Sziwa Asar be-Tamuz (Post 17. tamuz) |
T I S Z A_B' A V | |
Przez całą historię żydowskiego narodu w tym dniu spadały na niego różne tragedie. Siedemnastego tamuz Mosze złamał pierwsze Tablice, na których Bóg zapisał Dziesięć Przykazań; w tym dniu przestano składać ofiarę tamid, przed zburzeniem Świątyni; tego dnia wróg uczynił wyłom w murach okalających Jerozolimę, Sefer Tora została spalona, a w Świątyni ustawiono pogański posąg.
Pamięć tych tragicznych wydarzeń wciąż jest żywa pośród narodu żydowskiego, dlatego dzień ten został oddzielony, aby móc prześledzić własne uczynki, dokonać skruchy i wrócić do Boga, aby zapobiec takim tragediom w przyszłości. Trzy tygodnie pomiędzy siedemnastym tamuz a Tisza beaw nazywane są Jemei bein hamecarim - "Dni w cierpieniach", a nazwa ta pochodzi z wersetu w Eicha ("Lamentacje"). W dniach tych panuje częściowa żałoba, nie ma ślubów. Nie wolno obcinać włosów ani się golić. Ostatnie dziewięć dni przed Tisza beaw (od Rosz Chodesz aw) są dniami żałoby i smutku. Nie wolno kupować lub szyć nowych ubrań, a także prać lub prasować już posiadanych. Nie powinno się zażywać kąpieli - wolno myć twarz, ręce i stopy w zimnej wodzie (chyba że względy medyczne wymagają kąpieli w ciepłej wodzie). Jest także zwyczajem, aby w te dni nie jeść mięsa i nie pić wina (poza Szabatem). /żródło: Forum Żydów Polskich"/ |
Copyright © 2008 by www.poznan.jewish.org.pl