Piątek 24 czerwca 2011 zapalenie swiec 20:01

Hawdala sobota 25 czerwca 22:38

Parszat na żywo rabin Icchak Rapoport zaprasza :)

http://www.youtube.com/user/shaveishiurim

(Księga Liczb: 22:2-25:9)

(Haftara: Księga Micheasza 5:6-6:8)

(Pirkej Awot: Rozdział 5)     

Materiał przygotowany przez rabina Chaima Kornberga z Jerozolimy

1. [23:3]  “A Bilaam rzekł do Balaka: Stań nad swą ofiarą...” Nasza tradycja ma ambiwalentny stosunek do Bilaama.  Z jednej strony, Balak uznaje go za odpowiednią osobę do rzucenia przekleństwa na Izrael. Z drugiej strony daje Izraelowi niezwykle pozytywne błogosławieństwo i mówi pięknymi, pozytywnymi, poetycznymi obrazami.  Tora również pokazuje osoby z Izraela z ich słabościami oraz z mocnymi stronami.  Jaki rodzaj osobowości Tora stara się w nas rozwinąć, zmuszając nas do poznawania i identyfikowania się z ludźmi o złożonych osobowościach?

2.  [23:9]“... lud będzie żył sam i nie będzie liczony wśród narodów.”  Czy to pozytywne czy negatywne stwierdzenie? Jak to opisuje sytuację narodu żydowskiego dziś?

3.  [23:19 ]  “Bóg nie jest człowiekiem, że miałby kłamać; lub osobą, która zmienia zdanie...” Jednak, nawet w tej parszy, Bóg zmienia zdanie [22:12-20].  Nasi prorocy mówią, że Bóg jest poza ludzkimi cechami – jest całkowitym pozytywem.  Jednak Bóg objawia się nam poprzez ludzkie cechy.  Gdy się modlimy, czy powinniśmy myśleć o Bogu poza ludzkimi cechami czy też o Bogu o cechach ludzkich?

4. [Haftara: Micheasz 6:8] “... czego Bóg oczekuje od ciebie: byś działał sprawiedliwie, kochał dobroć i kroczył pokornie ze swym Bogiem.”  Czy ludzie, którzy kochają dobroć i kroczą pokornie są w stanie działać sprawiedliwie?  Wydaje się, że trzeba być agresywnym i upartym, by doprowadzić do sprawiedliwości w społeczeństwie.  Czy realistyczne jest wymaganie wszystkich tych trzech cech od jenej osoby?

5. [Pirkej Awot 5:26]  “Według miary bólu [wysiłku] jest nagroda.”  Niektórzy ludzie rodzą się z inteligencją, wdziękiem, pieniędzmi, dobrym wyglądem itd.  Jak oni dostaną nagrodę?

Komentarz:

Tora przyczynia się do rozszerzenia umysłu i wewnętrznej radości, nawet bez połączenia z Bogiem... Jednak studiowanie Tory w celu połączenia się z Bogiem- nic nie można z tym porównać – jest to poza wszelkimi bogactwami tego swiata.

--R. Awraham J. H. Kuk, 1865-1935, Litwa i Izrael. 

Poświęcone pamięci Chaima Yosefa Yechiela ben Eliyahu Kummera z”l oraz Eliyahu  i Margaret Kummer z”l

Materiał przygotowany przez rabina Boaza Pasha z Krakowa

Moce Balama.

Tym razem trochę nauk Kabały.

Balak, król Moabu, zleca Baalamowi przeklęcie Izraela –

„Wtedy strach ogarnął Moab przed tym ludem, który był tak liczny, i lękał się Moab Izraelitów.  Rzekł więc Moab do starszych spośród Madianitów: ‘Teraz to mnóstwo pożre wszystko wokół nas, jak wół żre trawę na polu.’ Wówczas królem Moabu był Balak, syn Sippora.  On też wysłał posłów do Balaama, syna Beora, do Petor nad Rzeką w kraju Ammawitów, aby go zaprosili tymi słowami: ‘Oto lud, który wyszedł z Egiptu, okrył powierzchnię ziemi i osiadł naprzeciw mnie. Przyjdź więc, proszę, i przeklnij mi ten lud, bo jest silniejszy ode mnie. Być może, uda się go pokonać i z kraju wypędzić. Wiem bowiem, że kogo ty błogosławisz, będzie błogosławiony, a kogo ty przeklniesz, będzie przeklęty’.”(Bamidbar 22:1-7)

Baalam chciałby przyjąć owe polecenie, gdyby nie to, że nie może go spełnić –

„Balaam odpowiedział sługom Balaka tymi słowami: ‘Choćby mi Balak dawał tyle srebra i złota, ile pałac jego pomieści, to przecież nie mogę przekroczyć rozkazu Pana, Boga mojego, zarówno w małych rzeczach, jak i wielkich.” (Bamidbar 22:18)

Historia rozwija się następnie w kierunku pobłogosławienia Izraela, to właśnie robi ostatecznie Baalam, my jednak zatrzymamy się na powyższym wersecie.

Baalam przedstawiany jest w pismach Hazal jako wyjątkowa osobistość, charakteryzująca się wieloma mocami. Pasuk z Księgi Dwarim (34:10): „Nie powstał więcej w Izraelu prorok podobny do Mojżesza, który by poznał Wiekuistego twarzą w twarz”, Hazal interpretują słowami: „Podobny do Mojżesza w Izraelu nie powstał, ale w innych narodach powstał. Jaki ich prorok podobny był do Mojżesza? Balaam, syn Beora…” (Midrasz Raba Bamidbar 14:19). Z pism Rabina Klonimusa Kalmana dowiadujemy się także, że Baalam był wielkim kabalistą.

