John Milton w swoim najsłynniejszym poemacie: Raj Utracony, opisuje dramat związany z grzechem Adama i Ewy oraz ich wydaleniem z ogrodu Eden. Jednak mniej znane jego dzieło odnosi się do prób podejmowanych przez Adama i Ewę, a może i ich prekursorów, by powrócić do łask Bożych i “odzyskać” utracony skarb. Uważam ten temat za adekwatny, gdy rozważamy zagadkowe “podwójne” objawienie się Boga Jakubowi w Bet El.

Weźmy pod uwagę, że w rozdziale 28 Jakub napotyka miejsce zwane Luz, gdzie Bóg objawia się mu podczas snu i rozwiewa jego obawy związane Ezawem i obiecuje mu, że będzie dziedziczyć ziemię Izraela. Jakub dostaje również obietnicę, że sam Bóg będzie chronić go po drodze. Jakub budzi się następnego ranka i chwali Boga, buduje pomnik Boga i zmienia nazwę miejsca na Bet El (Księga Rodzaju 28: 11-22).

Teraz zwróć uwagę, że 20 lat później, po powrocie do Izraela, Jakub po raz kolejny ma objawienie od Boga, w miejscu zwanym Luz czyli Bet El. Bóg ponownie obiecuje mu, że będzie dziedziczyć ziemię Izraela, Bóg będzie go chronić (Księga rodzaju 35: 1- 7), a on ponownie buduje pomnik w tym miejscu i nazywa je El-Betel!

Ile razy można zmienić nazwę miasta? Ile razy Jakub musi otrzymać obietnicę ochrony od Boga? Dlaczego to musi się wydarzyć aż dwa razy? Dlaczego po dwudziestu latach od pierwszego objawienia Jakub musi doświadczyć je po raz drugi?

Odpowiedź jest dla mnie jasna: Jakub otrzymuje pierwsze objawienie, a Izrael otrzymuje drugie! Konieczność powtórzenia obietnicy wynika z faktu, że sam Jakub był niezadowolony za pierwszym razem. Przypomnijmy, że po tym jak Bóg obiecuje Jakubowi wszystkie te rzeczy we śnie budzi się rano Jakub i ślubuje, że Bóg pozostanie u jego boku, ale nie ten kochający i miłosierny Bóg, który obdarzył błogosławieństwem młodego człowieka, który po prostu zgrzeszył wobec swojego brata i ojca, lecz Jakub prosi o Boga, by go chronił, o Boga sprawiedliwego i prawego, który chronił Izaaka i Abrahama!

Te dwadzieścia lat to okres intensywnego wzrostu duchowego w atmosferze antagonistycznym do Boga, prawdy i Izraela. Lawan walczy zębami i pazurami by odwrócić Jakuba od tych wartości, ale Jakub go pokonał. Jakub naucza swoją rodzinę o wartości boskiej sprawiedliwości, uczy ich o poświęceniu, składaniu ofiar o sprawiedliwości i ostatecznie o wartości Erec Izrael w ich życiu.

Jakub nawraca się i prawdziwie kontynuuje sprawiedliwość swojego ojca i dziadka, a zatem zasługuje na kolejną podróż do Luz, na kolejne spotkanie z Bogiem. Tym razem jednak nie jest to Bóg miłosierdzia, który przychodzi, aby pocieszyć Jakuba, ani też nie znajdujemy się w przypadkowym miejscu. Wprost przeciwnie, Bóg wzywa Jakuba, aby powrócić do pierwotnego punktu objawienia gdzie jego podróż rozpoczęła się do “odzyskania” Bet El. Tym razem objawienie nie nadchodzi podczas snu, lecz jego oczy są szeroko otwarte i jest gotowy do przyjęcia nowego imienia – Izrael – „ty który walczyłeś z Bogiem i ludźmi, i potrafisz temu podołać”!

Właśnie z tego powodu Bóg musi zawrócić Jakuba do dokładnie tego miejsca, w którym pierwsze, jeszcze nie idealne objawienie miało miejsce. To prawdziwe nawrócenie: gdy powracasz do miejsca, w którym rozpocząłeś swoją podróż, ale tym razem już z lepiej rozwiniętą osobowością i w statusie godnego nowej nazwy – wtedy jesteś naprawdę godny objawienia Bożego!

Jakub wychodzi z tego spotkania ważny ale jednocześnie głęboko zraniony śmiercią Racheli. Jego życie nie będzie usiane różami; będzie nadal musiał walczyć, ale jednocześnie stworzy podwaliny przyszłości narodu żydowskiego.

Wszyscy jesteśmy Jakubem; wszyscy jesteśmy Izraelem. Identyfikujemy się z walką Jakuba, ponieważ i my walczymy. Z tego powodu Jakub zawsze mnie inspirował do naśladowania go, aby nie popaść rozpacz moich niespójności, ale pocieszyć się wiedząc, że Bóg wyciąga do nas obie ręce, jedną z nieskończonym miłosierdziem a drugą z majestatyczną sprawiedliwością i prawdą. Czasami w naszym życiu będziemy cieszyć się ciepłym uściskiem naszego miłosiernego Boga; innym razem będziemy musieli pobrać lekcję jaką Jakub otrzymał od Boga i zrozumieć ,że Bóg nie zaakceptuje takiego poziomu i oczekuje byśmy bardziej się postarali i szukali dalej. Staramy się też zmienić nasze imiona, aby być godnym “nowego utworu” nowego intensywniejszego objawienia, nowego początku w naszym duchowym rozwoju.

„Potem Bóg oddalił się od niego z tego miejsca, na którym przemawiał do niego [do Jakuba]” (Księga Rodzaju 35:13). Spotkanie było celowo zaaranżowane w dokładnie tym samym miejscu, gdzie dokonało się pierwsze objawienie, które wyzwało Jakuba do naprawy, konfrontacji, zmagań i podróży, do rozwoju, który pozwoli mu na stanie się godnym drugiego objawienia, podczas którego ponownie nazwie to miejsce Bet El – dom Boga sprawiedliwości i prawdy. I on tego dokonał!