Lehi (Lohamei Herut Israel - Wojownicy o Wolność Izraela) była żydowską podziemną grupą militarną, która 26 czerwca 1940 roku odłączyła się od organizacji Irgun (Etzel).

Członkowie Lehi uważali, że Żydzi powinni skupić swoje wysiłki na walce z Brytyjczykami, którzy ograniczają żydowską imigrację i uniemożliwiają utworzenie państwa żydowskiego w Palestynie. Natomiast walkę z Nazistami w II wojnie światowej należało według Lehi pozostawić w rękach Brytyjczyków.
    Na czele Lehi stanął Avraham Stern (1907-1942), który uważał, że "bramy" Palestyny powinny być otwarte dla wszystkich Żydów uciekających z Europy.

Lehi miała trzy główne cele:
       - zjednoczenie wszystkich sił zainteresowanych czynną walką z Brytyjczykami.
       - pokazanie światu, że Lehi jest jedyną aktywną żydowską organizacją
                     militarną.
       - opanowanie siłą całej Ziemi Izraela.

Avraham Stern zawarł swój program w "18 Zasadach Odrodzenia":
       (1) - Naród żydowski jest twórcą monoteizmu, jego prorocy nauczali zwiastując
                     ludzkości kulturę, będąc jednocześnie strażnikiem cudownego
                     dziedzictwa. Żydowski naród nauczył się poświęcenia i cierpień. Jego
                     wiara jest niezniszczalna.
       (2) - Ojczyzna znajduje się w Ziemi Izraela, której granice zostały wytyczone
                     przez Biblię ("od rzeki z Egiptu do wielkiej rzeki Eufrat" - 1 Mojż.
                     15:18). Ta ziemia zapewni całemu narodowi bezpieczną egzystencję.
       (3) - Ziemię i jej narody Izrael w przeszłości podbił mieczem. Powstało
                     wówczas wspaniałe państwo, które tu się odrodzi. Jedynie Izrael ma
                     prawo do tej ziemi. Jest to prawo niepodważalne, które nigdy nie
                     straciło i nigdy nie straci ważności.
       (4) - Celami są: zdobycie ziemi, ustanowienie suwerenności i ogłoszenie
                     niepodległości państwowej. Bez zdobycia ziemi nie będzie żadnej
                     suwerenności, a bez suwerenności nie będzie żadnego bytu
                     państwowego.

W okresie podboju ziemi:
       (5) - Należy rozwijać edukację i pilnie strzec wiecznego dziedzictwa Izraela.
                     Wszczepiać w umysły ideę, że naród jest kowalem swojego losu.
                     Wskrzeszać doktrynę, że "miecz i książka przyszły złączone z nieba"
                     (Midrasz Vavikra Rabba 35:8).
       (6) - Cały naród zjednoczy się wokół hebrajskiego ruchu wolności.
                     Wykorzystany zostanie geniusz i talenty jednostek, energia, oddanie
                     i zapała mas w wojnie wyzwoleńczej.
       (7) - Porozumienia można zawierać z wszystkimi, którzy są skłonni udzielić
                     wsparcia walce organizacji i zapewnią bezpośrednie poparcie.
       (8) - Walczące podziemne oddziały staną się hebrajską armią wyzwoleńczą ze
                     swoją flagą, uzbrojeniem i dowództwem.
       (9) - Walka będzie prowadzona ze wszystkimi tymi, którzy sprzeciwiają się tym
                     celom.
       (10) - Cała rodzinna ziemia zostanie podbita jako wieczna posiadłość Izraela.

W okresie ustanawiania suwerenności:
       (11) - Odrodzenie hebrajskiej suwerenności na uratowanej ziemi.
       (12) - Utworzenie ładu społecznego w duchu żydowskiej moralności i proroczej
                     sprawiedliwości. Według tego planu nikt nie będzie głodny lub
                     bezrobotny. Wszyscy będą żyć razem w zgodzie, wzajemnym
                     poszanowaniu i przyjaźni przykładnej dla całego świata.
       (13) - Odbudowanie zniszczonych miast i przywrócenie pustkowi dla masowej
                     akcji osiedleńczej.
       (14) - Problem obcej populacji (arabskiej ludności Palestyny) należy rozwiązać
                     poprzez wysiedlenie Arabów z Palestyny i namówienie Żydów z
                     krajów arabskich do przyjazdu do ojczyzny.
       (15) - Przyznanie pełni praw wszystkim powracającym do ojczyzny Żydom.
       (16) - Państwo żydowskie będzie największą potęgą wojskową, polityczną,
                     kulturalną i ekonomiczną na Bliskim Wschodzie i w rejonie Morza
                     Śródziemnego.
       (17) - Odrodzenie się języka hebrajskiego jako obowiązującego w całym
                     państwie.
       (18) - Budowa Trzeciej Świątyni jako znaku nowej ery i pełnego odrodzenia.

Lehi nigdy nie liczyła wielu członków i swoją działalność ograniczała do pojedynczych akcji dywersyjnych, które były określane jako akty terroru. Celem byli brytyjscy żołnierze, urzędnicy administracji mandatowej oraz Żydzi współpracujący z Brytyjczykami.
    Od 1947 roku Lehi rozszerzyła strategię działania o dywersyjne ataki na linie kolejowe, mosty i rafinerie ropy naftowej.

Po utworzeniu niepodległego państwa Izrael, Lehi rozwiązała się, a jej członkowie wstąpili do Sił Obronnych Izraela.

/izrael.badacz.org//