Powróćmy na chwilę do kwestii podstawowych. Świat kierowany jest prawami natury. Tak ustanowił to Stwórca. Pośród sztywnych praw natury istnieje kierownictwo Stwórcy, kierownictwo ukryte i nie widoczne. Prawa natury są absulutne i bezkompromisowe, i są to atrybuty sfiry Din, nie idącej na kompromisy i nie przebaczającej. Tymczasem kierownictwo Stwórcy, ukryte w naturze, jest kierownictwem dobroci i miłosierdzia.

Stwórca objawia się elementom swego stworzenia poprzez różne imiona. Dwa najbardziej znane imiona to: Tetragrammaton, czyli czteroliterowe Jud-Hej-Waw-Hej, a także imię boskości – „Elochim” (Bóg).

Kierownictwo świata odbywa się za pomocą tych dwóch imion, gdzie „Elochim” reprezentuje kierownictwo natury, sfiry Din. Znaczenie „Elochim” to:  siły, moce, kompetencje. Słowo „elochim” w gematrii posiada taką samą wartość numeryczną jak hebrajskie słowo „hatewa” (natura). „Elochim” to wartość 86, „hatewa” – również 86.

Tymczasem imię Jud-Hej-Waw-Hej to imię dobroci, sfiry Chesed, ukryte pośród świata natury.

Zadaniem cadyka jest objawienie mocy imienia Jud-Hej-Waw-Hej, imienia dobroci, w imieniu „Elochim”, w naturze. Wraz z ujawnianiem się i umacnianiem imienia Tetragrammaton, imię „Elochim”, imię sił Din, osłabia się.

Działanie cadyka polega na ustanawianiu połączenia, połączenia pomiędzy imieniem „Jud-Hej-Waw-Hej” z imieniem „Elochim”. („cadyk” w języku kabalistów to każdy człowiek, który dokonuje dobre uczynki).

Działanie złej osoby to przeciwstawny proces – rozdzielanie imion, tak by jedynie siły „Elochim” zostały ujanwione, tj. atrybuty natury, a ukryte atrybuty imienia „Jud-Hej-Waw-Hej” ukryły się jeszcze bardziej – oto cel złej osoby.

Im bardziej objawa się imię „Jud-Hej-Waw-Hej”, tym bardziej redukują się siły imienia „Elochim”. Następuje wtedy zamiana imienia „Elochim” na „Elochaj” (mój Bóg).

Imię „Elochim” reprezentuje globalną boskość, transcendentalną, nie osobową, nie możliwą do zrozumienia, i jest to imię „ogólne”, w liczbie mnogiej. Tymczasem imię „Elochaj” wyrażone jest w liczbie pojedycznej, mój Bóg, prywatny, osobisty, intymny, możliwy do objęcia intelektem i do zrozumienia.

Stąd wywodzi się kilka osobistych modlitw zawartych w Sidurze, takich jak: „Elochaj, neszama szenatata bi tahora hi…”(Boże mój, moja dusza, którą mi dałeś, jest czysta…) – znajdująca się w serii błogosławieństw porannych, lub „Elochaj, necor leszonej mera…”(Mój Boże, strzeż mój język przed złem…”(zakończenie modlitwy Amida).

Celem Baalama było zredukowanie objawienia Szchiny (Boskiej obecności) w tym świecie, i uwydatnienie sił natury, za pomocą rodzielenia imion „Elochim” i „Jud-Hej-Waw-Hej”, tak by „Elochim” (reprezentujący siły natury), dominować mógł nad imieniem „Jud-Hej-Waw-Hej” (reprezentującym objawienie sił Stwórcy).  Baalam chciał wykreować sytuację panowania Din, która umożliwi mu przeklęcie Izraela.

Ostatecznie, jak wiedzą wszyscy którzy czytali Parszę, Baalamowi nie udaje się ów plan i zmuszony jest pobłogosławić Izrael.

Rabin Klonimus Kalman powraca do wyjaśnienia pasuku: „Choćby mi Balak dawał tyle srebra i złota, ile pałac jego pomieści, to przecież nie mogę przekroczyć rozkazu Pana, Boga mojego, zarówno w małych rzeczach, jak i wielkich.” ((Bamidbar 22:18)

„..W małych rzeczach, jak i wielkich” – intencją jest tutaj zredukowanie sił imienia  „Jud-Hej-Waw-Hej” i oddzielenie go od imienia „Elochim”, wzmacniając tym samym siły „Elochim” i eliminując siły imienia „Jud-Hej-Waw-Hej”. To było zamiarem Baalama. Ku jego przykrości, zmuszony był on doświadczyć rozczarowania i oznajmić wysłannikom Balaka: „nie mogę przekroczyć rozkazu Pana, Boga mojego”. Baalam wypowiada” Elochaj” (mój Bóg) – będące imieniem wskazującym na zredukowane i skurczone siły „Gwura” (męstwa) i imię to nie pozwala na zdominowanie „Chasidim” (dobroci) poprzez „Gwura” (męstwo), co umożliwiłoby przekleństwo, stąd też Balam zmuszony jest do wykorzystania sił Chesed i pobłogosławienia Izraela.

Rabin Klonimus Kalman kontynuuje dalej swe wyjaśnienia, ponieważ jego nauki dotyczą kabały świętych imion, poprzestaniemy w tym miejscu.