Paraszat
Pinchas To już druga Parsza, której akcja toczy się pod koniec naszej
czterdziestoletniej tułaczki przez pustynię. W ubiegłym tygodniu odeszli
Mojżesz i Aaron, w tym spotykamy ich następców. Pinchas, od którego
imienia pochodzi tytuł Parszy, i Jozue obciążeni zostali brzemieniem
wprowadzenia Dzieci Izraela do ziemi obiecanej
Możemy
zobaczyć tutaj znaczącą zmianę w strukturze żydowskiego przywództwa i w
charakterach naszych liderów. Mojżesz i Aaron byli braćmi i pasterzami.
Pinchas i Jozue są wojownikami, zwiadowcami i nie łączą ich więzy krwi.
Mamy tutaj do czynienia z gruntowną przemianą i ustanowieniem
zawodowego żydowskiego przywództwa.
Kiedy przewodził nam Mojżesz, Dzieci
Izraela były stadem prowadzonym przez pasterską rodzinę. Pod władzą
Jozuego jesteśmy armią prowadzoną przez dowódcę i najwyższego kapłana,
którzy nie tolerują żadnej niesubordynacji. Takiego właśnie przywództwa
potrzebowaliśmy, żeby podbić ziemię Izraela i osiedlić się na niej.
Jednocześnie jednak rozmyła się nasza społeczna spójność.
Tak długo, jak
mieliśmy narodowy projekt, trzymaliśmy się razem. Gdy się skończył,
skończyło się także nasze połączenie z resztą narodu. Nasz narodowy
potencjał to rozumienie, że jesteśmy nieustająco zaangażowani w narodowy
projekt. Projekt który polega na miłości do B!ga wyrażaną poprzez
służbę innym i na służbie B!gu, wyrażaną poprzez wzajemną miłość.
Szabat
Szalom! Z miłością, Yehoshua
|