Ki Tisa; rabin Boaz Pash |
11.03.2012. | |
Poniżej zaprezentuję ideę zaczerpniętą z pism Rabina „Maor Waszemesz”. Podobnie jak inne rozważania Rabina Klonimusa Kalmana, tak prezentowany tutaj wykład nie będzie jedynie abstrakcyjną ideą ale także nauką w temacie „awodat Haszem” – zawierać on będzie wskazówki, a nawet wymagania, jakie oczekiwane są od człowieka, w jego służbie na rzecz Haszem. Po grzechu popełnionym przez lud Izraela, Mojżesz modli się i wznosi błagania do Haszem. Prosi on, by Bóg zesłał na niego słowa odpowiedniej w tej sytuacji modlitwy, a także błaga: „daj mi poznać Twoje zamiary, abym poznał…” (Szmot 33:13) Kontynuuje: „Jeśli nie pójdziesz sam, to raczej zakaż nam wyruszać stąd. Po czym poznam, ja i lud mój, że darzysz nas łaskawością, jeśli nie po tym, że pójdziesz z nami…” (Szmot 33:15-16) Rabin Klonimus Kalman zwraca uwagę na słowo “efo” – “po czym”, którego znaczeniem, w naszym wersecie jest “w związku z czym”, “jeśli”, po hebrajsku “efo” znaczy jednak również “gdzie”. „Gdzie coś się znajduje?” W odpowiedzi na skarżenie się cierpiącego Hioba, Haszem mówi mu: „I z wichru odpowiedział Haszem Hiobowi tymi słowami: Któż tu zaciemnić chce zamiar słowami nierozumnymi? Przepasz no biodra jak mocarz! Będę cię pytał – pouczysz Mnie. Gdzieś był, gdy zakładałem ziemię? Powiedz, jeżeli znasz mądrość. (Księga Hioba 38:1-4) W temacie tym wypowiada się Midrasz (Midrasz Raba Szemot 40:3) “Gdzie byłeś, gdy zakładałem ziemię? „Co znaczy „gdzie”? – zapytał Szymon ben Lakisz. Rzekł do niego Haszem: „Hiobie, powiedz mi, gdzie byłeś, w jakim miejscu? W jego głowie, czole czy w którym organie? Jeśli wiesz, gdzie znajdowała się twoja „efa”, udowodnij mi!” Midrasz zamienia słowo „efo” na „efa” (efa – biblijna miara wagi, ok 40 kilo) Innymi słowy – Haszem przekazuje Hiobowi, że Hiob nie wie, gdzie jest jego „efa”, tzn z czego został stworzony i jakie jest źródło pochodzenia duszy pierwszego człowieka. Nie zna więc on swego losu i powodu swego cierpienia. Pierwszy człowiek zawierał w sobie wszystkie przyszłe dusze świata. Wszystkie dusze, wszystkich stworzeń jakie miały się kiedykolwiek w dziejach pojawić na tym świecie, zawierały się w Adamie, i rozrzucone były w rożnych częściach jego ciała i duszy. Niektóre znajdowały się w jego głowie, inne w brzuchu, inne w rękach, nogach, organach, a nawet w jego brodzie i paznokciach (chodzi oczywiście o duchowe „ciało” pierwszego człowieka, ekwiwalent ciała materialnego). Z Adama dusze udały się do rożnych ludzi. A więc różne dusze to w istocie jedna dusza podzielona na wiele „iskier”. Pierwszy człowiek, zawierający w sobie wszystkie dusze, był w stanie dokonać „całkowitego tikunu” – całkowitej naprawy. Jednak przewinił on spożywając owoc z drzewa poznania dobra i zła, co spowodowało, że dusza rozdzieliła się na wiele dusz i na wiele ludzi. Każda osoba posiadająca iskrę z duszy Adama, ma za zadanie naprawić ową część duszy daną mu, tak by zakończyć proces całkowitej naprawy, zlecony pierwszemu człowiekowi. Wraz z końcem owego procesu wszystkie dusze połączą się i będą tworzyć jedną duszę, jak było na początku. Rabin Klonimus Kalman wyjaśnia słowa Króla Salomona z Księgi Koheleta: Tylko, oto co stwierdziłem: Bóg uczynił ludzi prawymi, lecz oni szukają rozlicznych wybiegów. (Kohelet 7:29) “Bóg uczynił ludzi prawymi” – „intencją Haszem było stworzenie tylko jednego człowieka, który naprawi wszystko sam” – tłumaczy Rabin Klonimus Kalman – „jednak ‘oni szukają rozlicznych wybiegów’”, innymi słowy- ponieważ grzech Adam został przekazany na późniejsze pokolenia, wszystkie dusze które zawierały się kiedyś w pierwszym człowieku muszą teraz naprawić owo miejsce, ową „efa” gdzie dana dusza znajdowała się w pierwszym człowieku, źródło duszy.” Osobista świadomość tego, czym jest źródło mej duszy i z jakiej części ciała się ona wzięła, jest podstawą procesu tikunu jaki jest na nas nałożony. Owa świadomość pozwoli nam rozpoznać, jakim tikunem mamy zająć się w swoim życiu. Jak dotrzeć do tej wiedzy – nie jest to jasne, Rabin Klonimus Kalman nie wyjawił nam jak tego dokonać… W świetle powyżej przedstawionej idei, tak rozumiemy słowa Mojżesza do Haszem: „Po czym (efo) poznam, ja i lud mój, że darzysz nas łaskawością” = „Poznam efo”. Skąd Izraelici mogli wiedzieć, czym jest „efo” tzn. źródło ich duszy? „Pójdziesz z nami!” – kiedy ludziom towarzyszy Szechina, każdy może znaleźć źródło swej duszy. Niesamowite. A najbardziej niesamowite jest to, że Rabin Klonimus Kalman kończy swój wykład słowami: „proste do zrozumienia”. Rabin Boaz Pash - Tłumaczyła Daniela Malec Dziękujemy organizacji Shavei Israel za udostępnienie tekstu |
Copyright © 2008 by www.poznan.jewish.org.pl