Gmina żydowska

KONTAKT

BIURO

Kliknij TUTAJ

Wsparcie finansowe Gminy

Numery kont info

POLUB NAS :)

Nasz You Tube

NOWE

POPULARNE

The National Library of Israel

Posen Library

KLIK

Kalendarz

TSKZ

Portal Chaim

Portal o Żydach, artystach i kulturze

Bar Micwa Ryana

Kliknij TUTAJ

Blog Leona Jedwabia z Australii

Moja podróz przez Holokaust

Koszerne produkty

Chabad

Szalom TV

KOL POLIN

Archiwum

Micwa

Edukacja..

W Pirke Awot (4, 2) czytamy, że „nagrodą za micwę – jest micwa”, czyli: nagrodą za wypełnienie przykazania jest właśnie wypełnienie przykazania. Oczywiście, judaizm wierzy, że Bóg nagradza za dobro, a karze za zło. Ale to ma stać się dopiero w Olam Haba (świecie, który ma nadejść). Natomiast na tym świecie nie należy oczekiwać, że Bóg nagradza ludzi religijnych czymkolwiek więcej, niż osiągają oni sami,

postępując zgodne z zasadami religii. W Pirke Awot (1, 3) czytamy: „Nie bądźcie jak słudzy, którzy służą swemu panu licząc na nagrodę”.

W tym miejscu dochodzimy do jednej z fundamentalnych zasad dotyczących nie tylko judaizmu, ale – ogólnie – etycznego monoteizmu:

_życie zgodne z zasadami religii ma wpływać na NASZE postępowanie wobec siebie nawzajem, a nie na postępowanie Boga wobec nas._

Postępowanie człowieka zgodnie z wolą Boga nie jest potrzebne Bogu, ale człowiekowi.

Człowiek ani nie może, ani nie chce zmienić Boga. Bóg chce i może doskonalić człowieka, ale niezbędna jest do tego ludzka zgoda. Dlatego wręczył Żydom Torę: „Tora i micwot wypływają z Bożej Istoty, która jest prawdziwą Jednością. Stąd wynika, że gdy wypełnisz choćby jedną micwę ze szczerej miłości i z pełnym zaangażowaniem, dotykasz fragmentu tej Jedności, doświadczasz obecności Boga” (Baal Szem Tow).

Celem praktykowania religii jest wpływanie tu i teraz na zachowanie człowieka. Głęboko religijny, uczciwy, dobry, porządny człowiek nie powinien jednak ani przez moment liczyć na to, że może przechodzić przez jezdnię na czerwonych światłach i że ze względu na jego religijność Bóg uchroni go przed potrąceniem przez samochód. Ani nie może oczekiwać, że emuna (wiara-ufność) zapewni mu materialną egzystencję, zamiast hisztadlut (wysiłku). „Nie licz na cuda” – czytamy w Joma 1, 4. Ein Somchim Al HaNes (Pesachim 64b) - "Nie wolno ci liczyć na cuda".

Wszystkie cele, do jakich wiedzie postępowanie zgodne z zasadami religii, są jednocześnie SAME W SOBIE nagrodą za takie życie. Oczekiwanie dodatkowej nagrody za bycie religijnym (w postaci np. unikania nieszczęść, kłopotów, chorób) byłoby podobne do oczekiwania dodatkowej nagrody za przestrzeganie zasad prowadzenia samochodu – a nagrodą jest przecież właśnie to, że WIEMY, JAK PROWADZIĆ SAMOCHÓD i możemy nim jeździć, co podnosi jakość naszego życia.

Paweł Jędrzejewski‎ - Stowarzyszenie 614. Przykazania // The 614th Commandment Society

Wstecz