"Dzieci nie płakały..." |
Autor: Natalia Budzyńska
„Dla nas, mieszkańców Mühlberga, jest niezrozumiałe, jak
taki człowiek może być zbrodniarzem” – napisali jego byli pacjenci do trybunału
wojskowego w Hamburgu. Bo to przecież on, ich „dobrodziej ludzkości”, lekarz,
który potrafił spędzić noc przy łóżku chorego, który fundował lekarstwa
biednym, wspierał ich finansowo.
Lekarz intelektualista, czytający
Goethego i Schillera, kochający sztukę, pasjonujący się ezoteryką.
„Człowiek bez skazy”.
Doktor Alfred Trzebinski był rasy „przeważająco nordyckiej”.
Przekonany o wyjątkowości krwi niemieckiej w 1932 roku wstąpił do SS,
a rok
później został członkiem NSDAP, zapominając o polskim pochodzeniu
swojego ojca.
W 1941 roku został lekarzem w Auschwitz, potem na Majdanku, w końcu
w Neuengamme. W 1946 roku skazano go na karę śmierci przez powieszenie.
Trybunałem
najbardziej wstrząsnął udział Trzebinskiego w egzekucji dwadzieściorga
żydowskich dzieci w wieku od 6 do 12 lat. Dzieci mogły przeżyć, ale
powieszono
je tuż przed wyzwoleniem obozu, by ukryć, że przez ostatnie miesiące
poddawano
je okrutnym eksperymentom medycznym.
Natalia Budzyńska w opowieści o Alfredzie Trzebinskim mierzy
się z rodzinną tajemnicą. Czytając pamiętnik wuja esesmana, próbuje też
zrozumieć, jak to możliwe, że współczujący lekarz robił karierę
w kolejnych
obozach koncentracyjnych. Autorka w tej trudnej i emocjonalnej podróży
pyta o rolę „dobrych ludzi w czasach zła”, o wolność wyboru i łatwość,
z jaką z niej
rezygnujemy. Przede wszystkim jednak przywraca pamięć o zamordowanych
dzieciach, niemych, niemal zapomnianych ofiarach.
"Wydawnictwo Czarne"
|
Copyright © 2008 by www.poznan.jewish.org.pl