 247, Bamidbar – 52 i Dwarim – 200).
Cadyk z Góry Kalwarii, rabi Jehuda Lejb, autor Sfat Emet zwykł mawiać: księga Dwarim jest jak tfilin, który zakładamy na rękę. Są 4 fragmenty Tory, które mamy obowiązek przywiązywać do głowy i do ręki. Różnica między tfilinem na głowę a tfilinem na rękę polega na różnym rozmieszczeniu tych fragmentów.
Tfilin na ręke zbudowany jest tak, że wszystkie fragmenty znajdują się w tym samym “domku”
natomiast tfilin na głowę ma 4 pokoje, a w każdym z nich inny fragment.
Księga Dwarim jest jak tfilin na rękę, w której wszystko skupione jest w jednym domku natomiast pozostałe 4 księgi (Bereszit, Szemot, Wajikra, Bamidbar) są jak tfilin na głowę, w którym każdy fragment ma swój pokój. Piąta księga nazywana jest księgą Dwarim (słowa) ponieważ na jej początku znajdują się treści napomnienia dla narodu Izraela po to aby przybliżyć ich serca do Tory. Podobnie tfilin na rękę, który przywiązujemy tak aby skierowany był w stronę serca.
Paraszat Dwarim czytana jest zawsze w Szabat poprzedzający post 9 Aw. Dlaczego? Ponieważ już na wstępie księgi Mosze wspomina o grzechu szpiegów:
A gdy Pan usłyszał wasze słowa, rozgniewał się i tak poprzysiągł: Nikt z tych mężów, z tego złego pokolenia nie ujrzy ziemi dobrej, którą przysiągłem dać waszym ojcom (Dwarim 1:34-35)
W efekcie zwątpienia w pomoc Boga na pokolenie, które wyszło z Egiptu spada ciężka kara. Nie dostąpili oni zaszczytu wejścia do Ziemi Izraela. Według Mędrców stało się to właśnie 9 miesiąca Aw. Powiedział Bóg do Izraela: teraz płaczecie choć nie macie powodu (płakali ponieważ zwątpili, że zdobycie Erec Israel jest możliwe), to ja sprawie, że w przyszłości na pokolenia będziecie mieli powód do rozpaczy.
Nie chcemy jednak kończyć tak smutno, więc przytoczymy krótką opowieść. Rabin Awraham Cwi Kamaj wszedł w przeddzień postu Tisza beAw do sklepu z książkami i poprosił o Kinot na Tisza beAw (zbiór elegii, które zwyczajowo czytamy w dzień postu 9 Aw). I mimo, że cena książki nie była wysoka to rabi
Awraham targował sie ze sprzedawcą prawie godzinę tak jak nigdy nie miał w zwyczaju. Kłócił się o kilka groszy. Dziwił się bardzo właściciel sklepu, który dobrze znał rabiego Awrahama i wiedział, że to do niego niepodobne. W końcu zdenerwowany zapytał: Co się dzieje!? Co to za dzień ma czcigodny rabin? Przecież zawsze kupujesz u mnie książki i to dużo i drogie i zawsze płacisz lekką ręką. Co się stało, że zmieniłeś podejście i oto stoisz i kłócisz się ze mną już godzine o jakiegoś grosza? Mój przyjacielu, nie wszystkie książki są równe – odpowiedział rabin. Zwykle gdy kupuję od ciebie książkę to oczekuję, że z Bożą pomocą będzie mi służyła latami a potem odziedziczą ją po mnie moje dzieci. Natomiast te Kinot? Nie potrzebuje tej książki jak tylko na ten rok! Ponieważ wierzę i mam nadzieję, że w przyszłym roku nie będziemy musieli już opłakiwać zburzenia świątyni i ujrzymy przyjście Mesjasza.
Szabat Szalom Rabin David Szychowski |
Copyright © 2008 by www.poznan.jewish.org.pl