Gmina żydowska - Szawuot 2021

POLUB NAS :)

Nasz You Tube

Kliknij TUTAJ

KONTAKT

BIURO

Fundacja Synagoga Nowa

PIC 913955244

NOWE

POPULARNE

The National Library of Israel

Posen Library

KLIK

Kalendarz

Portal Chaim

Portal o Żydach, artystach i kulturze

Bar Micwa Ryana

Kliknij TUTAJ

Blog Leona Jedwabia z Australii

Moja podróz przez Holokaust

Koszerne produkty

Chabad

JUDAICA

Szalom TV

KOL POLIN

Archiwum

Szawuot 2021

S Z A W U O T_

W Torze święto to określane jest aż na trzy różne sposoby: mianem Hag Hakacir – co oznacza Święto Zbiorów (dokładnie: „koniec żniw”) (Bereszit 23, 16), Jom Habikurim – Dniem Pierwszych Owoców (Bemidbar 28, 26) i Hag Haszawuot – Świętem Tygodni (Szemot 34, 22).

Jest ono drugim z trzech głównych świąt o rolniczym i historycznym charakterze (pozostałe dwa to Pesach i Sukot). Jednak w odróżnieniu od tych dwu świąt, data obchodzenia Szawuot nie jest wymieniona w Torze, ale jest powiązana z terminem obchodzenia Pesach. W drugi dzień Pesach rozpoczyna się „liczenie omeru”, które trwa czterdzieści dziewięć dni.

Pięćdziesiątego dnia, a więc po upływie siedmiu tygodni (stąd nazwa „Święto Tygodni”) obchodzone jest święto Szawuot. Te czterdzieści dziewięć dni wędrówki po Wyjściu z Egiptu to czas, który był potrzebny, aby Żydzi mogli przygotować się do przyjęcia Tory i zaakceptowania jej przykazań.W odróżnieniu od innych świąt, w Szawuot nie obowiązują specjalne micwot wynikające z Tory, ale tradycyjne sposoby obchodzenia świąt, polegające na powstrzymywaniu się od pracy, specjalnych modlitwach i studiowaniu Tory.

Jednak wiele z tych szczegółowych zwyczajów (minhagim) funkcjonuje na równi z zasadami prawa religijnego. Te tradycyjne formy uświęcania Szawuot opisuje mnemotechniczne słowo acharit („ostatni”), które składa się z pierwszych liter nazw poszczególnych zwyczajów:

• Akdamut – odczytanie średniowiecznego poematu w języku aramejskim opiewającego wspaniałość Boga (odbywa się przed nabożeństwem porannym).

• Chalaw („mleko”) – spożywanie produktów mlecznych. Król Szlomo opisywał Torę w Pieśni nad Pieśniami jako „miód i mleko”. Ponadto jedzenie produktów mlecznych upamiętnia fakt, że wraz z otrzymaniem Tory Żydów zaczęło obwiązywać przestrzeganie zasad koszerności, więc nie mogli spożywać żadnego mięsa przygotowanego wcześniej, bo z pominięciem tych zasad. Musieli więc bezpośrednio po otrzymaniu Tory zadowolić się produktami z mleka.

• Rut – odczytanie Księgi Rut podczas porannego nabożeństwa. Księga ta opisuje okres żniw, a ponadto postać konwertytki Rut nawiązuje do podstawowego warunku wpisania się we wspólnotę narodu żydowskiego, jakim jest akceptacja Tory. Potomkiem Rut był król Dawid, który urodził się w Szawuot, a również zmarł w to święto.

• Jerek – udekorowanie domów i synagogi zielonymi gałęziami drzew. Według tradycji góra Synaj zazieleniła się i pokryła kwitnącymi kwiatami tuż przed wręczeniem Tory (w tradycji chrześcijańskiej istnieje podobny zwyczaj w Pięćdziesiątnicę, czyli Zielone Świątki).

• Tora – całonocne studiowanie Tory. W Jerozolimie kończy się ono wędrówką przed świtem tysięcy ludzi do Kotelu (Ściany Zachodniej). Jest to pozostałość pielgrzymiego charakteru Szawuot: w czasach Świątyni obowiązkiem wszystkich Żydów było przybycie na to święto do Jerozolimy. Po 1967 roku, gdy obywatele Izraela odzyskali dostępu do Kotelu, podczas pierwszego święta Szawuot przybyło tam ponad dwieście tysięcy Żydów.

Według tradycji, gdy fragmenty Tory są odczytywane w synagodze w święto Szawuot, Bóg daje Torę i przykazania na nowo.

Przykazania i Tora uczyniły naród żydowski wolnymi ludźmi nie tylko dlatego, że ich wręczenie stanowiło najważniejszy moment Wyjścia z niewoli egipskiej, ale także dlatego, iż moralne przesłanie Tory daje każdemu człowiekowi szansę na uwolnienie się od własnych ograniczeń.

Szawuot zaczyna się z nastaniem szóstego dnia miesiąca siwan. Talmud naucza, że Bóg dał Dziesięć Oświadczeń (Przykazań) dokładnie w noc szóstego siwan, czyli w pierwszą noc Szawuot. Był to rok 2448 żydowskiego kalendarza. Lud Izraela otrzymał Torę (Matan Tora – nadanie Tory). Dlatego święto Szawuot nazywane jest Zman Matan Toratejnu (Czasem Nadania Naszej Tory).

……………………………..

Ilustracja: Moritz Daniel Oppenheim – Szawuot, 1880.

(opr. tekstu: Paweł Jędrzejewski)

Wstecz